Radiohead bio : The (Street) spirit of a Creep - 1982 - 1997

1982 - 1992 : Από την εφηβία στην ενηλικίωση

1982, σε ηλικία 14 ετών o Thom Yorke ζήτησε από το συμμαθητή του Colin Greenwood (μπάσο) να φτιάξουν ένα συ­γκρότημα μαζί με τον Ed O’ Brien (κιθάρα). Οι 2 πρώτοι ήταν ήδη σε μια σχολική punk μπάντα, τους TNT. Ο Phil Setway έγινε ο drummer του σχήματος και ο αδερφός του Colin, ο Jonny παρακαλώντας τους συμπλήρωσε την πεντάδα. Αρχικά, έπαιξε harmonica στο σχήμα, μετά keyboards και κατέληξε να είναι ο βασικός κιθαρίστας.

Το συγκρότημα έφτιαξε το ντεμπούτο του στην ταβέρνα του Jericho στην Οξφόρδη μερικά χρόνια πιο μετά, το 1987. Το όνομα αυτών On A Friday, γιατί έκαναν πρόβες τις Παρασκευές. Το πρώτο demo έγινε το 1991 και ένας φίλος των Thom και Colin, o John Butcher πήγε την κασέτα στα Courtyard Studios , η οποία έκανε εντύπωση στους παραγωγούς, με αποτέλεσμα να ζητήσουν κι άλλο υλικό. Μετά από 6 μήνες πήραν άλλη μια κασέτα με τα Stop Whispering και What’s that you say, τα οποία βέβαια είχαν τη δικιά τους ταυτότητα και εντυπωσίασαν. Στη συνέχεια έφτιαξαν άλλη μια κασέτα (Manic Hedgehog Demo) και τα πράγματα άρχισαν να κινούνται γρήγορα, μιας και πολλές δισκογραφικές εταιρείες τους κυνηγούσαν, με την Parlophone/EMI να κερδίζει.

Ακόμη κι αν ο κόσμος άρχισε να τους γνωρίζει ως ‘On A Friday’ , το συγκρότημα άλλαξε το όνομα του σε Radiohead από το τραγούδι των Talking Heads “Radio Head” από το True Stories album.

1992 - 1995 : Είναι άραγε το συγκρότημα του ενός τραγουδιού ;

Το Μάρτιο του 1992 κυκλοφορούν το EP ‘Drill’ με το ‘Prove Yourself’ ως το βασικό κομμάτι. Έφτασε στο Νο 101 του Βρετανικού chart. Στην επόμενη δουλειά τους αλλάζουν παραγωγούς και η Parlophone/EMI τους αναγκάζει να κυκλοφορήσουν τα κομμάτια Inside My Head , Lurgee , κάτι το οποίο δεν ήθελε το συγκρότημα. Έτσι, μια μέρα σε μια πρόβα βγήκε το τραγούδι που τους ανέβασε στα ουράνια, το Creep. Σύμφωνα με τον μπασίστα του συγκροτήματος Colin Greenwood, το Creep γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80 από τον Thom Yorke στο Πανεπιστήμιο του Exeter και μόλις το παρουσίασε στα υπόλοιπα μέλη των Radiohead, όλοι τους ενθουσιάστηκαν και κάτα κάποιο τρόπο αποτέλεσε έναν επιπλέον λόγο για να συνεχίζουν να γράφουν μουσική. Μέσα σε 3 εβδομάδες βγήκε το 1ο album : ‘Pablo Honey’ . Η κυκλοφορία του θα γινόταν στο νέο χρόνο.

Όλοι περίμεναν τη μεγάλη επιτυχία του Creep, κάτι το οποίο δε γινόταν, μέχρις ότου ένας Ραδιοφωνικός Σταθμός στο San Fransisco ονόμασε Creep το καλύτερο τραγούδι της χρονιάς. Το νέο μαθεύτηκε γρήγορα και το τραγούδι έφτασε στο Νο 34 και το album έγινε χρυσό. Στη γενέτειρα τους έφτασαν εκείνη την εποχή στο Νο 7, αφού τους ανακάλυψαν οι Αμερικάνοι. Το Pablo Honey είχε σίγουρα το μάγο του, το Creep. Δεν ήταν άσχημος δίσκος όμως. Καλές στιγμές του τα ‘You’και ‘Anyone Can Play Guitar’. Οι Radiohead άρχισαν να εμφανίζουν σημάδια της ταυτότητας τους. Το ζητούμενο βέβαια ήταν αν θα παράμεναν στη συνέχεια ως το συγκρότημα του ενός τραγουδιού ή θα γίνονταν ένα μεγάλο group.

