- Πότε άρχισες να ασχολείσαι με τη μουσική; Υπήρχε κάποιο άλλο σχήμα πριν; 
- Μίλησε μας λίγο για την συνεργασία σου με τους Flying Lillys. 
- Τι έχεις ακούσει τώρα τελευταία και σου αρέσει; Από ελληνικά σχήματα; 
- Χρησιμοποιείς αγγλικό στίχο, έχεις σκεφτεί να γράψεις κάτι με ελληνικούς στίχους; 
Ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνη ο Νίκος Παπάζογλου. Αντισυμβατικός, λιτός, ειλικρινής στη σχέση του με το κοινό, χαράζει τη δική του ήρεμη και όμορφη πορεία που αφήνει τελικά το στίγμα της στο ελληνικό τραγούδι. Σπανίως βγαίνει στα ΜΜΕ, σπανίως κατεβαίνει στην Αθήνα, ενώ επιλέγει τα πιο απίθανα μέρη της Ελλάδας για να κάνει τις συναυλίες του (από βουνά και κατσάβραχα μέχρι ηφαίστεια σε νησιά!) πάντα χωρίς μεσάζοντες και σύστημα προμοταρίσματος. Βγάζει δίσκο μόνο όταν έχει την καλλιτεχνική ανάγκη (ανάμεσα στο "Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα"και την "Μά'ισσα σελήνη" μεσολάβησαν κοντά 11 χρόνια!) και δεν έχει μπει ποτέ σε κανένα λούκι καμίας δισκογραφικής εταιρίας, αφού τα καταφέρνει μια χαρά και μόνος του σαν ηχολήπτης διατηρώντας στούντιο στη Θεσσαλονίκη και όντας άριστος γνώστης των τεχνικών θεμάτων της δισκογραφίας. Μετά λοιπόν από μια μακρόχρονη πορεία στο τραγούδι με πολλές επιτυχίες και πολύ μεγάλη συμβολή στην ανάδειξη νέων καλλιτεχνών δικαιούνταν κι αυτός να βγάλει ένα δίσκο-συλλογή με παλιό υλικό.
αποτελεί το απάνθισμα των καλύτερων στιγμών της παράλληλης δισκογραφίας του. Ο δίσκος αυτός περιέχει αυτό που δηλώνει και ο τίτλος του: τραγούδια από δίσκους άλλων δημιουργών στους οποίους "ήταν και ο Παπάζογλου εκεί" σαν συμμετέχων με μία ή περισσότερες δικές του ερμηνείες. Η συλλογή αυτή παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον αφού εμπεριέχει τραγούδια από δίσκους οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν κυκλοφορούν πλέον στην αγορά. Ο δίσκος περιλαμβάνει κάποια πολύ γνωστά και αγαπημένα τραγούδια όπως η "Κίρκη" από τα "Παραμύθια" του Σωκράτη Μάλαμα, το "Άστρο του πρωινού" από την "Αγρύπνια" του Θανάση Παπακωνσταντίνου, την αρχική studio εκτέλεση του "Πότε Βούδας, πότε Κούδας" των Ρασούλη-Βαγιόπουλου, το χιλιοτραγουδισμένο "Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια" των Ρασούλη-Ξυδάκη σε live εκτέλεση και την υπέροχη "Παράβαση" από τον "Αχαρνή" του Σαββόπουλου. Πέρα από αυτά τα αρκετά γνωστά κομμάτια στη συλλογή υπάρχουν και κάποια αξιολογότατα αλλά όχι τόσο γνωστά τραγούδια σε ερμηνείες Παπάζογλου όπως το "Τσιφτετέλι του Διογένη", η "Πύλη της άμμου" του Λουδοβίκου των Ανωγείων, το "Ολοι δικοί μας είμαστε" και το υπέροχο "κοκτέιλ" του Σαββόπουλου "Χάρτινο το φεγγαράκι" που σεργιανάει την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού με αποσπάσματα από εμβληματικά τραγούδια της ιστορίας του.
Ας ξεκινήσουμε το Μάρτιο ρίχνοντας μια σύντομη ματιά στα albums που ξεχωρίζω για το πρώτο δίμηνο της χρονιάς.
