Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008

The Good, the Bad & the Queen - 31/07 - 06/08






δηλαδή τα καλά μας σχόλια επί παντός επιστητού...

περί μουσικής :

gkamp : Τα καλοκαιρινά πηγαδάκια, σχετικά με το τί θα κυκλοφορήσει από Σεπτέμβρη στη μουσική σκηνή. Φραπέ, χαλαρή διάθεση, και μπόλικη ραδιο-αρβύλα!
gbal : Τα 8 νέα τραγούδια που έχουν παρουσιάσει οι Massive Attack στις συναυλίες τους, τα οποία ακούω και ξανακούω. Πιστεύω πως με μια καλή παραγωγή και την προσθήκη λίγων ακόμη κομματιών, οι Massive θα κυκλοφορήσουν έναν super νέο δίσκο.

περί ανέμων και υδάτων :

Leonidas from Caravel : Η εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα με την 23χρονη Καντίτσα Σάνκο, μετανάστρια από τη Σιέρα Λεόνε, στη δεξίωση για την επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας.
Leonidas from Caravel : Που κυκλοφορούμε και παρκάρουμε όπου γουστάρουμε ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας αυτές τις μέρες!
Ευγενία : Η άνεση της Αθήνας αυτές τις μέρες, όπως άλλωστε έχουν παρατηρήσει και οι φίλοι-συναγωνιστές.
Ευγενία : "Λιωμένο παγωτό, κολλάει στο χέρι".

dimi : Να είσαι στις παραλίες της Μυκόνου (βλέπε Πάνορμο και Ψαρού) και να μην φυσάει! απροσδόκητο! θεϊκό! απολαυστικό!
dimi : Να κάνεις βόλτες στα σοκάκια της Μυκόνου και να φλερτάρεις με ωραίους ανθρώπους σε ευχάριστη διάθεση που σου χαμογελούν και όχι μόνο.
dimi : Στις διακοπές να επιστρέφεις για ύπνο κάθε μέρα και πιο αργά, μέχρι που την τελευταία μέρα να μην προλαβαίνεις καν να κοιμηθείς!





δηλαδή η ευκαιρία μας να γκρινιάξουμε για διάφορα στραβά κι ανάποδα...

περί μουσικής :

gkamp : Η Amy Winehouse ξανα στο νοσκομείο. Μια ταλαντούχα καλλιτέχνις, η οποία στερείται στοιχειώδους επίγνωσης, οτι το κρακ κοκαΐνης μάλλον δεν κάνει καλό στην υγεία...
Ευγενία : Η "επιστροφή" της Sandra και το ατελείωτο play back. Είπαμε αρπαχτή αλλά όχι και έτσι. Άκουσα ότι για να βγει στο encore της φώναζαν "έλα παίξε κι άλλο play back,play back, play baaack." Άσε που, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες αυτόπτη μάρτυρα, την έβλεπες και τη λυπόσουν- μες στη δίπλα και το σοβά- και μετά έψαχνες τα φωνητικά από το υπερπέραν.
dimi : Να φτάνεις μέχρι την πηγή και να μην μπορείς να πιεις νερό! όπερ σημαίνει, να φτάνεις μέχρι την είσοδο του Cavo Paradiso στις 2:30 τα ξημερώματα για να ακούσεις τον Benny Benassi, να περιμένεις 60 ολόκληρα λεπτά plus, να σε σπρώχνουν κυριολεκτικά ασφυκτικά (κάτι ιταλάκια - όχι, δεν είμαι ρατσίστρια) και τελικά να αποχωρείς για πιο άνετα μέρη (βλέπε Χώρα Μυκόνου) ... σνιφ

περί ανέμων και υδάτων :

Ευγενία : Τώρα που θα φύγουμε θα συναντηθούμε όλοι πάλι στους δρόμους που οδηγούν στην εξοχή, η οποία θα έχει γίνει προάστιο της Αθήνας για τον Αύγουστο. Και θα είναι εκεί και κάποιος τύπος που θα ζητάει να χαμηλώσουν τα τζιτζίκια, όπως ακριβώς γίνεται στην επιτυχημένη διαφήμιση. Συνιστώ ψυχραιμία!
Ευγενία : Δεν έχω τί να φάω γυρνώντας σπίτι από τη δουλειά γιατί ενόψει των διακοπών πρέπει να αδειάσω το ψυγείο. Μιλάμε για μεγάλο πρόβλημα.
Ευγενία : Οι τσούχτρες και οι αχινοί. Ξέρετε ποιός είναι ο πιο γρήγορος τρόπος να αντιμετωπίσετε τον έντονο πόνο που προκαλούν, έτσι; Δε θέλετε.
dimi : Η πολυκοσμία του νησιού! Προτείνω τη Μύκονο καλύτερα για 1-15 Ιουλίου.





δηλαδή τα best-of της εβδομάδας...

περί μουσικής :

gbal : Βρισκόμαστε στα μέσα περίπου μιας χρονιάς μεγάλων δισκογραφικών επιστροφών. Μέσα στο 2008 έχουμε ήδη albums από : Portishead, Tricky, Madonna, Coldplay, James, Verve, Madrugada, Tindersticks και θα έχουμε από : U2, Morrissey και μπορεί από Massive Attack.
gkamp : Το τραγούδι "Je t'aime, moi non plus" (ξέρετε, αυτό το γαλλικό των 70's με το ζευγάρι που... χμ...) το οποίο ακούστηκε σε καθωσπρέπει ψυχικιώτικο bistrot! Και μάλιστα, βραδάκι νωρίς. Αυτά είναι! Τα εύσχημα στον DJ!!!

περί ανέμων και υδάτων :

Leonidas from Caravel : Ο Τζος Τσίλντρες! Αν υπάρχει Ελληνικό Fan Club για τους Boney M, σίγουρα θα πρέπει να τον ανακυρήξει επίτιμο μέλος.
Ευγενία : Πετάξτε τα ξυπνητήρια και τα ρολόγια γιατί...Φεφεφεύγουμε!
dimi : Μετράω ώρες για Σκιάθο! χεχεχε…

Η Bjork σήμερα στο Ο.Α.Κ.Α. - πρόσφατα setlists


Μετά την πολύ καλή της συναυλία το 1995 στο Λυκαβηττό και την προ-τετραετίας εμφάνιση της στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα, η 43-χρονη Bjork είναι ξανά στη χώρα μας σήμερα στο Κλειστό γήπεδο basket του Ο.Α.Κ.Α.

Η ιδιάιτερη φωνή της Ισλανδής Bjork θα γεμίσει τον όχι και τόσο κατάλληλο - κατά τη γνώμη μου - χώρο του κλειστού γηπέδου και θα μας ταξιδέψει στα τραγούδια που έχουμε αγαπήσει από τα πρώτα της albums και σε κάποια από τις σχέτικα μέτριες τελευταίες δουλειές της. Ως μέλος των "Sucarcubes" συμμετείχε στην κυκλοφορία 3 δίσκων τους, ενώ η solo καριέρα της μετράει ήδη 9 ολοκληρωμένες δουλειές της (6 albums, 2 soundtracks, 1 remix album). Κατά τη γνώμη μου, το ντεμπούτο της album ("Debut" - 1993), το "Post" (1995) και το "Homogenic" (1997) είναι τα κορυφαία της. Τα τελευταία χρόνια, τα "Medulla", "Volta" και το "Drawing Restraint 9" (μουσική για την ομώνυμη ταινία του Matthew Barney) κινούνται στη μετριότητα.

Στις 2 του Μάρτη, η Bjork τάραξε τα νερά της "Ολυμπιακής" Κίνας με την εμφάνιση της στη Σανγκάη και τις φωνές της για την απελευθέρωση του Θιβέτ. Σίγουρα, θέλει θράσος για να πεις κάτι τέτοιο μέσα στη "φωλιά του λύκου".

Οι πόρτες ανοίγουν στις 19:30, τα εισιτήρια προπωλούνται στα Virgin Megastores και κοστίζουν από 57 έως 102 Ευρώ και 2 Ευρώ από κάθε εισιτήριο θα πάνε στην Unicef, ύστερα από επιθυμία της ίδιας. Στη σκηνή, η Bjork θα πλαισιώνεται από 10μελής χορωδία και 10μελής γυναικεία ορχήστρα πνευστών.

Τέλος, ας δούμε τα setlists από τις πιο πρόσφατες συναυλίες της (περισσότερα για setlists της Bjork, διαβάστε
εδώ) :

Γερμανία, Melt! Festival - 20/07/2008

01. Intro - Brennið Þið Vitar
02. Earth Intruders
03. Hunter
04. Pagan Poetry
05. The Pleasure Is All Mine
06. Desired Constellation
07. Vertebrae By Vertebrae
08. Jóga
09. Overture
10. Immature
11. Army Of Me
12. Triumph Of A Heart
13. I Miss You
14. Cover Me
15. Wanderlust
16. Hyperballad
17. Pluto

encore :
18. Anchor Song
19. Declare Independence

Ιταλία, Ρώμη - 25/07/2008

1. Brennid Þid Vitar (walk in)
--------------------------------------------
2. Earth Intruders
3. Unravel
4. Hunter
5. Pleasure is all mine
6. Desired Constellation
7. Hidden Place
8. Joga
9. Overture
10. Anchor song
11. Army of me
12. Triumph of a heart
13. Wanderlust
14. Vokuro
15. Hyperballad
16. Pluto
--------------------------------------------
17. Declare Independence

Ιταλία, Βερόνα - 28/07/2008

1. Brennid Pid Vitar (walk in)
--------------------------------------------
2. Earth Intruders
3. Hunter
4. Pagan Poetry
5. Desired Constellation
6. All is full of love
7. Joga
8. Vertebrae by Vertebrae
9. Overure
10. Immature
11. Army of me
12. I miss you
13. Cover me
14. Wanderlust
15. Hyperballad
16. Pluto
--------------------------------------------
17. Anchor song
18. Declare Independence

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008

Τα 25 καλύτερα albums του Α' Εξαμήνου του 2008 by gbal (Νο 13 - 25)


Διανύοντας τις τελευταίες ημέρες του Ιούλη, μέσα σε μια χρονιά με πολλές αξιόλογες κυκλοφορίες δίσκων, ήρθε ο καιρός να συνοψίσουμε όσα ακούσαμε και να επιλέξουμε τα καλύτερα albums για το Α’ Εξάμηνο της χρονιάς. Το 2008 μας έχει προσφέρει ήδη μεγάλες επιστροφές, όπως αυτές των Portishead, Madonna, James, Coldplay, R.E.M., Tricky, Beck, Nick Cave & the Bad Seeds, Moby, Tindersticks και Madrugada , οι οποίες συνοδεύτηκαν με την κυκλοφορία αξιόλογων δίσκων και σε κάποιες περιπτώσεις εξαιρετικών. Κι επειδή το παλιό πηγαίνει πάντα μαζί με το νέο, το 2008 μας έχει επιφυλάξει προς το παρόν πολύ ενδιαφέροντα νέα ονόματα, όπως της Duffy (με την απίστευτη επιτυχία του “Rockferry”), των Glasvegas, των Black Kids, της Adele, της Santogold, των Foxboro Hot Tubs (αν και πρόκειται για project των Green Day), των MGMT και των Last Shadow Puppets.