Καλοί στίχοι, λυρισμός, μελωδία και οργή τα πρώτα σημάδια των 5 Radiohead. Όλοι περίμεναν τη συνέχεια του Creep. Το συγκρότημα προσπαθούσε πολύ. Εν τω μεταξύ, το 1994 κυκλοφορούν το EP ‘My Iron Lung’, το οποίο περιείχε το ομώνυμο single και κάποιες ζωντανές στιγμές του σχήματος (Νο 24 στα charts).

1995 - 1997 : Ο δίσκος της δεκαετίας

Εκείνη την περίοδο παρατούν το studio και περιοδεύουν ανά τον κόσμο - χωρίς να παίζουν το τραγούδι, που τους έκανε γνω­στούς, μιας και ήθελαν να φύγουν σύντομα από την ασπίδα του Creep και να αποδεί­ξουν την αξία τους - κάτι το οποίο τους έκανε να βελτιώσουν τα κομμάτια τους και να ολοκληρώσουν το ‘The Bends’ σε μια βραδιά. Το album κυκλοφορεί το 1995 και το συγκρότημα μετά την κυκλοφορία του 5ου single του δίσκου, ‘Street Spirit’, έπαψε να είναι το συγκρότημα του ενός τραγουδιού (έφτασε στο Top 10).

Στις αρχές του 1996, οι Radiohead ξεκινούν να γράφουν το ‘O.K. Computer’ με παραγω­γό το Nigel Godrich. Επηρεασμένοι από το καλό αποτέλεσμα που είχε ο πειραματισμός των τραγουδιών του ‘The Bends’ στις συ­ναυλίες του συγκροτήματος, έκαναν το ίδιο και για αυτό το δίσκο. Το Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς μετακομίζουν στο σπίτι της ηθοποιού Jane Seymour στο Bath της Αγγλίας και εκεί ολοκλήρωσαν έναν από τους δίσκους που στιγμάτισαν τον ήχο της δεκαετίας του ’90.

Το O.K.Computer κυκλο­φόρησε το Καλοκαίρι του 1997 και ήταν το καλύτερο soundtrack που μπορούσαν να φτιάξουν οι Radiohead για τη ταινία που είχαν οι ίδιοι φανταστεί. Άλλωστε, τους αρέ­σει να φτιάχνουν μουσική για ταινίες. Με ένα καταπληκτικό πρώτο single (Paranoid Android – 6’20’’), μεγάλες στιγμές τα ‘Karma Police’, ‘No Surprises’ και ‘Let Down’, την κινηματογραφική πλευρά του δίσκου (Exit Music (for a film) ) και την «τουριστική» του θέα (‘The Tourist’). Προσωπικά, θεωρώ ότι είναι το καλύτερο album των 90s.

Ακολούθησε μεγάλη περιοδεία ανά τον κό­σμο – Το album πήρε Grammy για το Καλύ­τερο Alternative δίσκο της χρονιάς και βέβαια οι προσδοκίες των μουσικόφι­λων έγιναν ακόμη μεγαλύτερες για τη συνέχεια. Το συγκρότημα πήρε λίγο διάστημα για να ξεκουραστεί και έκανε λίγες εμφανίσεις, πριν κυκλοφορήσει την επόμενη του δουλειά.

Διαβάστε σήμερα στις 17:00 το 2ο μέρος του Αφιερώματος μας στους Radiohead. Ακούστε το βράδυ στην εκπομπή του "mix grill" στο "active radio" όλο το Αφιέρωμα σε αυτό το μεγάλο συγκρότημα. Από το "Stop whispering" στο "Creep" κι από το "Street Spirit" στο "Karma Police".

Creep live - 1994