Radiohead bio : The (Street) spirit of a creep - 1998 - 2008

1998 - 2002 : Το πρώτο παιδί της νέας εικόνας τους παθαίνει... αμνησία

Το ‘Pyramid Song’, 1o single του ‘Kid A’, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Tibetan Freedom Concert στο Amsterdam στις 10/12/1998. Για να κυκλοφορήσουν το δίσκο τον Οκτώβριο του 2000, οι Radiohead εφάρμοσαν κάτι καινούργιο, 3 ζωντανά webcasts (live εμφανίσεις μέσω Internet).Λίγο πριν κυκλοφορήσει το ‘Kid A’, στις 27 Ιουνίου του 2000 οι Radiohead επιτέλους εμφανίζονται στην Ελλάδα. Η σχέση τους με το κοινό ήταν φοβερή. Λες και ήταν στο studio και έπαιζαν στους φίλους τους τα καινούργια τους κομμάτια και κάποια παλιά για να κάνουν κέφι – Ούτε που να ακούσουν βέβαια για το ‘Creep’. Όσοι πε­ρίμεναν μια πολύ rock συναυλία σίγουρα απογοητεύτηκαν. Όσοι όμως ήρθαν να ακούσουν μια πρόβα του συγκροτήματος, που να παίζει περίπου όλα τα τραγούδια του με διαφορετικό τρόπο εντυπωσιάστη­καν. Σε κάποια στιγμή της συναυλίας, ο Thom Yorke είπε στους ριψοκίνδυνους που είχαν σκαρφαλώσει στα βραχάκια του Λυκαβηττού : ‘Watch out the (karma) police is coming… '.

Το δίλημμα για το συγκρότημα ήταν να εκμεταλλευτούν την επιτυχία του “O.K.Computer” και να φτιάξουν έναν πα­ρόμοιο δίσκο, ή να αλλάξουν ύφος στη μουσική τους. Προς μεγάλη έκπληξη και απογοήτευση πολλών μουσικόφιλων που τους γνώρισαν με τον τελευταίο δίσκο και προς μεγάλη χαρά για τους αληθινούς fans του συγκροτήματος, οι Radiohead προσφέρουν στους επόμενους 2 δίσκους μια διαφορετική πλευρά του εαυτού τους, κρατώντας όμως κομμάτια από την ταυτότητα τους. Για πολλούς το ‘Kid A’ ήταν μια αποτυχία. Για μας όμως ήταν μια καταπληκτική δουλειά, το «πρώτο παιδί» της νέας εικόνας τους. Αρκετοί πειρα­ματισμοί με διάφορα όργανα, μελωδία, περισσότερο ηλεκτρονικός ήχος και κο­ρυφαίες στιγμές του δίσκου : The National Anthem, Idioteque, I might be wrong και How to disappear Completely. Πάντως, τη χρονιά εκείνη το ‘Kid A’ φιγούραρε στα 10 καλύτερα της χρονιάς για πολλές λίστες περιοδικών, ιστοσελίδων και εκπομπών.

Οκτώ μήνες μετά την κυκλοφορία του ‘Kid A’, το συγκρότημα βγάζει την ηχογράφηση του 2ου παιδιού τους ‘Amnesiac’, ή αλλιώς την ολοκλήρωση των πειραματισμών τους. Οι Radiohead διανύουν μια ιδιαίτερα πα­ραγωγική περίοδο, μιας και ηχογραφούν πολλά κομμάτια σε σύντομο χρονικό διάστημα. To ‘Amnesiac’ αντιμετωπίστηκε με ακόμη μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα. Το συγκρότημα κατάφερε σίγουρα να διώξει τους οπαδούς του, που ήρθαν από τις εμπορικές επιτυχίες τους. Κορυφαίες στιγμές του δίσκου : ‘Knives Out’, ’I might be wrong’, Pyramid Song’ και (για μας) ‘Life In A Glasshouse’.

2002 - 2004 : Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη...