Παρακάτω, θα σας παρουσιάσουμε τα 25 καλύτερα albums του Α’ Εξαμήνου του 2008 (λαμβάνουμε υπ’ όψιν κυκλοφορίες από τον περασμένο Γενάρη μέχρι αρχές Ιουλίου), τα οποία βέβαια καλύπτουν την άποψη που έχει αυτή τη στιγμή ο υπογράφων, ύστερα από αρκετά ακούσματα πολλών δεκάδων δίσκων. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι η άποψη αυτή δεν μπορεί να αλλάξει – σε ένα βαθμό, όχι ριζικά – τον ερχόμενο Δεκέμβρη, όταν θα σας παρουσιάζουμε τα καλύτερα της χρονιάς. Επιπλέον, ακόμη κι αν έχουμε ακούσει πάρα πολλούς δίσκους, υπάρχουν albums, που έχουν μπει στην “αναμονή” και περιμένουμε να τα ακούσουμε τις επόμενες ημέρες. Κάποια από αυτά μπορεί και να βρίσκονταν σε αυτή τη Λίστα.

Η βαθμολογία που βλέπετε παρακάτω σε κάθε δίσκο προκύπτει ως ο μέσος όρος των επιμέρους βαθμολογιών του κάθε τραγουδιού του εκάστωτε δίσκου. Αν θέλετε να διαβάσετε την κριτική μας σε καθέναν από τους παρακάτω δίσκους, ακολουθήστε το σχετικό link στην «Κριτική δίσκου». Πάμε για τα πρώτα 13 albums από το Νο 25 μέχρι το 13 και τα υπόλοιπα 12 αύριο.

13. Sigur Ros - med sud i eyrum vid spilum endalaust ( Κριτική δίσκου : 8,7 ) – Λατρεύω την ιδιαίτερη μουσική των Ισλανδών Sigur Ros και παρακολουθώ όλα τα βήματα τους τα τελευταία χρόνια. Για άλλη μια φορά κατάφεραν να με ταξιδέψουν στις μελωδίες τους και να με ανεβάσουν ή να με προβληματίσουν με την΄ξεχωριστή φωνή του τραγουδιστή τους.

14. The Pigeon Detectives - Emergency ( Κριτική δίσκου : 8,7 ) – Γρήγορα και χαρούμενα ως επί το πλείστον punk - rock τραγούδια. Πέρα από το single “This is an emergency”, το album έχει κι άλλα κομμάτια, που ξεχωρίζουν, όπως τα “Don’t you wanna find out”, “I’m not gonna take this way”, “Keep on your dress”, “I’m a liar”.

15. Santogold - Santogold (Κριτική δίσκου : 8,7 ) – Σίγουρα, οι τόσες πολλές εναλλαγές στα είδη μουσικής θέλουν κάποια ακούσματα για να τις συνηθίσεις. Όμως μετά από αρκετές ακροάσεις, η σειρά των τραγουδιών φαίνεται φυσιολογική. Η διαφορετικότητα της Santogold είναι κατά τη γνώμη μου ο ξεχωριστός τρόπος ερμηνείας σε κάθε τραγούδι της (αλλάζει τη φωνή της συνέχεια) και το μπόλιασμα πολλών και διαφορετικών μουσικών ειδών σε ένα album.

16. Sons & Daughters – This Gift ( Κριτική δίσκου : 8,66 ) – Garage rock σε ένα δίσκο, που ώρες-ώρες μου φέρνει στο μυαλό τους Breeders, άλλες φορές τους Rilo Kiley και την περσινή δουλειά τους... Χορευτικό – γρήγορο rock επι το πλείστον με αρκετά «πιασάρικα» - pop ρεφρέν…Η συνύπαρξη της Adele Bethel και του Scott Paterson στα φωνητικά δένει πάρα πολύ και σε κάποια σημεία ανεβάζει το κάθε τραγούδι.

17. The Teenagers – Reality Check ( Κριτική δίσκου : 8,66 ) – Το album κυκλοφόρησε στις 17 του Μάρτη και ήδη έχει 4 singles, κάτι που βέβαια δεν είναι τυχαίο. Και τα 4 αυτά κομμάτια είναι super χορευτικά με το “love no” να είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια, που έχω ακούσει φέτος με αρκετά δυνατή μουσική και ξεχωριστό ανέβασμα στο ρεφρέν.

18. The Foxboro Hot Tubs - Stop Drop and Roll ( Κριτική δίσκου : 8,58 ) – Οι “Foxboro Hot Tubs” είναι το «μυστικό» project των Green Day. Τραγούδια που ήθελαν να κυκλοφορήσουν τα μέλη του συγκρότηματος, αλλά όχι με την ταμπέλα των “Green Day”, τα κυκλοφορούν με αυτό το όνομα. Επιστροφή στα 60s σε ένα αυθεντικό garage rock album με γρήγορα τραγούδια διάρκειας 2,5 λεπτών κατά μέσο όρο και 31 λεπτών συνολικά.

19. The Raconteurs - Consolers of the Lonely ( Κριτική δίσκου : 8,57 ) – Πρέπει να ομολογήσω ότι δύσκολα με εντυπωσιάζει ένας δίσκος. Δύσκολα, θα γράψω «κριτική» για αυτόν μετά από 2-3 ακούσματα του... Οι Raconteurs λοιπόν με εξέπληξαν! Κατ’ αρχάς, δημιούργησαν καλύτερο album από το ντεμπούτο τους και από το τελευταίο – περσινό δίσκο των White Stripes. Αυθεντικό και πολύ δυνατό rock!

20. R.E.M. - Accelerate ( Κριτική δίσκου : 8,54 ) – Ο δίσκος είναι αρκετά καλός. Κατ’ αρχάς, το πιο βασικό είναι ότι δεν τον αφήνεις και δε σε κουράζει με τη ροή του. 11 τραγούδια τα οποία θα μπορούσαν να είχαν κυκλοφορήσει πριν 15 χρόνια… Δεν έχει διαφορά το ύφος του δίσκου με όσα μας έχουν συνηθίσει οι R.E.M. Ίσως για αυτό να μου αρέσει ο δίσκος. Τα πλην? Σίγουρα η διάρκεια του, αφού είναι λιγότερο από 35 λεπτά. Όταν περιμένεις 4 χρόνια για το δίσκο τους, θα ήθελες κάτι περισσότερο…

21. Death Cab For Cutie - Narrow Stairs ( Κριτική δίσκου : 8,54 ) – Στην 1η εβδομάδα κυκλοφορίας του στις Η.Π.Α. (12/05) το “Narrow Stairs” έπιασε κορυφή. Ο δίσκος αποτελείται από 11 τραγούδια, τα οποία έχουν συγκεκριμένο ύφος – κατεύθυνση, που προσεγγίζει πέρα από τους Spiritualized, τους Interpol & τους Arcade Fire.

22. Nick Cave - Dig Lazarus Dig ( Κριτική δίσκου : 8,2 ) – Με αναφορές στα 70s και την Νέο Υορκέζικη σκηνή, το “Dig Lazarus Dig” είναι – όπως έχω ξαναγράψει – ένας από τους καλύτερους rock δίσκους της χρονιάς. Η παρουσίαση αρκετών τραγουδιών του στις αρχές του Ιούνη στο Λυκαβηττό και η ανταπόκριση από το κοινό έδειξε ότι αρκετά από αυτά θα παραμείνουν ως κλασσικά κομμάτια του Cave.

23. The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement (Κριτική δίσκου : 8,16 ) – Πρόκειται για το project του τραγουδιστή των Arctic Monkeys Alex Turner και του Miles Kane. Αρκετά ενδιαφέρον το αποτέλεσμα, όσο κι αν υπολείπεται των Arctic Monkeys βέβαια.

24. Moby - Last Night (Κριτική δίσκου : 7,93 ) – Στις 31 του Μάρτη κυκλοφόρησε ο 8ος δίσκος του, τον οποίο βέβαια περιμέναμε αρκετά, ιδίως μετά την κυκλοφορία των 2 πάρα πολύ καλών singles του (“Alice”, “Disco Lies”). Το “Last Night” είναι ίσως μια επιστροφή στα 90s με χαρακτηριστική την αίσθηση του “Everything is Wrong”, που αφήνουν τα “Everyday it’s 1989”, “I’m in love” και “I love to move in here”. Τα κομμάτια είναι ως επί το πλείστον χαρούμενα, εκτός από τις μελαγχολική ambient γεύση, που αφήνουν τα 3 τελευταία από τα 14 του album.

25. Beck – Modern Guilt (
Κριτική δίσκου : 7,6 ) – Εδώ και μήνες είχε διαρεύσει στον τύπο ότι ο Beck ετοιμάζει δίσκο με ένα μυστηριώδη παραγωγό, ο οποίος θα κυκλοφορούσε στα τέλη της χρονιάς. Ο παραγωγός ήταν τελικά ο Danger Mouse των Gnarls Barkley και το “Modern Guilt” ήρθε πολύ πιο νωρίς, μαζί με την Cat Power σε 2 τραγούδια του (“Orphans”,”Walls”). Στις 8 Ιουλίου λοιπόν κυκλοφορούν τα 10 νέα τραγούδια του Beck, στα οποία μπορείς να πεις ότι φαίνεται το στίγμα του Danger Mouse, ακόμη κι αν αυτό που υπερισχύει είναι ο προσωπικός ήχος του Cambell.

Τρίτη 29 Ιουλίου 2008

SUMMER WINE

Το Καλοκαίρι και οι μήνες του αποτελούν δημοφιλέστατο θέμα και πηγή έμπνευσης για τραγούδια για πολλούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα. Σε αυτό το post θα παραθέσω μερικά αγαπημένα (ή όχι τόσο...) τραγούδια που στον τίτλο τους περιλαμβάνουν τη λέξη Summer ή Καλοκαίρι. Φυσικά όμως υπάρχουν και πολλά "Καλοκαιρινά" τραγούδια που δεν αναφέρουν αυτή τη μαγική λέξη στον τίτλο τους. Έτσι επιφυλάσσομαι μελλοντικά για σχετική λίστα.

EDDIE COCHRAN – Summertime blues
NANCY SINATRA + LEE HAZELWOOD – Summer wine
LOVING SPOONFUL - Summer in the city
JOE DASSIN – L’ete indien
MUNGO JERRY – In the Summertime
DOORS – Indian Summmer
PINK FLOYD – Summer ‘68
JANIS JOPLIN – Summertime
TOM ROBINSON BAND – Long hot Summer
ELVIS COSTELLO – The other side of summer
POGUES – Summer in Siam
BUFFALO TOM – Summer
QUEENS OF THE STONAGE – Feel good hit of the Summer
GRANDADDY – Summer here kids
LES NEGRESSES VERTES – Voila l’ete
BRIAN ADAMS – Summer of 69
DON HENLEY – Boys of Summer
CHRIS REA – Loooking for the Summer
OLIVIA NEWTON JOHN + JOHN TRAVOLTA – Summer nights
BANANARAMA – Cruel Summer
Α-ΗΑ – Summer moved on
DJ JAZZY JEFF & THE FRESH PRINCE - Summertime
ΣΟΦΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ – Μην μου μιλάς για καλοκαίρια
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΒΕΛΑΣ – Καλοκαιρινές διακοπές
ΦΑΤΜΕ – Το καλοκαιράκι



Nancy Sinatra and Lee Hazlewood - Summer Wine (1967)



Les négresses vertes - Voilà l'été



Lovin' Spoonful - Summer In The City



A-ha Summer Moved On

Ζουγκλοφρένεια - Wanted


Πιστοί όπως πάντα και κάθε Τρίτη στο ραντεβού μας έτσι και σήμερα θα παρουσιάσουμε την ταινία που είδαμε τώρα τελευταία και μας έκανε εντύπωση. Για σήμερα έχουμε το Wanted. Παραγωγή φετεινή (Φρέσκιας σοδειάς) που ακόμα δεν έχει κάνει την εμφάνισή της στους Ελληνικούς κινηματογράφους . Αυτό αναμένεται να γίνει στις 28 Αυγούστου. Έτσι σας δίνεται η ευκαιρία να πάρετε μια πρώτη γεύση απο το τι θα δείτε. Η παραγωγή είναι Αμερικάνικη και σκηνοθετημένη απο τον Ρώσο Timur Bekmambetov (καμία σχέση με τον Τιμούρ Κετσπάγια).

Συντελεστές :

Σκηνοθεσία: ΤΙΜΟΥΡ ΜΠΕΚΜΑΜΠΕΤΟΦ
Σενάριο: ΜΑΙΚΛ ΜΠΡΑΝΤ, ΝΤΕΡΕΚ ΧΑΣ
Ηθοποιοί: ΜΟΡΓΚΑΝ ΦΡΙΜΑΝ , ΤΕΡΕΝΣ ΣΤΑΜΠ , ΑΝΤΖΕΛΙΝΑ ΤΖΟΛΙ , ΤΟΜΑΣ ΚΡΕΤΣΜΑΝ , ΚΟΝΣΤΑΝΤΙΝ ΚΑΜΠΕΝΣΚΙ , ΤΖΕΙΜΣ ΜΑΚ ΑΒΟΙ , ΜΑΡΚ ΓΟΥΟΡΕΝ , ΛΟΡΝΑ ΣΚΟΤ

Υπόθεση :

Αρχικά, τα πάντα στη ζωή του Γουέσλι Γκίμπσον ήταν μονότονα και ο ίδιος η προσωποποίηση της αποτυχίας. Όμως, όταν γνωρίζεται με τη σέξι και δυναμική Φοξ (Αντζελίνα Τζολί), ο Γουέσλι ανακαλύπτει την αληθινή του ταυτότητα και, έπειτα από εντατική εκπαίδευση, γίνεται μέλος μιας περίεργης, μυστικής Αδελφότητας δολοφόνων με αρχηγό το Σλόαν (Μόργκαν Φρίμαν)... Γρήγορα όμως, αποδεικνύεται πως τα μέλη της Αδελφότητας αυτής δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνονται. Έτσι, έχοντας αποκτήσει όλη την εξουσία που πάντοτε επιθυμούσε, ο Γουέσλι θα πρέπει να μάθει πως, το να ελέγχεις τη ζωή σου, είναι τελικά πολύ πιο δύσκολο από το να σκορπάς το θάνατο.

Photobucket Photobucket
Photobucket Photobucket


Κριτική:

Πρόκειται για το αγαπημένο μου είδος ταινιών, δηλαδη μπάκα μπάκα. Με αυτήν την έκφραση περιγράφεται ενα φιλμ όπου το αίμα δεν έχει σταματημό. Πολύ πιστολίδι, πολύ ξύλο και γενικά κακός χαμός. Έχει σκηνές δράσης αρκετά πρωτότυπες , ιδίως οι καταδιώξεις με αυτοκίνητα είναι από τις πιο εντυπωσιακές που έχω δει και τα κόλπα που μας δείχνει ο σκηνοθέτης θα σας αφήσουν με το στόμα ανοιχτό. Μάλιστα σε μια σκηνή προς το τέλος της ταινίας ο πρωταγωνιστής μας ξεπερνάει και τον Ράμπο (ούτε 10 Ράμπο δεν τον σταματάνε). Πάμε στους πρωταγωνιστές όμως με πρώτο και καλύτερο τον Μοργκαν Φρίμαν. Είναι από τους αγαπημένους μου και τα πάει περίφημα σε έναν ακόμα ρόλο αυτόν του αρχηγού της αδελφότητας. Το ύφος του και μόνο καλύπτει τις ανάγκες του ρόλου σε κάθε περίπτωση. Για την πρωταγωνίστρια τα λόγια είναι περιττά. Αντζελίνα Τζολί. Τέλος. Μόνο να σας πω ότι σε μια σκηνή μας δείχνει τα τατουάζ που έχει στην πλάτη της και όχι μόνο. Για τον πρωταγωνιστή τώρα Τζειμς Μακαβοι δεν θα πω τίποτα το ιδιαίτερο. Όχι ότι δε μου άρεσε κάτι στην παρουσία του, άλλα ολόκληρο Holywοod δεν βρήκαν κανέναν άλλο για το ρόλο του; Δεν μου κάνει αυτός ο άνθρωπος για δολοφόνος. Θα μπορούσε να είναι o Τζεισον Σταθαμ ή κάποιος κατάλληλος.

Να σας δώσω και κάποια στοιχεία για τον σκηνοθέτη Τιμούρ Μπεκμαμπέτοφ. Είναι αναγνωρισμένος σκηνοθέτης στη Ρωσία, με τεράστια εμπειρία και επιτυχίες στη διαφήμιση. Το 2004 η ταινία NIGHT WATCH κατάφερε να ρίξει από την πρωτιά στο ρωσικό box office ακόμα και τον ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΩΝ! Η ταινία θεωρείται η πιο επιτυχημένη εισπρακτικά ρωσική ταινία στη μετά-σοβιετική εποχή φτάνοντας σε εισπράξεις τα $13 εκατομμύρια τις τρεις πρώτες εβδομάδες προβολής της στη χώρα. Έτσι το όνομα του Τιμούρ Μεκμαμπέτοφ έγινε γνωστό και εκτός των συνόρων της χώρας του. Το WANTED είναι η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του.

Να την δω ή να μην την δω;
Δες την και θα με θυμηθείς αν σου αρέσει η δράση

Trailer :



Σαμάνος ή αυτός που κοιμάται σα γέρος και ξυπνάει σαν παιδί



O Σαμάνος δεν είναι μόνο ο «Φορτίνο Σαμάνο» ο πρωταγωνιστής του ομότιτλου τραγουδιού, Μεξικανός ήρωας του οποίου η φωτογραφία μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα λίγο πριν εκτελεστεί αποτελεί και το σκηνικό του τραγουδιού που ξεπήδησε από το δημιουργικό χείμαρρο Θ. Παπακωνσταντίνου και που περιέχεται στην αφίσα που συνοδεύει το cd. O Σαμάνος είναι το αμφιλεγόμενο πρόσωπο που συναντάται σε όλες σχεδόν τις θρησκείες και συγκεντρώνει ιδιότητες και «δυνάμεις» που τον κάνει απαραίτητο στη φυλή του. Είναι ο ιερέας, ο γιατρός, ο έμπιστος του άρχοντα και ο ενδιάμεσος στο Θείο. Είναι άνθρωπος και ξωτικό μαζί. Είναι αυτός «που κοιμάται σα γέρος και ξυπνάει σαν παιδί» όπως υπογράφεται ο τίτλος του cd. Είναι ο ίδιος ο σαμάνος που έψαξαν και άλλοι πολλοί πριν τον Θανάση, όπως ο Jim Morrison στο Shaman’s blues (The soft Parade).

Πρόκειται, σε κάθε περίπτωση, για μια ολοκληρωμένη δουλειά, η τελευταία του Θανάση Παπακωνσταντίνου με την ενεργό συμμετοχή του αειθαλούς Διονύση Σαββόπουλου. Παρακολουθώντας την πορεία του Θ.Παπακωνσταντίνου βλέπει κανείς στοιχεία που εμφανίζονται σε αυτή τη δουλειά και την κάνουν οικεία και την καθιστούν ικανή συνέχεια του έργου του.

Για όσους δεν ξέρουν να πω ότι ο Θανάσης έχει και σε αυτή τη δουλειά ήχους και μελωδίες που τον «βασανίζουν» από παλιότερες δουλειές ( Ορυχεία, Sara) και έρχονται να ακουστούν και σε αυτό το cd με μια άλλη πρόταση. Μάλιστα η Sara σαν ήχος εμφανίζεται ήδη τρίτη φορά σε ξεχωριστή μορφή (πρώτη ήταν στην «Αγρύπνια» μόνο ως μελωδία). Έχει, όμως, και καινούρια πράγματα που έρχονται να προστεθούν στα ακούσματά μας. Σε όλο το cd είναι ορατή η συμμετοχή του Διονύση Σαββόπουλου, κάτι που αποτελούσε όνειρο ζωής για τον Θανάση και επιτέλους πραγματοποιήθηκε!

Από την άλλη έχουμε ένα Διονύση Σαββόπουλο που για πρώτη φορά εμπιστεύεται έναν δημιουργό και ερμηνεύει αποκλειστικά δικά του τραγούδια (του Θανάση) σε έναν δίσκο, όπου η φωνή και η ερμηνεία του είναι η μόνη καλλιτεχνική του έκφραση. Πρωτόγνωρο και, τελικά, ωραίο. Ωραίο με την αρχαιοελληνική του σημασία, δηλαδή, στην ώρα του.
Το «Ασπρομόντε» ακούγεται πρώτο και σε βάζει στο κλίμα. Αυτό που ακολουθεί είναι η μουσική του Θανάση με τις ιστορίες του-γιατί και αυτός , όπως και ο Δ.Σαββόπουλος, λέει ιστορίες στα τραγούδια του- μόνο που δεν είναι τόσο απόκοσμες όσο σε άλλες δουλειές αλλά με τη μαεστρία του Σαββόπουλου έχουν γίνει όλα πιο οικεία. Άκουσα πολλά και διάβασα και άλλα για το πώς το αποτέλεσμα αδικεί τον Θανάση και την πορεία του ως τώρα. Διαφωνώ. Ήθελε να φτάσει σε αυτό το αποτέλεσμα και ήθελε να ακουμπήσει τα τραγούδια του ο ένας και μοναδικός Σαββόπουλος και να τα κάνει να ακούγονται και σε ανθρώπους που θα απέρριπταν εύκολα τις μουσικές του Θανάση, ως σήμερα. Δεν έγιναν τα τραγούδια του μουσική για σιδέρωμα και σφουγγάρισμα. Κάθε άλλο. Έχοντας ως χαρακτηριστικό τις ξεχωριστές μελωδίες και τους ταξιδιάρικους στίχους με την παρουσία του Δ. Σαββόπουλου τα τραγούδια του γίνονται σύντροφοι καλοί. Ο Δ. Σαββόπουλος, από την άλλη, επιστρέφει όχι σαν ανάμνηση του εαυτού του αλλά ενεργά και ηχηρά. Δεν περίμενα να ξανακούσω έτσι το Σαββόπουλο. Μπράβο και στους δύο!!!

Στα κομμάτια είναι δύσκολο να διαλέξω ποιο είναι καλύτερο και να τα αξιολογήσω. Μου αρέσει πολύ «Το κάλεσμα» γιατί μέσα στη χαρούμενη μουσική του κρύβεται η μελαγχολία της νοσταλγίας και ο φόβος του θανάτου. Είναι από αυτά τα τραγούδια που σου δίνουν την αίσθηση ότι τα τραγουδάει ο αυτόχειρας πέφτοντας στον γκρεμό.

Το «Ζεϊμπέκικο της Κυριακής» με το πνευστά σε ενορχήστρωση του Ν. Κυπουργού (σπουδαίος μουσικός) και με το φόρο τιμής στον Τσιτσάνη γλυκαίνει την πίκρα που κρύβουν «τις Κυριακές τα βράδια

Οι ιστορίες του Ramon , του Φορτίνο Σαμάνο και του Μεθυστή (στίχοι βυζαντινού μελωδού και μουσική Θ.Παπακωνσταντίνου) σε προκαλούν να ξεχαστείς μέσα τους.

«Όλα τα πρωινά» είναι γλυκό σαν ανοιξιάτικο πρωινό στην εξοχή με το βιολί του να σε συνοδεύει σε ένα πρωινό που έχεις ξυπνήσει με τη σιγουριά ότι είσαι άλλος ανάλαφρος άνθρωπος και ότι οι αναποδιές και τα πισωγυρίσματα δε σε αφορούν. Στο «Σαν αστραπή» δέχεσαι τη μοίρα σου με στωικότητα. Στο "Attinse" με τις χορωδίες του, θέλω να πάρω τους δρόμους μήπως και βρω αυτή τη φωτογραφία που με «κρατάει μικρό παιδί». Η «Sara» είναι από τις εμμονές του Θανάση και το «Αυτό» με το «Ορυχεία» είναι μάλλον αυτοβιογραφικά με το τελευταίο να είναι εξαιρετικά δυνατό.

Εμένα μου αρέσει.

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2008

Το νέο album των U2 είναι προ των πυλών!!!

Μπορείτε να φανταστείτε το πόσα εκατομμύρια φίλους έχει αυτο το συγκρότημα - ένα από τα τελευταία μεγάλα σχήματα της rock μουσικής ; Μπορείτε ακόμη να υποθέσετε το τι έχει να γίνει με την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου, που αναμένουμε μέσα στους επόμενους μήνες 4 χρόνια μετά το "How to dismantle an Atomic Bomb" ;

Με βάση το atu2.com , ας γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι :

Ποιος είναι ο τίτλος του album : Άγνωστος προς το παρόν.

Πότε αναμένεται να κυκλοφορήσει : Οι ηχογραφήσεις τελείωσαν στα τέλη Ιουνίου. Λέγεται ότι θα κυκλοφορήσει στις 18 του Νοέμβρη στις Η.Π.Α. και στις 17 σε όλο τον κόσμο.

Που έγιναν οι ηχογραφήσεις : Ιρλανδία, Γαλλία, Γερμανία και για 2-3 εβδομάδες στο Μαρόκο. Λέγεται ότι 2 νέα τραγούδια τους έχουν επηρεαστεί από την παρουσία τους στην Αφρικανική χώρα.

Οι παραγωγοί του album : Οι γνωστοί-άγνωστοι Brian Eno & Daniel Lanois, καθώς και ο Steve Lillywhite.

Ποια τα τραγούδια του album : Άγνωστο προς το παρόν και αν ψάξετε να βρείτε νέο υλικό από το Διαδίκτυο, δύσκολα θα βρείτε κάτι, μιας και δεν έχουν εμφανιστεί πρόσφατα σε συναυλίες. Μερικά από τα πιθανά τραγούδια σύμφωνα με όσα έχει συλλέξει το atu2.com από δηλώσεις του συγκροτήματος και των παραγωγών του είναι τα ακόλουθα :

- "Mercy", "North Star", "Lead Me In The Way I Should Go", "You Can't Give Away Your Heart" - Πρόκειται για τραγούδια που κόπηκαν από το "How to Dismantle an Atomic Bomb". Όπως μπορείτε να ακούσετε στο παρακάτω clip, το Mercy είναι ένα πολύ όμορφο - κλασσικό τραγούδι των U2.
- "Moment of Surrender" - Ο Brian Eno το έχει χαρακτηρίσει ως το καλύτερο τραγούδι, που έχει ηχογραφήσει με τους U2.
- "The Cedars of Lebanon" - Το τραγούδι παρουσιάστηκε από τον Daniel Lanois, ο οποίος σε συνέντευξη του στο Καναδέζικο περιοδικό "Voir" υποστήριξε ότι οι επιρροές του τραγουδιού ανήκουν στο μεγάλο Jimmy Hendrix.
- "For Your Love", "One Bird" - πρόκειται για 2 τραγούδια, που δημιουργήθηκαν όταν το συγκρότημα ήταν στο Μαρόκο.
- "No Line On The Horizon" - Ο Bono και ο Edge έπαιξαν αυτό το τραγούδι για το δημοσιογράφο της USA Today Anthony Breznican, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που του έδωσαν (διαβάστε τη συνέντευξη εδώ).
- "If I Could Live My Life Again" - Ο Bono έχει πει ότι αυτό το τραγούδι έχει εμπνευστεί από τον Αργεντίνο ποιητή Jorge Luis Borges.
- "Love Is All We Have Left" - Για αυτό το τραγούδι, ο Bono έχει πει τα εξής : "It’s like an old Broadway tune. I thought it was a Frank Sinatra song."

Ο Steve Lillywhite έχει δουλέψει με τους U2 από το πρώτο τους album. Πρόσφατα δήλωσε ότι το αναμενόμενο - νέο album τους είναι ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει.

Μεγάλα λόγια ή πραγματικότητα ; Υπομονή λίγους μήνες...




U2 - Mercy

He is our man


Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε αυτή η συναυλία, περιμένω να φτάσει 30 Ιουλίου, να πιάσουμε την εθνική ακούγοντας Leonard στο δρόμο για να μπούμε στο κλίμα, και να τον απολαύσουμε ζωντανά στο TERRA VIBE. Ίσως μερικοί να θεωρούν ότι δεν έχει και πολλά να περιμένει κανείς από έναν άνθρωπο 74 ετών επί σκηνής, ο Cohen όμως έχει να πει πολύ περισσότερα...

Γεννημένος στο Quebec από πατέρα Πολωνικής καταγωγής (του οποίου η απώλεια όταν ο ίδιος ήταν μόλις 9 ετών τον στιγμάτισε) και μητέρα με Λιθουανικές εβραϊκές ρίζες, βρέθηκε – ευτυχώς για εμάς – σε μια οικονομική κατάσταση που του επέτρεψε να αφοσιωθεί στις πνευματικές και καλλιτεχνικές του ενασχολήσεις χωρίς να ανησυχεί για τα προς το ζην. Εκτός από τη μουσική του, ασχολήθηκε με τη συγγραφή ποιημάτων αλλά και πεζών λογοτεχνκών κειμένων και έχει εκδόσει έως σήμερα 12 βιβλία, με πιο πρόσφατο το “Book of Longing” που παρουσιάστηκε και στην Ελλάδα από τον Philip Glass.

Τα θέματα που ανέκαθεν τον απασχολούσαν στη ζωή και αντικατοπτρίζονταν στην τέχνη του αφορούσαν τις ανθρώπινες και κυρίως τις ερωτικές σχέσεις, τη θρησκεία (πέρασε 5 χρόνια απομονωμένος σε ένα βουδιστικό μοναστήρι) και την κατάθλιψη που τον ταλαιπώρησε για πολλά χρόνια.

Αλλά και ως ερμηνευτή, αν του αναγνωρίζαμε απλώς το χάρισμα μιας βαθιάς ακαταμάχητης φωνής θα τον αδικούσαμε κατάφωρα Άλλωστε ο ίδιος ποτέ δεν την εκτίμησε. Η ουσία του Cohen βρίσκεται σε όλα αυτά που κρύβονται πίσω από αυτή τη φωνή. Από το πνεύμα και τον ερωτισμό του I’m your man έως τον κυνισμό του Everybody knows, ξεδιπλώνει όλα όσα θέλει να μας πει και το ίδιο ελπίζω να συμβεί και την Τετάρτη το βράδυ.

Η τρέχουσα περιοδεία του είναι η πρώτη έπειτα από 15 χρόνια και όλες οι έως τώρα εμφανίσεις του έχουν ξεπεράσει σε διάρκεια τις δύο ώρες.

