Αυτές τις μέρες άκουσα αρκετές φορές τους Arctic Monkeys και την αναμενόμενη συνέχεια του “Whatever People Say I Am, That's What I'm Not”… Μετά από τόσο μεγάλη επιτυχία, τι μέλλει γενέσθε για τους 21-χρονους Monkeys…? Ήμουν σίγουρα αρνητικά προιδεασμένος, πριν ακούσω το album, γιατί δε μου άρεσε καθόλου το 1ο single του (“Brianstorm”)… Κι όμως έκανα λάθος... Για 2η συνεχόμενη χρονιά το συγκρότημα θα βρίσκεται στις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς... Πιο ώριμοι από το ντεμπούτο τους, με ένα πολύ πιασάρικο 2ο single (“Fluorescent Adolescent”), το οποίο κυκλοφόρησε μαζί με το “505”, ένα τραγούδι λίγο διαφορετικό από το στυλ τους... Δεν τολμούν να ψαχτούν σε νέα μονοπάτια και προς το παρόν τους βγαίνει... Πέρα από αυτά τα 2 τραγούδια, όλη η δουλειά τους είναι καλοστημένη και μεστή... Μου θυμίζουν τη συνέχεια των Franz Ferdinand, οι οποίοι μετά το εκρηκτικό ντεμπούτο τους έβγαλαν έναν εξίσου καλό δίσκο... Δεν ξέρω αν το “Favourite Worst Nightmare” είναι καλύτερο του 1ου τους album, αλλά σίγουρα είναι ένας από τους δίσκους του 2007... Από το 1989, τη βλέπουμε να αλλάζει συνεχώς τα μαλλιά της, να μας μαγεύει με τη φωνή της να είναι το “Zombie” των Cranberries… Το 2004, το συγκρότημα πατάει pause και τα μέλη του δίνουν προτεραιότητα στη solo καριέρα τους... Σε μια εβδομάδα, κυκλοφορεί το “Are you listening” της Dolores O’ Riordan ... Τι περιμένεις να ακούσεις από μια τέτοια δουλειά??? Ένα δίσκο βασισμένο στον ήχο των Cranberries… Την τρομερή φωνή της Dolores… Ένα single που μπορεί να γίνει το τραγούδι της χρονιάς... Ένα αρκετά καλό δίσκο, χωρίς εκπλήξεις, χωρίς νέες ανακαλύψεις... Όλα αυτά τα καταφέρνει και με το παραπάνω στα 12 τραγούδια του δίσκου της...
Τέλος, λίγα πράγματα έμειναν από το άκουσμα του “The Boy with no name” των Travis ...
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου