Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

Το Mix Grill έγινε Site!!!


Από σήμερα Τρίτη 3 Μαρτίου, ένα χρόνο και δύο μήνες περίπου μετά την πρώτη εμφάνιση του ως blog, το Mix Grill γίνεται Site!!!

Η παρέα μένει η ίδια, οι ιδέες ακόμη καλύτερες και το μεράκι ίδιο κι απαράλλακτο...

Κάνε click στο www.mixgrill.gr και μπες στην MixGrill-ο-παρέα...

Συνέντευξη Monsieur Minimal


Το Music is My Radar έχει εκφράσει το θαυμασμό του για το ντεμπούτο album του Monsieur Minimal και χάρηκα πολύ για την άμεση ανταπόκριση του Χρήστου ώστε να κανονιστεί η συνέντευξη άμεσα. Η συνέντευξη έγινε τηλεφωνικά, αφού ο Χρήστος μένει στη Θεσ/κη, και ο ίδιος ήταν εξαιρετικά φιλικός και πρόθυμος. Εκτός από τα παρακάτω συζητήσαμε και άλλα, όπως το τι μουσική έπαιξε ως dj στο party της Πρωτοχρονιάς που πέρασε, eκεί που μεταξύ άλλων ακούστηκαν τα Careless Whisper, κάποια τραγούδια των Snap κ.α. μέχρι τελικής πτώσης.
Το επόμενο ραντεβού μας με τον Monsieur Minimal είναι στον Ianos στις 27 Μαρτίου για μία συναυλία.

- Πότε άρχισες να ασχολείσαι με τη μουσική; Υπήρχε κάποιο άλλο σχήμα πριν;

Ξεκίνησα από τα 14 με μία μπάντα στα Γιαννιτσά που παίζαμε εναλλακτική ροκ, grunge, Nirvana και τα μυαλά στα κάγκελα...

- Πότε ξεκίνησε η ιστορία ως Monsieur Minimal;

Ξεκίνησα από τότε που πήρα το πρώτο μου p.c., αρχικά με αμιγώς ηλεκτρονική μουσική και στη συνέχεια άρχισα να προσθέτω κιθάρες. Το μπαμ έγινε με το Coca Cola Soundwave.

- Χρήστο, τι ακριβώς έγινε μετά το Coca Cola Soundwave; Ποιοι ενδιαφέρθηκαν;

Η αρχή έγινε από τα τοπικά ραδιόφωνα, κυρίως από τον Republic, και στη συνέχεια με τη δισκογραφική The Sound of Everything.

- Υπάρχει κάποια ιστορία γύρω από το όνομα Monsieur Minimal; Πώς ξεκίνησες να το χρησιμοποιείς;

Είναι εύηχο, ακούγεται ωραία. Το Μοnsieur γιατί θέλω να είμαι κύριος και το Minimal γιατί θέλω να είμαι απλός. Μερικές φορές βέβαια ξεφεύγω και από τα δύο, αλλά αυτό φανταζόμουν.

- Τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος, παίζουν σε άλλα σχήματα;

Ο Echonomist είναι ο επικεφαλής των Ίνφο με συνεργασίες και παραγωγές με εταιρείες του εξωτερικού, αλλά και με την Klik. Ο Spinnet έχει ένα δικό του σχήμα, περισσότερο πειραματικό. Και οι δύο είναι πολύ καλοί προγραμματιστές.

- Μίλησε μας λίγο για την συνεργασία σου με τους Flying Lillys.

Οι Λίληδες έκαναν το πρώτο βήμα με την Sound of Everything με τη συλλογή City Campers. Γνωριστήκαμε, κάναμε παρέα, είχαμε κοινές απόψεις για το τι θα πρέπει να ακούγεται στον κόσμο και μου άνοιξαν τον δρόμο για την The Sound of Everything. Μετά από όλα αυτά ήθελαν να τους εμπιστευθώ δύο κομμάτια για remix. Μου άρεσαν τα remix που έφτιαξαν και ειδικά αυτό στο Soul. Άλλοι μου είπαν πολύ καλά λόγια ενώ κάποιοι άλλοι μου είπαν ότι δεν έπρεπε να τα βάλω γιατί είναι πολύ διαφορετικά.

- Χρήστο τι άκουγες μέχρι να ηχογραφήσεις τα πρώτα σου τραγούδια; Μίλησες πριν για grunge.

Grunge στην εφηβεία και τίποτα άλλο. Μετά άνοιξαν οι ορίζοντες, κιθαριστική pop όπως Belle and Sebastian, αργότερα άρχισε να μου αρέσει πολύ ο Jay Jay Johanson. Είχα αρκετές επιρροές και γενικότερα παρακολουθούσα ό,τι μουσική έβγαινε, προσπαθούσα να έχω τα αυτιά μου ανοιχτά και να παίρνω ό,τι καλύτερο. Eφαλτήριο ήταν το Play του Moby. Εκεί σκέφτηκα ότι καλά είναι όσα ακούω και σκέφτομαι αλλά αυτός είναι ένας τρόπος που μπορώ να τα εφαρμόσω. Πολύ καλό album και ήταν μόνος του…
Πώς θα γράψεις μουσική αν δεν ακούσεις διάφορα πρώτα; Δεν γίνεται να είσαι ίδιος από την αρχή έως το τέλος.

- Τι έχεις ακούσει τώρα τελευταία και σου αρέσει; Από ελληνικά σχήματα;

Antony and the Johnsons –respect- και συγκεκριμένα πράγματα μου αρέσουν: 2-3 τραγούδια από τον τελευταίο των Portishead, ο οποίος δεν μου άρεσε όμως γενικότερα, το Sex on Fire των Kings of Leon, οι Last Shadow Puppets και από εγχώρια σχήματα οι Abbie Gale με το Love Song, η Monika με το Over the Hill και το Babe, o δίσκος των Pop Eye, οι Mary and the Boy και το You you you. Αυτά τα ζηλεύω και θα ήθελα να γράψω κάτι σαν αυτά.

- Kατά την γνώμη σου υπάρχει Ελληνική σκηνή; Βγαίνει κάτι συγκροτημένο;

Δεν πάει να γαμ... και το συγκροτημένο. Σημασία έχει να βγαίνει καλή μουσική, είδαμε τόσα χρόνια που προσπαθούσε να βγεί κάτι συγκροτημένο… Εκτός από κάποιες προσπάθειες με τα Ξύλινα Σπαθιά και Τρύπες… Και εκεί βέβαια δεν υπήρχε κάτι συγκροτημένο απλά δύο συγκροτήματα με γαμάτες μουσικές. Βέβαια βγαίνουν και πολλά χάλια πράγματα σήμερα…

- Πού σου αρέσει να κάνεις συναυλίες; Σε μικρά clubs ή σε μεγάλους ανοιχτούς χώρους;

Προς το παρόν έχω συνηθίσει να παίζω σε μικρούς χώρους αφού βγαίνω με ένα laptop και μια κιθάρα. Δεν ξέρω σε μεγάλο χώρο πώς θα φαινόταν αυτό στον κόσμο. Σιγά σιγά θα πλαισιώνομαι και από άλλους μουσικούς και όταν γίνει full band θα βγω και σε μεγάλους χώρους.
Γενικά προσπαθώ να πάρω θετική ενέργεια από τον κόσμο και να δώσω ό,τι καλύτερο. Είμαι πολλές φορές σαν παγωτό που λιώνει στη σκηνή, δίνω ό,τι μπορώ, ό,τι έχω…

- Είχες πει σε κάποια συνέντευξη ότι το να βγάλεις δίσκο ήταν ένα από τα παιδικά σου όνειρα. Πώς αισθάνεσαι βλέποντας ότι η πραγματοποίηση αυτού του ονείρου σου αφορά και ένα αρκετά μεγάλο κοινό;

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση. Έτσι το είχα ονειρευτεί. Όταν κάνεις ένα όνειρο, το κάνεις μεγαλοπρεπές. Αν με δεις, είμαι με ένα διαρκές χαμόγελο!

- Χρησιμοποιείς αγγλικό στίχο, έχεις σκεφτεί να γράψεις κάτι με ελληνικούς στίχους;

Ναι. Έχουν βγει κάποιες ιδέες με ελληνικό στίχο εντελώς αυθόρμητα. Δεν έχω κάποιο κόμπλεξ να τις πετάξω. Στην Ελλάδα γεννήθηκα και ελληνικά έμαθα να μιλάω, άρα μπορώ να εκφραστώ και με ελληνικούς στίχους. Σαν αισθητική όμως η αγγλική γλώσσα με αγγίζει περισσότερο, είναι πιο εύηχη, με πιο ωραία φωνήεντα, πιο ωραία σύμφωνα, βγάζει πιο ωραίες μελωδίες. Η ελληνική γλώσσα είναι πολύ δύσκολη. Γι΄αυτό και από τα 50 τραγούδια που έχω γράψει τα 4-5 είναι ελληνικά, θα κάνω κάτι στα ελληνικά.