Τα set lists περιλαμβάνουν τα παρακάτω:

Dance Me To The End Of Love
The Future
Ain't No Cure For Love
Bird On The Wire
Everybody Knows
In My Secret Life
Who By Fire
'Hey, That's No Way To Say Goodbye'
Anthem
Tower Of Song
Suzanne
Gypsy Wife
Boogie Street
Hallelujah
Democracy
I'm Your Man
A Thousand Kisses Deep (recitation)
Take This Waltz
Heart With No Companion
Waiting For The Miracle
So Long, Marianne
First We Take Manhattan
That Don't Make It Junk
If It Be Your Will (recitation followed by the "Divine" Webb Sisters)
Closing Time
I Tried to Leave You

Παρασκευή 25 Ιουλίου 2008

gbal mix grill - Top 20 : 25 - 31/07/2008



1. Glasvegas – Its my own cheating heart that makes me cry ( * * * * * ) – Να πω ότι έχω ερωτευτεί αυτό το τραγούδι εδώ και 2 εβδομάδες, που το ακούω, θα είναι λίγο. Έχουν διαρρεύσει πάνω από 5 τραγούδια τους, τα οποία και αναμένουμε στο ντεμπούτο τους τον ερχόμενο Σεπτέμβρη. Αν το τελικό αποτέλεσμα είναι παρόμοιο με αυτά τα τραγούδια, τότε θα μιλάμε για έναν από τους δίσκους της χρονιάς.
2. Verve – Love is noise ( * * * * * ) – “Forth” ονομάζεται το νέο τέταρτο album των πολύ αγαπημένων Verve, οι οποίοι επανενώθηκαν πέρσι. Μάλιστα, είναι η πρώτη τους δουλειά μετά το εξαιρετικό “Urban Hymns” του 1997. Βίοι παράλληλοι λοιπόν με τους Portishead και όσον αφορά την επιστροφή (11 χρόνια μετά) και τον τίτλο του album (μάλλον ήταν άστοχη η επιλογή του, μιας και όλοι μας έχουμε στο μυαλό το δίσκο των Portishead). Το “Forth” κυκλοφορεί στις 25 Αυγούστου και στις 4 του μήνα βγαίνει το εν λόγω πρώτο single του “Love is Noise”. Το κομμάτι είναι super και είναι μια σίγουρη επιτυχία (να το θυμάστε αυτό).
3. Black Kids – Hurricane Jane ( * * * * * ) – Είναι βέβαια ο δίσκος του μήνα, ακόμη κι αν έφτασε μόνο στο Νο 5 του UK Chart. Το «Hurricane Jane” παίχτηκε για πρώτη φορά στην εκπομπή του Zane Low στο BBC Radio 1 στις 6 Μαΐου.
4. Massive Attack - Dobro ( * * * * , * ) – 8 νέα τραγούδια τους έχουν παρουσιάσει στις τελευταίες εμφανίσεις τους και για άλλη μια φορά οι Massive μας γεμίζουν με μεγάλη προσμονή για το επερχόμενο album. Το “Dobro” έχει πολλά κοινά στοιχεία με το “False Flags” με απίστευτα δυνατό ρυθμό. Περισσότερα για το νέο υλικό των Massive Attack πολύ σύντομα σε ειδικό αρθράκι.
5. Θ. Παπακωνσταντίνου & Δ. Σαββόπουλος – Ορυχεία ( * * * * , * ) – Κλασσικό τραγούδι Θανάση Παπακωνσταντίνου όσον αφορά τη μουσική (με τα πνευστά του κλασσικά) και Νιόνιου όσον αφορά την ερμηνεία, μιας και θυμίζει τραγούδια του Σαββόπουλου από τους πρώτους δίσκους του. Το κομμάτι ολοκληρώνεται με ένα απίστευτο τελείωμα.
6. Lil Wayne – Mr. Carter ( * * * * , * ) – Τεράστια εμπορική επιτυχία στις Η.Π.Α. είναι ακόμη το “Tha Carter III” του Lil Wayne. Κάποιοι γράφουν ότι πρόκειται για τον καλύτερο hip-hop δίσκο της χρονιάς. Το “Mr. Carter” είναι ότι πρέπει για τις στιγμές που χρειάζεσαι κάτι να σου ανεβάσει τη διάθεση.
7. Primal Scream – Beautiful Future ( * * * * , * ) – Πρόκειται για το ομώνυμο τραγούδι του νέου δίσκου των Primal Scream, το οποίο και τον ανοίγει. Πιστεύω ότι θα είναι μέσα στα επόμενα singles του δίσκου.
8. Sigur Ros - Suð í eyrum ( * * * * , * ) – Το “The Music Magazine” ανακήρυξε το νέο album των Sigur Ros ως το δίσκο της εβδομάδας στις 23 Ιουνίου. Ήδη οι κριτικές από δεκάδες μουσικά έντυπα είναι ιδιαίτερα καλές : Rolling Stone (4/5), Pitchfork (7,5/10), Q (4/5), Allmusic (4/5).
9. Black Kids – I've Underestimated My Charm ( * * * * , * ) – Από τα γρήγορα κομμάτια του δίσκου. Το τραγούδι προς το τέλος μεταμορφώνεται, θυμίζοντας B52s και ίσως και Beatles (στα γρήγορα τους).
10. Glasvegas – Geraldine ( * * * * , * ) – Είναι το πιο πρόσφατο από τα 4 singles, που έχουν κυκλοφορήσει οι Σκωτσέζοι Glasvegas, μιας και βγήκε στα δισκοπωλεία στις 16 του Ιούνη. Το επίπεδο του τραγουδιού είναι παρόμοιο με αυτό και των άλλων 3 και για το “mix grill” δικαίως ήταν το τραγούδι της εβδομάδας.
11. The Cure – The Perfect Boy ( * * * * , * ) – Το τραγούδι θα είναι το 4ο single του νέου δίσκου των Cure, που κυκλοφορεί στις 13 Οκτωβρίου. Το «Perfect Boy” βγαίνει στα δισκοπωλεία στις 13 Αυγούστου και είναι ίσως το καλύτερο των 4 singles, μαζί με το “The Only One”. Έξυπνος και διαφορετικός ο τρόπος προώθησης του album, αλλά προσωπικά θεωρώ ότι το έχει παρακάνει το συγκρότημα. Ο δίσκος είναι έτοιμος εδώ και 2 μήνες περίπου και θα βγει μετά από 4 μήνες.
12. Monika – Babe ( * * * * , * ) – Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου. Ιδιαίτερα λυρικό και μελωδικό με το βιολί και την κιθάρα να ξεχωρίζουν, το “Babe” δίνει τη δυνατότητα στη φοβερή Monika να ξεδιπλώσει τις φωνητικές της ικανότητες και να αφηγηθεί στο «μωρό» της τη δικιά της ιστορία.
13. Beck – Gamma Ray ( * * * * , * ) – Θα είναι το 2ο single του δίσκου του Beck “Modern Guilt”. Πρόκειται για κλασσικό τραγούδι του Beck, αν γυρίσουμε σε όλες τις προηγούμενες δουλειές του με λίγο περισσότερο beat, δείγμα της επιρροής του Danger Mouse (παραγωγός του δίσκου – μέλος των – μέλος των Gnarls Barkley).
14. Conor Oberst – Souled Out!!! ( * * * * ) – Ο 28-χρονος Conor Oberst είναι ο ιθύνων νους των Bright Eyes και ένας από τους πιο ευρηματικούς νέους μουσικούς. Στις 5 Αυγούστου κυκλοφορεί την ομώνυμη 5η solo δουλειά του, την οποία και μπορείτε να ακούσετε όλη στην
προσωπική του σελίδα.
15. Coldplay – Lovers in Japan – Reign of Love ( * * * * , * ) – Στο Νο 4 του Billboard αυτή την εβδομάδα και στη 2η θέση του UK Chart, οι Coldplay συνεχίζουν να πουλάνε πολλούς δίσκους. Το κομμάτι πιστεύω ότι θα είναι ένα από τα επόμενα singles του “Viva la Vida or death and all his friends”.
16. Θ. Παπακωνσταντίνου & Δ. Σαββόπουλος – Κάλεσμα ( * * * * ) – Ένα από τα τραγούδια του «Σαμάνου», που μάλλον θα κάνει επιτυχία στο ραδιόφωνο. Χαρμόσυνο με τα περίεργα «τριαλαρι λαρό», που χρησιμοποιεί ενίοτε ο Θανάσης, στο ρεφρέν.
17. Βασιλική Καρακώστα – Αστροπαλιά ( * * * * ) – Πριν λίγες εβδομάδες κυκλοφόρησε το ντεμπούτο album της Βασιλικής Καρακώστα, μιας ιδιαίτερα καλής φωνής, την οποία έχει πάρει υπό την προστασία του ο Νίκος Πορτοκάλογλου. Έτσι, όχι μόνο ανέλαβε την παραγωγή του δίσκου, αλλά συμμετείχε σε τραγούδι του και ουσιαστικά άφησε το στίγμα του σε όλα τα κομμάτια της «Σβούρας».
18. Tricky – Past Mistake ( * * * * , * ) – Εδώ και εβδομάδες, έχετε ενημερωθεί από την κριτική μας για το πόσο καλή είναι η επιστροφή του Tricky boy. Το “Past Mistake” είναι μια από τις σκοτεινές στιγμές του δίσκου, η οποία προσεγγίζει αρκετά το 2ο ομώνυμο album των Portishead.
19. Coldplay – Lost ( * * * * ) – Είναι σίγουρα ένα τραγούδι που ξεχωρίζει στο “Viva la Vida or Death and all his friends”, γιατί έχει ένα διαφορετικό αργό tempo, ιδιαίτερα solos και μια “ψυχεδελική” ατμόσφαιρα. Το συγκρότημα ανέφερε ότι θα κυκλοφορήσει νέο δίσκο στα τέλη του 2009, στον οποίο θα υπάρχει κι ένα τραγούδι – συνεργασία με την Kylie Minogue (“Lunar”).
20. Hold Steady – Sequestered in Memphis ( * * * * ) – Δεν ξέρω αν είναι καλύτερος από τον προπέρσινο τους δίσκο, αλλά σίγουρα είναι αρκετά καλός. Το album μπορείτε να ακούσετε
εδώ.