Η pop από το νησί (για να μην πω Βρετανική και ξεσηκωθούν οι απανταχού Σκοτσέζοι) αντιπροσωπεύεται επάξια από το τρίτο, με χορευτικές διαθέσεις αυτή τη φορά, album των Franz Ferdinand (με τη βοήθεια βέβαια και ελληνικού DNA - έτσι για να υπερηφανευόμαστε και εμείς). Ο νονός της ευαίσθητης '80s indie-pop Morrissey επανέρχεται δυναμικά συνεχίζοντας την ανοδική του πορεία στα '00s. Στη λίστα μας θα τον βρείτε περιστοιχισμένο από κάμποσους μαθητές του: Franz Ferdinand, The Dears, The Pains Of Being Pure At Heart. Οι τελευταίοι είναι από τη Νέα Υόρκη και μόλις κυκλοφόρησαν το αξιόλογο ομώνυμο ντεμπούτο τους που σίγουρα θα εκτιμήσουν οι fans της noise pop (μάλλον οι Wedding Present ή οι Jesus And Mary Chain τους έχουν επηρεάσει περισσότερο από τον Mozfather).
Ένα απο τα πολύ καλα συγκροτήματα που έγινε γνωστό στις αρχές του αιώνα μας είναι οι Doves.Οι Βρετανοί απο το Μάντσεστερ μετά το πολυ επιτυχημένο Lost Souls(2000) και το The Last Broadcast (2002) ετοιμάζουν την δυναμική επιστροφή τους αφού το τρίτο τους άλμπουμ Some Cities (2005) πέρασε λίγο απαρατήρητο...Το τέταρτο αυτό αλμπουμ λοιπόν θα ονομάζεται Kingdom Of Rust και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 9-4-2009.Περιμενουμε λοιπόν ...σήμερα έχει δύο δυνατά ματσάκια άρα νομίζω είναι καλο να ακούσετε ανάλογα(Θρύλε γερά)..
1.Biffy Clyro - saturday superhouse
2.Nine Inch Nails-we're in this together now
3.The Dead 60s-riot radio
4.Monster Magnet - God says no
Ήταν όπως είχε πει κι ο μεγιστοτεράστιος Μανώλης Μαυρομάτης ένα σουτ τηλεφώνημα. Μιλάω ασφαλώς για το «συστημένο γράμμα» του εθνικού μας Ραν-ταν-πλαν στο ματσάκι του τσου-λού με τα κίτρινα υποβρύχια. Έστειλε το τόπι εκεί που…αναπαράγονται οι αράχνες και στον έβδομο ουρανό τους φίλους της ομάδας του που ψάχνουν εναγωνίως από κάπου να πιαστούν. Ο γνωστός και ως τυπάρας, που εξοργίζει τους αντιπάλους με τις ανεκδιήγητες τούμπες του, βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο και έστειλε με εκπληκτικό τρόπο την μπάλα στο μπακλαβωτό, σφραγίζοντας με αυτό τον τρόπο την πολύ καλή εμφάνιση της ομάδας του σε άλλο ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι. Το τριφύλλι για άλλη μια φορά απέδειξε ότι απέναντι σε συλλόγους με συγκεκριμένη τακτική έχει σχέδιο αντιμετώπισης ενώ απέναντι σε άναρχα σύνολα(όπως τα εγχώρια) δε μπορεί να φτιάξει πλάνο «b». Οι φίλοι του τριφυλλιού από χτες τραγουδούν το γνωστό «ας κρατήσουν οι χωροί» αλλά ο Ten Kate πρέπει να τραβήξει τα γκέμια γιατί ακολουθεί παιχνίδι γοήτρου με το αντίπαλο δέος. 
Στη σπυριάρα τη μπάλα το πρώτο κουπίδι βρήκε κάτοχο. Η έκπληξη δεν έγινε και πώς να γίνει άλλωστε. Χωρίς επιθετικά συστήματα για εύκολα καλάθια, χωρίς συγκεκριμένες θέσεις οι παίκτες, δίχως αντίδοτο στο κουραστικά ίδιο επιθετικό σύστημα της ομάδας του τριφυλιού, μόνο με ψυχή και τύχη δε γίνεται δουλειά. Δόθηκαν πολλά λεφτά αυτή τη σεζόν αλλά το συνολάκι που έφτιαξε ο δράκος είναι για τα πανηγύρια. Θυμίζει ομάδα αλάνας που παίζει πρώτη φορά με αυτή την σύνθεση. Και να φανταστεί κανείς ότι το τριφύλλι έκανε πολύ μέτρια εμφάνιση!!! Πρέπει να γίνουν τρομερές αλλαγές για να δούμε κάτι διαφορετικό την Κυριακή.Lynyrd Skynyrd - Simple man
Γνωρίζω τη γνώμη των περισσοτέρων από εμάς για τα ποντίκια. Και εννοώ τα τρωκτικά και όχι το Μίκυ. Διαβάζοντας το συγκεκριμένο κόμικς ίσως αλλάξετε άποψη. Και ο λόγος είναι ο ποντικούλης της ιστορίας μας είναι σύντροφος ενός κοριτσιού που έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση από τον ..πατέρα της. Αρχίζω λίγο απότομα διότι θεωρώ ότι το στόρυ μας, παρόλο που περιλαμβάνει παιδικές ιστορίες, απευθύνεται σε ενήλικες (τυπικά τουλάχιστον). Το Tale of one bad rat είναι graphic novel με όλη τη σημασία και των δύο λέξεων.