Η συνταγή για το επόμενο βήμα ήταν η ίδια όσον αφορά τη διαδικασία, αλλά με κάποιες διαφορές όσον αφορά το αποτέλεσμα. Τον Ιούλιο και Αύγουστο του 2002, το συγκρότημα περιοδεύει παίζοντας – δοκιμάζοντας κάποια νέα τραγούδια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ολοκληρώσουν το “Hail to the thief” σε μόλις 2 εβδομάδες (το μικρότερο διάστημα ολοκλήρωσης ενός δίσκου τους, μετά το “Pablo Honey”) με το Nigel Godrich στο πλευρό τους. Στο album αυτό το συγκρότημα είχε τη μικρότερη δυνατή πίεση, σε σύγκριση με τα προηγούμενα και για το θέμα αυτό ο Ed O’ Brien είχε δηλώσει σε συνέντευξη του ότι μετά την ολοκλήρωση του δίσκου για πρώτη φορά δε θέλαμε να σκοτώσουμε ο ένας τον άλλο… Οι ίδιοι είχαν δηλώσει το προηγούμενο διάστημα ότι θα ήθελαν να ροκάρουν περισσότερο σε αυτό το album και αυτό έκαναν τελικά, χωρίς όμως να ξεφύγουν από τους πειραματισμούς τους, που μας είχαν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.

Το “Hail to the thief” κυκλοφόρησε στις 9 Ιουνίου του 2003 με ένα εξαιρετικό εξώφυλλο, δείγμα της πολύ καλής αισθητικής που έχει το συγκρότημα (αυτό φαίνεται και στο site τους άλλωστε). Το album είχε εξαιρετική εισπρακτική επιτυχία (Νο 1 στη Μ. Βρετανία) και πούλησε εκατομμύρια κόπιες. Παρ’ όλα αυτά, προσωπικά το θεωρώ λίγο υποδεέστερο των 2 προηγούμενων, ακόμη κι αν το συγκρότημα επέστρεφε σε κιθαριστικούς ήχους. Τα τραγούδια που ξεχωρίζουν στο δίσκο είναι τα εξής : “There, there”, “Where I end and you begin”, “2+2=5”, “A punch up at a wedding”.

Από το Μάιο του 2003 μέχρι τον επόμενο Μάη, οι Radiohead περιοδεύουν ανά τον κόσμο και στη συνέχεια αποφασίζουν να δώσουν λίγο χρόνο στις οικογένειες τους – μεγάλωσαν άλλωστε τα ασχημόπαπα – και στις solo δουλειές τους.

2007 - 2008 : Το "γυμνό" ουράνιο τόξο τους

Τα κεφάλια μπήκαν μέσα για τον 7ο και πιο πρόσφατο δίσκο τους το Φεβρουάριο του 2005. Το συγκρότημα είχε ολοκληρώσει το συμβόλαιο του με την ΕΜΙ και ουσιαστικά δεν ανήκε σε καμία Δισκογραφική Εταιρεία. Με τον Nigel Godrich για άλλη μια φορά στο πλευρό τους και τον Mark Stent ολοκληρώνουν το νέο τους παιδί τον Ιούλιο του 2007, έχοντας παίξει πιο πριν σε συναυλίες τους 13 καινούργια τραγούδια. Είναι όπως μάθεις μικρός, μετά δεν αλλάζεις συνήθειες… Τον Οκτώβριο της περσινής χρονιάς ταράζουν τα νερά και καταφέρνουν να κάνουν όλο τον κόσμο να μιλάει για αυτούς. Πώς ;;;

Το “In Rainbows” κυκλοφορεί ψηφιακά, χωρίς εξώφυλλο σε illustration χαρτί, χωρίς artwork με τους στίχους, λιτό, με 10 super τραγούδια, σε τιμή που ο κάθε μουσικόφιλος επέλεγε ότι του αξίζει. Απίστευτο!!! Μια επανάσταση στη μουσική, μια αλλαγή στη δισκογραφία, ένα βήμα που δοκιμάζουν αρκετοί νέοι και παλιοί καλλιτέχνες, μιας και η δύναμη του Διαδικτύου είναι τεράστια. Μαζί με την ψηφιακή κυκλοφορία, οι φίλοι τους παραγγείλαμε το diskbox, το οποίο περιείχε CD, βινύλιο, artwork και βιβλιαράκι στίχων σε μια απίστευτη συσκευασία. Το “In Rainbows” κυκλοφορεί στα τέλη Δεκέμβρη – αρχές Γενάρη από την XL Records.

Σε σύγκριση με προηγούμενα albums τους, το τελευταίο δισκάκι έχει περισσότερο τη σφραγίδα του τραγουδιστή τους Thom Yorke στο γράψιμο των τραγουδιών. Για να καταλάβετε όμως πως λειτουργούν οι Radiohead , το 2ο single του δίσκου “Nude” παίχτηκε για πρώτη φορά με λίγο διαφορετικό τρόπο στην περιοδεία για το “OK Computer”, δέκα χρόνια πριν δηλαδή. Η πρώτη εκτέλεση του “Reckoner” ήταν το 2001, όσο κι αν η τωρινή μορφή του τραγουδιού διαφέρει με εκείνη. Τα γράφω αυτά για να καταλάβετε πόσο σημαντικά είναι τα live τους και πόσο πολύ θέλουμε να τους δούμε στην Ελλάδα.

Η προσωπική μου άποψη για το “In Rainbows” είναι πολύ θετική (τι θα έλεγες άλλωστε, θα μου πείτε). Νομίζω ότι το συγκρότημα δημιούργησε ένα δίσκο, που αποτελεί συνέχεια (σε ένα βαθμό) του “OK Computer”. Πιστεύω ότι ξεπερνάει τα 2 προηγούμενα και βρίσκεται σε παρόμοιο επίπεδο με το “Kid A”. Οι συνθέσεις συνδυάζουν μελωδικότητα με πειραματισμούς και το τελικό αποτέλεσμα είναι ίσως πιο εύπεπτο στους ακροατές του, συγκριτικά με προηγούμενες αντίστοιχες προσπάθειες. Δεν μπορώ να πω ότι το album περιέχει το τραγούδι – κράχτη (βλέπε Creep, Street Spirit, Karma Police, No Surprises κλπ), αλλά είναι ένα πολύ καλά δεμένο αποτέλεσμα, το οποίο εδώ και 9 μήνες περίπου έχει παίξει εκατοντάδες φορές στις καθημερινές μου Λίστες. Κορυφαίες στιγμές του δίσκου : “Nude”, “Reckoner”, “Weird Fishes/Arpeggi”, “All I need”, “House of Cards”, “Jigsaw falling into place”.

Η κορυφή για τα UK Chart & Billboard ήταν εύκολο πράγμα για το “In Rainbows”. Και όχι μόνο αυτή, μιας και ήταν το καλύτερο album για πολλές Λίστες της περσινής χρονιάς (και της δικιάς μου). Και εμπορική επιτυχία λοιπόν και καταξίωση στις κριτικές των δημοσιογράφων (όχι ότι εγώ είμαι δημοσιογράφος βέβαια…).

Ποια θα είναι άραγε η συνέχεια ; Είναι δύσκο­λο να υποθέσεις ποιο θα είναι το επόμενο βήμα τους. Σίγουρα, πάντως μας έχουν κάνει πιο εκλεκτικούς… και μπορεί πιο ξεχωριστούς.

Ραδιοκέφαλοι Δίσκοι

Pablo Honey (1993)
Singles : Prove yourself, Creep, Anyone can play guitar, Stop Whispering.

The Bends (1995)
Singles : My Iron Lung, High and Dry, Fake plastic trees, Just, Street spirit.

OK Computer (1997)
Singles : Lucky, Paranoid Android, Karma Police, Let Down, No surprises.

Kid A (2000)
Singles : Optimistic.

Amnesiac (2001)
Singles : Pyramid song, Knives Out, I might be wrong.

Hail to the Thief (2003)
Singles : There there, Go to sleep, 2+2=5.

In Rainbows (2007)
Singles : Bodysnatchers, Jigsaw falling into place, Nude, House of Cards.

Α' Μέρος Αφιερώματος στους Radiohead

- Περισσότερα στις 8 στο "active radio" -