Glavegas - It's my own cheating heart that makes me cry

Νέο άρθρο του mix grill με δισκοκριτικές & επιλογές τραγουδιών στο My Aegean

Το "mix grill" όπως κάθε Πέμπτη αρθρογραφεί στο "My Aegean". Το νέο μας άρθρο παρουσιάζει τους εξής 3 δίσκους :

  • Black Kids - Partie Traumatic
  • Θανάσης Παπακωνσταντίνου & Διονύσης Σαββόπουλος - Ο Σαμάνος
  • Beck - Modern Guilt
Επιπλέον, σας παρουσιάζουμε τις επιλογές μας σε νέα τραγούδια για την τρέχουσα εβδομάδα. Περισσότερα, διαβάστε εδώ.

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008

Kαι το όνομα αυτών: Scars on Broadway


Σωτήριο έτος 1998. Τι δουλειά μπορεί να έχουν 4 Αρμένιοι μουσικοί στην California of the U.S (yeah)??? Σίγουρα δεν πήγαν για βίζιτα. Και σίγουρα έγραψαν με μεγάλα γράμματα τα ονόματα τους στην ιστορία της μουσικής. Οι τότε σχεδόν εως πολύ άσημοι λοιπόν System of a Down κάνουν την εμφανισή τους με το πρώτο και καλύτερο τους ομώνυμο album. Με πολύ περίεργο ήχο και τρομερά έξυπνο στίχο με πολιτικές προεκτάσεις, τα βάζουν με το σύστημα της Αμερικής και ζητούν την αναγνώριση της γεννοκτονίας των Αρμενίων από του Τούρκους (τρέχα Άδωνη). Μέσα σε διάστημα 3 ετών κι αφου έχουν κυκλοφορήσει και τη δεύτερη δουλειά τους, εχουν κερδίσει παγκόσμια αναγνώριση και ταυτόχρονα μια νίκη στα βραβεία Grammy, και άλλες 2 υποψηφιότητες τα επόμενα 5 χρόνια. Παράλληλα το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου Toxicity ψηφίζεται ως το 14 καλύτερο metal τραγουδι όλων των εποχών. Κυκλοφορουν ως το 2006 άλλα 3 album και ξαφνικα τον Μάιο του 2006 διαλύονται προς μεγαλη έκπληξη όλων.

Σωτήριο έτος 2007. Ο τραγουδιστής των SOAD Serj Tankian κυκλοφορεί το πρώτο προσωπικό του album με τίτλο Elect the Dead διατηρώντας τον πολιτίκο στίχο και τον αυθεντικό ήχο των SOAD.
Σωτήριο έτος 2008. Ο κιθαρίστας - δεύτερη φωνή των SOAD Daron Malakian κι αφού εχει δηλώσει το 2006 πως μπορει σε μια μερα να βγάλει 10 solo albums , ενωνεται με τον drummer των SOAD John Dolmayan και μαζί με τους Franky Perez, Danny Shamoun και Dominic Cifarelli δημιουργούν το 2007 τους Scars On Broadway και στις 28 Ιουλίου κυκλοφορούν το πρώτο τους album με ομώνυμο τίτλο και δίνοντας live συναυλία, αφου προηγουμένως έχουν βγάλει προς ακρόαση στο internet 2 κομμάτια του δίσκου το "They say" και το "Chemicals".

Έχοντας εδώ και ένα χρόνο ηχογραφήσει 24 κομμάτια με πλήκτρα και drum machine ο Μalakian (άκου όνομα, ούτε στον εχθρό σου) μπαίνει στο studio και διαλέγει μια λίστα 14 τραγουδιών τα οποία και αποτελούν την πρώτη τους δουλειά. Έχοντας λιγότερο metal και περισσότερο rock ήχο και εμφανείς επιρροες απο Iggy Pop, Bowie και Neil Young και περισσότερο Punk ήχο, καταφέρνουν να ξεφύγουν (όσο αυτό γινεται) απο τον ήχο των SOAD.

Mε πολιτικό - καταστροφολογικό στίχο και με την περιέργη φωνή του Malakian (συγνώμη δε θα ξαναβρίσω) καταφέρνουν να συνθέσουν το γρήγορο "World long gone" , το μελωδικό "Universe" .

Το πανέμορφο "3005" μας προδιαθέτει πως δεν θα υπάρχουμε το έτος αυτό (σιγά το νέο) ενω στίχοι όπως ("Let's clap our hands for the president and Jesus Christ,And did I mention Charles Μanson and other guys who was nice") επιτίθεται σε πολιτική-θρησκεία, κάτι που κανει σε πολλά απο τα κομμάτια του δίσκου. Συχνή αναφορά γίνεται στους ζωσμένους με εκρηκτικά τρομοκράτες που πεθαίνουν για μια ψευδαίσθηση στο "Εxploding-Reloading" και στο "Kill each other/Live forever". Καλύτερες στιγμές του δίσκου εκτος των "They say" και "Chemicals" το μελωδικό "Whoring Streets" και το speedato "Serious".

Αν σας άρεσε η φωνή του ........(δεν λέω το όνομα) στα κομμάτια που τραγούδησε στους SOAD, τότε θα λατρέψετε το δίσκο αύτο. Αν πάλι δεν σας αρέσει το Broadway μπορείτε να πάτε Πεκίνο... Πάντως έχετε μια πρώτη γνώμη 5 μέρες πρίν την επίσημη κυκλοφορία του δίσκου (τα πε η Ευγενία ποιός την άκουσε όμως)!!!






Καλή ακρόαση...

Η πειρατεία, το downloading και οι δισκογραφικές : Ό,τι κατέβασες, κατέβασες.



Από τη Μεγάλη (όπως έλεγε η διαφήμιση «μεγάλη και σίγουρη) Βρετανία το νέο έρχεται με ηχηρό βηματισμό και τυμπανοκρουσίες, κοινώς ταρατατζούμ. Θέλει να σε φοβίσει και να διακόψεις όλα τα προγράμματα τύπου torrent που έχεις τώρα και «τρέχουν» και αφού τα «κλείσεις» να πας να βρεις τρόπο να την κάνεις για Βραζιλία, αλλά μην ανησυχείς άδικα.

Για να μην ξεσηκώνεσαι χωρίς λόγο θα σου πω πώς έχει το θέμα. Μαζεύτηκαν κάτι μεγαλοκαρχαρίες στην μακάρια χώρα της Γηραιάς Αλβιόνας και είπαν να σταματήσουν την εξέλιξη του κόσμου, ξεκινώντας από το internet και συγκεκριμένα από το «κατέβασμα και ανέβασμα» μουσικής κάθε είδους. Το νέο διαδόθηκε αμέσως-μου το ’πε και μένα ο gBal- και διάβασα το σχετικό εδώ.

Τι λέει- για να μην παιδεύεσαι να διαβάζεις και αλλού πας και το δίνεις-θα σου πω εγώ. Λέει ότι η μόνη παράνομη συμπεριφορά που τους ενδιαφέρει στο διαδίκτυο είναι η ανταλλαγή μουσικής. Γι’ αυτό, για να σταματήσει αυτό το κακό, συμπράττουν οι εταιρίες- οι μεγαλύτερες απ’ ό,τι είδα- και ονομάζουν τη συμφωνία τους «Μνημόνιο κατανόησης» ( τι γελοιότητα!).

Σύμφωνα με αυτή θα «ενημερώσουν» τους πελάτες τους ότι αυτό που κάνουν είναι κακό (φτου κακά) και να μην το ξανακάνουν. Βέβαια, ο επικεφαλής του BPI (British Phonografic Industry) δε θέλει απλώς να τους τρίξουν τα δόντια αλλά να τους απειλήσουν ότι θα διακοπούν οι συνδέσεις τους αν συνεχίσουν αυτή τη δραστηριότητα, κάτι που κάνει ήδη μία (Vιrgin Media), μόνο, από αυτές αποστέλλοντας επιστολές στις οποίες απειλεί ότι θα διακόψει την παροχή υπηρεσιών. Όπως είπε ο πεφωτισμένος αυτός μανατζαρέος «πρέπει και οι μουσικοί να πληρώνονται όπως όλοι οι άλλοι». Και ποιος διαφωνεί;


Βεβαίως, πέραν αυτού του θεάρεστου έργου, δεν έχω ακούσει να ασχολούνται με το πόσοι και ποιοί χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να ικανοποιούν τα κάθε είδους πάθη τους, πολλά από τα οποία συνιστούν αξιόποινες πράξεις και σοβαρά αδικήματα (βλ. πορνογραφία ανηλίκων). Ίσως οι δυνατότητες τους περιορίζονται στο να παρακολουθούν τι κατεβάζει ο gBal – τυχαίο παράδειγμα- στο πι σι του σπιτιού του και για προσωπική του χρήση, και δεν μπορούν να διαπιστώσουν την τέλεση εγκλημάτων.

Είναι μεγάλη κουβέντα για να την ανοίξουμε τώρα για το αν κάνει ή δεν κάνει καλό στη μουσική το «ανεβοκατέβασμα» στο internet και κυρίως η «εύκολη» υπερπροσφορά μουσικής. Είναι επίσης μεγάλη κουβέντα το πώς και από πού πληρώνονται ή θα πρέπει να πληρώνονται οι μουσικοί και οι καλλιτέχνες εν γένει.


Αυτό που έχω να σου πω με σιγουριά είναι ότι μέσα στο γενικότερο «κλίμα τρομοκρατίας» εντάσσεται και αυτή η προσπάθεια και θέλει να σε καθηλώσει. Μη μασάς. Παραβιάζει κάθε λογική σεβασμού της ιδιωτικής ζωής και της προσωπικότητας σου να σε ελέγχουν για τον αν και πόσο ανεβάζεις-κατεβάζεις μουσική στο P.C. του σπιτιού σου και από τη σύνδεσή σου που την πληρώνεις για να σου ανοίγει αυτό το "παράθυρο στον κόσμο". Η προστασία της προσωπικότητάς σου βρίσκει το όριό της μόνο στην προστασία υπέρτερων αγαθών και αυτά δεν είναι σίγουρα η «κονόμα» των δισκογραφικών εταιριών. Υπάρχουν βέβαια και οι δημιουργοί και τα δικά τους πνευματικά δικαιώματα. Εκεί, όμως, υπάρχουν και άλλοι δρόμοι και η λύση θα βρεθεί. Δες τι πρωτοποριακά πράγματα έκαναν οι Radiohead με την κυκλοφορία του τελευταίου τους δίσκου. Τι; Δεν ξέρεις; Διάβασε και λίγο πιο κάτω (όλα μασημένα τα θες;). Κοίτα πόσοι γίνονται γνωστοί μέσα από τις σελίδες τους στο myspace και αυτό από στόμα σε στόμα. Υπάρχει ελπίδα.