Και θα ξεκίνήσω από το novel. H Helen Potter, η ηρωίδα μας είναι μία teenager που το έχει σκάσει από το σπίτι της, σκεπτόμενη συνεχώς την αυτοκτονία, και η μοναδική της συντροφιά 
είναι ένα ποντίκι και οι παιδικές ποντικο-ιστορίες της συγγραφέως Beatrix Potter. Και το ταλέντο της. Είναι καταπληκτική ζωγράφος. Μετά από περιπέτειες, "φιλοξενείται" από μια συμμορία, σκοτώνεται το ποντικάκι της από τη γάτα τους, προχωράει βόρεια, δυστυχώς με ωτοστόπ, ακολουθούμενη τα χνάρια της αγαπημένης της συγγραφέως. Παράλληλα εμείς τη 
βλέπουμε τη φαντασία της, άλλοτε ήρεμη έχοντας μαζί της μια γιγαντιαία εκδοχή του ποντικιού και άλλοτε απελπισμένη κυνηγημένη από ..λύκους πάσης φύσεως. Καταλήγει να φιλοξενείται και να εργάζεται ως σερβιτόρα σε ένα πολύ συμπαθητικό ζευγάρι σε ένα μαγευτικό μέρος και αρχίζει να βλέπει πιο αισιόδοξα τη ζωή της ζωγραφίζοντας.
Το σενάριο δεν είναι καθόλου φλύαρο και είναι ιδιαίτερα εμφανή ο πόνος, η επιβίωση, η δύναμη, το παρελθόν και τι κρατάμε από αυτό για το μέλλον και κατά πόσο μας βοηθάει η τέχνη σε αυτό. Το σημαντικό είναι ότι δίνει μεγάλη βαρύτητα στον πόλεμο ενάντια στην κακοποίηση ενός παιδιού, το οποίο είναι θέμα-ταμπού.
Τώρα για το graphic, οι εικόνες μιλούν απο μόνες τους. Το σκίτσο είναι μοναδικό, τα χρώματα υπέροχα, εκφράζουν τα εκάστοτε συναισθήματα και τα μεταφέρουν στον αναγνώστη. Σκούρα 
και κόκκινα στα άσχημα και υπέροχες πινελιές στα όμορφα. Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο η φυσιογνωμία των χαρακτήρων όσο και τα τοπία είναι πραγματικά. Επίσης, ο δημιουργός Bryan Talbot, λίγο πριν το τέλος, μας "εμβολίζει" με μια "χαμένη" ποντικο-ιστορία της Βeatrix Potter ώς αλληγορία της ζωής της Helen.Κατά τη γνώμη μου είναι ένα από τα αριστουργήματα της 9ης τέχνης.
Επιτέλους ο Darren Emerson στην συνεργασία του με την Global Underground,
με τα από δυο χλιαρά και αδιάφορα compilations (015 Uruguay και 020 Singapore), επιστρέφει δυναμικά με το 036 στην Μπογκοτά. Ένα δυνατό house mix με πολλά acid στοιχεία, frequency cuts και σκληρό χαρακτήρα, ξεχωρίζει ήδη από τα πρώτα tracks του πρώτου cd. Οπότε και το playlist για την εβδομάδα που μας πέρασε κινείται σε παρόμοιο ύφος καθώς όλες οι επιλογές εκτός των 01, 04, 07, 10 και 12 είναι από την 36η κυκλοφορία της GU. To Impact από τους Darren Emerson και Jamie McHugh καθώς και το Mmm Skyscraper...I Love You από Underworld, τα οποία κλείνουν το δεύτερο cd, παρουσιάζουν ενδιαφέρον και θα συμπεριληφθούν σε μελλοντικά playlists.
Ανασκοπήσεις των συμμετοχών στη Eurovision, ανασκοπήσεις των νικητών βραβείων Όσκαρ... γιατί τα βιβλία να μείνουν παραπονεμένα, χωρίς ανασκόπηση; Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο που χάρισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας του 2008 στον J.M.G. Le Clezio, το βρήκα πολύ ενδιαφέρον, το ίδιο και τα βιβλία της περσινής νικήτριας, Doris Lessing. Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά στην ιστορία των λογοτεχνών που βραβεύτηκαν με Νόμπελ κι ας διαπιστώσουμε αν ήταν όλοι εξίσου ενδιαφέροντες...
ερη αναφορά σε συγκεκριμένο πεζό ή ποίημα. Η τελευταία φράση όμως που αφορά την ‘κατεύθυνση’ του έργου, δεν έχει πάψει να διχάζει τόσο τα μέλη της Ακαδημίας, όσο και το βιβλιοφιλικό κοινό, καθώς μεταφράζεται κατά βούληση, ανάλογα με τις επιταγές της εποχής, αλλά συχνά και τα πολιτικά συμφέροντα. Δεκαετία – δεκαετία θα βρούμε μπροστά μας στην πορεία όλες αυτές τις αμφισβητήσεις.
και αρχαιολόγος T. Mommsen βραβεύεται για το ιστορικό του έργο, με ιδιαίτερη αναφορά στο A History Of Rome. Ο Νορβηγός B. Bjornson, μαζί με τους Ibsen, Lie και Kielland, θεωρούνταν η λογοτεχνική ελίτ της πατρίδας τους και (αφού όπως είπαμε τον Ibsen τον έφαγαν άλλα) βραβεύεται το 1903, κυρίως για τα ποιήματά του και αργότερα γράφει και τους στίχους για τον εθνικό ύμνο της πατρίδας του. Το 1904 είναι η πρώτη χρονιά που το Νόμπελ μοιράζονται δύο λογοτέχνες, ο Γάλλος ποιητής F.Mistral και ο Ισπανός δραματουργός – ο σπουδαιότερος της εποχής του – J.Echegaray. 
Το βραβείο του 1905 απονέμεται στον Πολωνό επικό συγγραφέα H. Sienkiewicz, με γνωστότερο έργο το Quo Vadis? Την επόμενη χρονιά, η φρέσκια πνοή της ποίησης ενός Ιταλού, του G.Carducci κατορθώνει να του χαρίσει το Νόμπελ, ενώ το 1907 βραβεύεται ένας από τους επιδραστικότερους συγγραφείς όλων των εποχών, ο Βρετανο – Ινδός R. Kipling (The Jungle Book, The Man Who Would Be King, If), ο οποίος έως σήμερα κατέχει το ρεκόρ του νεότερου νικητή του βραβείου. Ο Γερμανός καθηγητής Φιλοσοφίας και μετέπειτα νεοφιλελεύθερος οικονομολόγος R.C.Eucken είναι ο Νομπελίστας του 1908, ενώ το 1909 βραβεύεται η πρώτη γυναίκα συγγραφέας, η Σουηδέζα S. Lagerlof. Αν το όνομά της δεν σας λέει τίποτα, σίγουρα το βιντεάκι που ακολουθεί με την τηλεοπτική μεταφορά του πιο γνωστού της έργου με την ιστορία του Nils Holgersson, θα σας πει πολλά...Race For The Prize - The Flaming Lips
Nils Holgersson
Παίξε εδώ 
Την Τρίτη 03/03 διαβάστε στο νέο μας Site
Αναρτήσεις
Όλα τα σχόλια
Πώς είναι άραγε η κατάσταση στο «Μουσικό Ραδιόφωνο» σε άλλες χώρες..? Πριν αρκετές εβδομάδες αποφασίσαμε να κάνουμε μια προσπάθεια να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα... Η απόφαση μας ήταν να επιλέξουμε απλούς ακροατές ραδιοφώνου – μουσικόφιλους κι όχι τους ειδήμονες του χώρου... Έτσι, ξεκινήσαμε να στέλνουμε e-mails σε bloggers κι όχι μόνο και να δημιουργούμε Threads σε Forums, δίνοντας τη δυνατότητα σε διάφορους ανθρώπους, ανά τον κόσμο, να μας εκφράσουν ελεύθερα την άποψη τους για το «Μουσικό ραδιόφωνο» στη χώρα τους... 
 |
 |