The Good, the Bad and the Queen : 24 - 30/07/2008





δηλαδή τα καλά μας σχόλια επί παντός επιστητού :

Leonidas from Caravel : Μπορεί το Καλοκαίρι οι νέες κυκλοφορίες να είναι ελάχιστες και γενικότερα η διάθεση νωχελική, αλλά όταν κάποιος ραδιοφωνικός παραγωγός (ναι υπάρχουν και τέτοιοι) έχει άποψη για τη μουσική που παίζει και η δισκοθήκη του περιλαμβάνει και κυκλοφορίες προηγούμενων δεκαετιών, τότε αυτομάτως οι εκπομπές του γίνονται απολαυστικές και ξεχωρίζουν. Ακούστε την εκπομπή του Γιώργου Πατριάρχη 4-6 το απόγευμα από Δευτέρα έως Πέμπτη στο ΚΑΝΑΛΙ ΕΝΑ 90,4 και θα καταλάβετε.
Ευγενία : Το αφιέρωμα του gBal στους αγαπημένους μου Radiohead.
gbal : Το πολύ καλό πρώτο single του νέου δίσκου – επιστροφής των Verve. Να ‘στε σίγουροι ότι πρόκειται να γίνει μεγάλη επιτυχία!
Ευγενία : Οι παραλίες του Πύργου-ναι, του Πύργου- με καλύτερη του Αγ. Ανδρέα με λιγότερο κόσμο από αυτόν που μαζεύει τα Σαββατοκύριακα, γιατί είναι ωραίες και γιατί φιλοξενούν τον Ψύλλο. Κάτι άλλες τις κρατάω για Ι.Χ. (dimi, δεν κρατάω τέτοιο πράμα μυστικό από σένα, για όνομα!)
dimi : Είσαι καθημερινή στην Αθήνα, και έχεις κλείσει ραντεβού στο μετρό της Ακρόπολης γύρω στις 8 το βραδάκι για περίπατο (gbal : περίπατο το λέμε τώρα...). Η παρέα σου σε αναζητεί στο Μοναστηράκι (...ωραία συνεννόηση!), περιμένεις κι άλλο λίγο. Ξεκινάς προς Διονυσίου Αρεοπαγίτου περνάς έξω από το Ηρώδειο (όλο και κάτι θα ακούσεις να παίζεται), ανεβαίνεις δεξιά προς το βράχο της Ακρόπολης. Εναλλακτικά πας ευθεία προς θησείο (Αποστόλου Παύλου) και αράζεις σε κάποια καφετέρεια με θέα την Ακρόπολη φωτισμένη ή κάνεις νωρίτερα μια στάση και μπαίνεις στο θερινό σινεμά "Θησείον" να δεις καμιά ταινιούλα! Προχωρώντας λοιπόν προς το βράχο, ακούς τα τρελά τζιτζίκια και νομίζεις ότι είσαι στην εξοχή! Συνεχίζεις κάνοντας ζιγκ-ζακ στα στενά και στα πλακόστρωτα, χαζεύεις τα σπιτάκια, τους τουρίστες τις καφετέριες και τα μαγαζιά, τη Ρωμαϊκή Αγορά τους Αέρηδες και τα λοιπά μνημεία που βρίσκονται στο χώρο της Πλάκας. Αν θες κάνεις καμία στάση για παγωτάκι ή μπαίνεις (πάλι) στο θερινό "Cine Paris" στην Κυδαθηναίων για τανιούλα! Αν δεν μπεις συνεχίζεις τη βολτίτσα και καταλήγεις μετά από περίπου μία ώρα στο Μοναστηράκι για να πάρεις τον ηλεκτρικό και να επιστρέψεις σπιτάκι σου. (Κάποιοι παλαβοί βέβαια θα πάρουν την Αιόλου και θα προτιμήσουν τη στάση της Ομόνοιας για άγνωστους λόγους!)
MikeMous : Η συνάντηση συντακτών την ερχόμενη Δευτέρα (πω πω καλα ειμαι και πολυ πολιτικαλι κορεκτ)
dimi : Θες να φύγεις Σαβ+Κυρ στην επαρχία: μέσα από ωραίες διαδρομές στη φύση, μπορείς να πας στο Λουτράκι και να αράξεις στο Waves, με υπέροχες ξαπλώστρες με στρωματάκι... μούρλια! ή να πας στο Βραχάτι (μεγάλη παραλία με βότσαλα). η να κατέβεις προς Ναύπλιο και να πας είτε προς Τολό (ρηχά νερά, τουρίστες, χαλαράαα) είτε προς Κονδύλι (2 beach bars, βαθιά καθαρά νερά, νεολαία, προσοχή στους αχινούς)
dimi : Cavo Paradiso Club - Μύκονος: 26/7/2008 Seb Fontaine and Paul Harris, 27/7/2008 Benny Benassi. Αν είσαι εκεί μην τα χάσεις! εγώ θα είμαι! χι χι χι





δηλαδή η ευκαιρία μας να γκρινιάξουμε για διάφορα στραβά κι ανάποδα :

Leonidas from Caravel : Ακούγεται λίγο μακάβριο, αλλά την προηγούμενη εβδομάδα εκλάπη η πέτρινη πλάκα που έγραφε το όνομα και την ημερομηνία θανάτου του Ian Curtis.
Ευγενία: Η φαεινή ιδέα κάποιου να φέρει την Bjork μέσα στο κατακαλόκαιρο, μετά από τόσες συναυλίες τελευταία και καταϊδρωμένη και μέσα στο κλειστό του ΟΑΚΑ, με την γνωστή ακουστική-καθ' υπερβολή χρησιμοποιείται η λέξη "ακουστική" γιατί δεν υπάρχει η "ξ(ε)ακουστική"- και με την αναμενόμενη ζέστη. Δηλαδή τι άλλο χρειάζεται για να μην πάει ψυχή ζώσα; Και είναι πολύ κρίμα γιατί η γυναίκα είναι μορφή της σύγχρονης μουσικής.
dimi : Πιο πολλά χρήματα "πίνει" σε βενζίνες το αυτοκίνητο μου παρά εγώ σε ποτά!
MikeMous : Που κάθε απόγευμα συννεφιάζει στη Βαρκελώνη και βρέχει και δεν μπορώ να πάω για απογευματινό μπάνιο





δηλαδή τα best-of της εβδομάδας :

MikeMous : Μουσικοί του δρόμου που "δίνουν ρέστα" στην Placa Catedral στη Βαρκελώνη καθημερινά.
Leonidas from Caravel : Οι επερχόμενες συναυλίες του Leonard Cohen και της Bjork. Δύο ξεχωριστά ονόματα από διαφορετικές δεκαετίες.
dimi : Πήγα Παρασκευή βράδυ στο Posidonio για να απολαύσω το Νίκο Βέρτη και έζησα ένα ΟΝΕΙΡΟ ΑΛΗΘΙΝΟ! το μαγαζί ήταν γεμάτο, οι τραγουδιστές που συνοδεύουν τον πρωταγωνιστή ήταν πολύ καλοί (παραδόξως) και ένα show που παρουσιάζεται κάποια στιγμή είναι εκπληκτικό!!! Η ατμόσφαιρα πολύ ζεστή κι αγαπησιάρικη, τα λουλούδια να φεύγουν με τα καλαθάκια στην πίστα και όχι μόνο, εκδηλώσεις αμοιβαία αγάπης μεταξύ κοινού και Βέρτη. Παιδιά, ο άνθρωπος είναι κόλαση! Έχει υπέροχη φωνή, υπέροχα τραγούδια, είναι πολύ επικοινωνιακός πάνω στη σκηνή και είναι και κούκλος (gbal : και λέω θα το πει, δε θα το πει...)! Η παρέα μου, αν και δεν ήταν όλοι των μπουζουκιών αλλά ούτε και του λαϊκού ευρύτερα, διασκέδασε μέχρι το τέλος του προγράμματος κατά τις 5:15. Μου άρεσε που ο Νικολάκης τραγούδησε για πολύ ώρα (μπορεί και 2,5 ώρες συνολικά) και που τραγουδήθηκαν και παλιά ωραία λαϊκά τραγούδια που είχα καιρό να ακούσω. ΝΑ ΠΑΣ ΚΙ ΕΣΥ, ΑΞΙΖΕΙ!!! Τέλος ένα πολύ θετικό της υπόθεσης, που το δοκιμάσαμε και μας άρεσε, είναι η στάση του τραμ έξω ακριβώς από το μαγαζί, που έχει όλη τη νύχτα δρομολόγια και γλιτώνεις α. να πάρεις αυτοκίνητο (ο οδηγός να μην πιει! θα πέσεις σε κίνηση σίγουρα) β. να πάρεις ταξί (θα πληρώσεις, θα πέσεις σε κίνηση σίγουρα)
Ευγενία : Ό,τι και αν γίνει, ο χρόνος ΘΑ περάσει και οι διακοπές ΘΑ έρθουν. Είδες; Όλα μπροστά είναι. Τα καλύτερα έρχονται!!! (gbal : από κάπου αλλού το άκουσες αυτό)
Ευγενία : Ο μεσημεριανός ύπνος μετά από μπάνιο και φαγητό. Αν σε έχει πάρει και ο ήλιος...όνειρο!
Ευγενία : ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ. Σε όλες τις εκδοχές και με όλους τους συνδυασμούς.


Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008

Radiohead bio : The (Street) spirit of a creep - 1998 - 2008

1998 - 2002 : Το πρώτο παιδί της νέας εικόνας τους παθαίνει... αμνησία

Το ‘Pyramid Song’, 1o single του ‘Kid A’, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Tibetan Freedom Concert στο Amsterdam στις 10/12/1998. Για να κυκλοφορήσουν το δίσκο τον Οκτώβριο του 2000, οι Radiohead εφάρμοσαν κάτι καινούργιο, 3 ζωντανά webcasts (live εμφανίσεις μέσω Internet).Λίγο πριν κυκλοφορήσει το ‘Kid A’, στις 27 Ιουνίου του 2000 οι Radiohead επιτέλους εμφανίζονται στην Ελλάδα. Η σχέση τους με το κοινό ήταν φοβερή. Λες και ήταν στο studio και έπαιζαν στους φίλους τους τα καινούργια τους κομμάτια και κάποια παλιά για να κάνουν κέφι – Ούτε που να ακούσουν βέβαια για το ‘Creep’. Όσοι πε­ρίμεναν μια πολύ rock συναυλία σίγουρα απογοητεύτηκαν. Όσοι όμως ήρθαν να ακούσουν μια πρόβα του συγκροτήματος, που να παίζει περίπου όλα τα τραγούδια του με διαφορετικό τρόπο εντυπωσιάστη­καν. Σε κάποια στιγμή της συναυλίας, ο Thom Yorke είπε στους ριψοκίνδυνους που είχαν σκαρφαλώσει στα βραχάκια του Λυκαβηττού : ‘Watch out the (karma) police is coming… '.

Το δίλημμα για το συγκρότημα ήταν να εκμεταλλευτούν την επιτυχία του “O.K.Computer” και να φτιάξουν έναν πα­ρόμοιο δίσκο, ή να αλλάξουν ύφος στη μουσική τους. Προς μεγάλη έκπληξη και απογοήτευση πολλών μουσικόφιλων που τους γνώρισαν με τον τελευταίο δίσκο και προς μεγάλη χαρά για τους αληθινούς fans του συγκροτήματος, οι Radiohead προσφέρουν στους επόμενους 2 δίσκους μια διαφορετική πλευρά του εαυτού τους, κρατώντας όμως κομμάτια από την ταυτότητα τους. Για πολλούς το ‘Kid A’ ήταν μια αποτυχία. Για μας όμως ήταν μια καταπληκτική δουλειά, το «πρώτο παιδί» της νέας εικόνας τους. Αρκετοί πειρα­ματισμοί με διάφορα όργανα, μελωδία, περισσότερο ηλεκτρονικός ήχος και κο­ρυφαίες στιγμές του δίσκου : The National Anthem, Idioteque, I might be wrong και How to disappear Completely. Πάντως, τη χρονιά εκείνη το ‘Kid A’ φιγούραρε στα 10 καλύτερα της χρονιάς για πολλές λίστες περιοδικών, ιστοσελίδων και εκπομπών.

Οκτώ μήνες μετά την κυκλοφορία του ‘Kid A’, το συγκρότημα βγάζει την ηχογράφηση του 2ου παιδιού τους ‘Amnesiac’, ή αλλιώς την ολοκλήρωση των πειραματισμών τους. Οι Radiohead διανύουν μια ιδιαίτερα πα­ραγωγική περίοδο, μιας και ηχογραφούν πολλά κομμάτια σε σύντομο χρονικό διάστημα. To ‘Amnesiac’ αντιμετωπίστηκε με ακόμη μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα. Το συγκρότημα κατάφερε σίγουρα να διώξει τους οπαδούς του, που ήρθαν από τις εμπορικές επιτυχίες τους. Κορυφαίες στιγμές του δίσκου : ‘Knives Out’, ’I might be wrong’, Pyramid Song’ και (για μας) ‘Life In A Glasshouse’.



2002 - 2004 : Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη...



Η συνταγή για το επόμενο βήμα ήταν η ίδια όσον αφορά τη διαδικασία, αλλά με κάποιες διαφορές όσον αφορά το αποτέλεσμα. Τον Ιούλιο και Αύγουστο του 2002, το συγκρότημα περιοδεύει παίζοντας – δοκιμάζοντας κάποια νέα τραγούδια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ολοκληρώσουν το “Hail to the thief” σε μόλις 2 εβδομάδες (το μικρότερο διάστημα ολοκλήρωσης ενός δίσκου τους, μετά το “Pablo Honey”) με το Nigel Godrich στο πλευρό τους. Στο album αυτό το συγκρότημα είχε τη μικρότερη δυνατή πίεση, σε σύγκριση με τα προηγούμενα και για το θέμα αυτό ο Ed O’ Brien είχε δηλώσει σε συνέντευξη του ότι μετά την ολοκλήρωση του δίσκου για πρώτη φορά δε θέλαμε να σκοτώσουμε ο ένας τον άλλο… Οι ίδιοι είχαν δηλώσει το προηγούμενο διάστημα ότι θα ήθελαν να ροκάρουν περισσότερο σε αυτό το album και αυτό έκαναν τελικά, χωρίς όμως να ξεφύγουν από τους πειραματισμούς τους, που μας είχαν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.

Το “Hail to the thief” κυκλοφόρησε στις 9 Ιουνίου του 2003 με ένα εξαιρετικό εξώφυλλο, δείγμα της πολύ καλής αισθητικής που έχει το συγκρότημα (αυτό φαίνεται και στο site τους άλλωστε). Το album είχε εξαιρετική εισπρακτική επιτυχία (Νο 1 στη Μ. Βρετανία) και πούλησε εκατομμύρια κόπιες. Παρ’ όλα αυτά, προσωπικά το θεωρώ λίγο υποδεέστερο των 2 προηγούμενων, ακόμη κι αν το συγκρότημα επέστρεφε σε κιθαριστικούς ήχους. Τα τραγούδια που ξεχωρίζουν στο δίσκο είναι τα εξής : “There, there”, “Where I end and you begin”, “2+2=5”, “A punch up at a wedding”.

Από το Μάιο του 2003 μέχρι τον επόμενο Μάη, οι Radiohead περιοδεύουν ανά τον κόσμο και στη συνέχεια αποφασίζουν να δώσουν λίγο χρόνο στις οικογένειες τους – μεγάλωσαν άλλωστε τα ασχημόπαπα – και στις solo δουλειές τους.

2007 - 2008 : Το "γυμνό" ουράνιο τόξο τους

Τα κεφάλια μπήκαν μέσα για τον 7ο και πιο πρόσφατο δίσκο τους το Φεβρουάριο του 2005. Το συγκρότημα είχε ολοκληρώσει το συμβόλαιο του με την ΕΜΙ και ουσιαστικά δεν ανήκε σε καμία Δισκογραφική Εταιρεία. Με τον Nigel Godrich για άλλη μια φορά στο πλευρό τους και τον Mark Stent ολοκληρώνουν το νέο τους παιδί τον Ιούλιο του 2007, έχοντας παίξει πιο πριν σε συναυλίες τους 13 καινούργια τραγούδια. Είναι όπως μάθεις μικρός, μετά δεν αλλάζεις συνήθειες… Τον Οκτώβριο της περσινής χρονιάς ταράζουν τα νερά και καταφέρνουν να κάνουν όλο τον κόσμο να μιλάει για αυτούς. Πώς ;;;

Το “In Rainbows” κυκλοφορεί ψηφιακά, χωρίς εξώφυλλο σε illustration χαρτί, χωρίς artwork με τους στίχους, λιτό, με 10 super τραγούδια, σε τιμή που ο κάθε μουσικόφιλος επέλεγε ότι του αξίζει. Απίστευτο!!! Μια επανάσταση στη μουσική, μια αλλαγή στη δισκογραφία, ένα βήμα που δοκιμάζουν αρκετοί νέοι και παλιοί καλλιτέχνες, μιας και η δύναμη του Διαδικτύου είναι τεράστια. Μαζί με την ψηφιακή κυκλοφορία, οι φίλοι τους παραγγείλαμε το diskbox, το οποίο περιείχε CD, βινύλιο, artwork και βιβλιαράκι στίχων σε μια απίστευτη συσκευασία. Το “In Rainbows” κυκλοφορεί στα τέλη Δεκέμβρη – αρχές Γενάρη από την XL Records.


Σε σύγκριση με προηγούμενα albums τους, το τελευταίο δισκάκι έχει περισσότερο τη σφραγίδα του τραγουδιστή τους Thom Yorke στο γράψιμο των τραγουδιών. Για να καταλάβετε όμως πως λειτουργούν οι Radiohead , το 2ο single του δίσκου “Nude” παίχτηκε για πρώτη φορά με λίγο διαφορετικό τρόπο στην περιοδεία για το “OK Computer”, δέκα χρόνια πριν δηλαδή. Η πρώτη εκτέλεση του “Reckoner” ήταν το 2001, όσο κι αν η τωρινή μορφή του τραγουδιού διαφέρει με εκείνη. Τα γράφω αυτά για να καταλάβετε πόσο σημαντικά είναι τα live τους και πόσο πολύ θέλουμε να τους δούμε στην Ελλάδα.

Η προσωπική μου άποψη για το “In Rainbows” είναι πολύ θετική (τι θα έλεγες άλλωστε, θα μου πείτε). Νομίζω ότι το συγκρότημα δημιούργησε ένα δίσκο, που αποτελεί συνέχεια (σε ένα βαθμό) του “OK Computer”. Πιστεύω ότι ξεπερνάει τα 2 προηγούμενα και βρίσκεται σε παρόμοιο επίπεδο με το “Kid A”. Οι συνθέσεις συνδυάζουν μελωδικότητα με πειραματισμούς και το τελικό αποτέλεσμα είναι ίσως πιο εύπεπτο στους ακροατές του, συγκριτικά με προηγούμενες αντίστοιχες προσπάθειες. Δεν μπορώ να πω ότι το album περιέχει το τραγούδι – κράχτη (βλέπε Creep, Street Spirit, Karma Police, No Surprises κλπ), αλλά είναι ένα πολύ καλά δεμένο αποτέλεσμα, το οποίο εδώ και 9 μήνες περίπου έχει παίξει εκατοντάδες φορές στις καθημερινές μου Λίστες. Κορυφαίες στιγμές του δίσκου : “Nude”, “Reckoner”, “Weird Fishes/Arpeggi”, “All I need”, “House of Cards”, “Jigsaw falling into place”.


Η κορυφή για τα UK Chart & Billboard ήταν εύκολο πράγμα για το “In Rainbows”. Και όχι μόνο αυτή, μιας και ήταν το καλύτερο album για πολλές Λίστες της περσινής χρονιάς (και της δικιάς μου). Και εμπορική επιτυχία λοιπόν και καταξίωση στις κριτικές των δημοσιογράφων (όχι ότι εγώ είμαι δημοσιογράφος βέβαια…).

Ποια θα είναι άραγε η συνέχεια ; Είναι δύσκο­λο να υποθέσεις ποιο θα είναι το επόμενο βήμα τους. Σίγουρα, πάντως μας έχουν κάνει πιο εκλεκτικούς… και μπορεί πιο ξεχωριστούς.

Ραδιοκέφαλοι Δίσκοι

Pablo Honey (1993)
Singles : Prove yourself, Creep, Anyone can play guitar, Stop Whispering.


The Bends (1995)
Singles : My Iron Lung, High and Dry, Fake plastic trees, Just, Street spirit.


OK Computer (1997)
Singles : Lucky, Paranoid Android, Karma Police, Let Down, No surprises.


Kid A (2000)
Singles : Optimistic.


Amnesiac (2001)
Singles : Pyramid song, Knives Out, I might be wrong.


Hail to the Thief (2003)
Singles : There there, Go to sleep, 2+2=5.


In Rainbows (2007)
Singles : Bodysnatchers, Jigsaw falling into place, Nude, House of Cards.




- Περισσότερα στις 8 στο "active radio" -