- Θα υπάρξει δίσκος με ελληνικό και ξένο στίχο;

Όχι, θα είναι κάτι εντελώς ξεκάθαρο. Αν βγει κάτι με ελληνικό στίχο θα είναι τσόντα, 4-5 κομμάτια.

- Άκουσα ότι υπήρξε πολύ καλή αποδοχή του Lollipop στα blogs στο εξωτερικό. Υπήρχε στις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς που πέρασε. Υπάρχουν σχέδια για το εξωτερικό;

Εκεί χέστηκα στα βρακιά μου στην κυριολεξία! Υπάρχουν σχέδια και τα κυνηγάμε με τα παιδιά από την εταιρεία. Θέλουμε να κάνουμε συγκεκριμένες κινήσεις. Αν υπάρξει κάτι σίγουρο θα το μάθετε!

- Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πλάνο για καινούρια δουλειά άμεσα;

Μπα, θέλω να κάτσω να το απολαύσω, άδειασα και έβγαλα ότι είχα να βγάλω. Το album ήταν απόρροια 7-8 ετών. Πρέπει να συσσωρεύσω πολλά, αν δεν είναι κάτι καλύτερο αυτό που θα βγάλω, μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό. Γράφω συνεχώς πράγματα και τα επεξεργάζομαι. Εξάλλου θα περάσει χρόνος για να χωνέψει και άλλος κόσμος το album.

- Πως συνδυάζεται η πρωινή δουλειά σου με τις πρόβες, την προώθηση του album, τα ταξίδια, τις συναυλίες και τις περιοδείες;

Είναι πάρα πολύ δύσκολο και πρέπει να έχεις την ηρεμία και την ισορροπία για να τα κάνεις μαζί αυτά. Το γεγονός ότι έβγαλα ένα album δεν σημαίνει όμως ότι θα παρατήσω αυτό που μου δίνει τα βασικά. Έχω σχεδιάσει του χρόνου τον Σεπτέμβρη να κατέβω στην Αθήνα και να αφήσω την πρωινή δουλειά. Αν μου βγει να ζω μόνο με τη μουσική τότε θα είναι ό,τι καλύτερο… Διαφορετικά δεν έχω πρόβλημα να κάνω και τα δύο παράλληλα.

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009

Στη στέπα του ελληνικού τραγουδιού

Πάγια τακτική των δισκογραφικών εταιριών για εύκολο και σίγουρο κέρδος είναι οι εκδόσεις δίσκων με ζωντανές ηχογραφήσεις ή συλλογών όπως τα "best of" ή οι επανεκτελέσεις παλαιότερων τραγουδιών. Με τον τρόπο αυτό οι δισκογραφικές επιτυγχάνουν να πουλήσουν γνωστά και επιτυχημένα τραγούδια σε δίσκους μικρού κόστους και οι τραγουδιστές καταφέρνουν να μένουν στην επικαιρότητα χωρίς να παρουσιάσουν κάτι καινούριο. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα έχουν γίνει πολύ της μόδας και οι συλλογές με την "παράλληλη" δισκογραφία ενός καλλιτέχνη, δηλαδή με τις συμμετοχές του σε δίσκους πλην της προσωπικής δισκογραφίας του.

Για μία τέτοιου είδους συλλογή θα μιλήσουμε σήμερα, με τη διαφορά ότι απέχει πολύ από τα προαναφερθέντα ταπεινά κίνητρα της απλής κερδοφορίας και της καλλιτεχνικής επιβίωσης. Και αυτό διότι η συλλογή αυτή έχει αναφορά σε έναν καλλιτέχνη με τη δική του ξεχωριστή πορεία στο ελληνικό τραγούδι, που κατάφερε να μείνει μακριά από επιτήδευση και marketing, προσπαθώντας να δρα πρωτίστως ως καλλιτέχνης. Πάμε να δούμε τον δίσκο αυτό που κυκλοφόρησε μέσα στον Φλεβάρη:

"Ήμουν κι εγώ εκεί"-Νίκος Παπάζογλου (2/2009)

Ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνη ο Νίκος Παπάζογλου. Αντισυμβατικός, λιτός, ειλικρινής στη σχέση του με το κοινό, χαράζει τη δική του ήρεμη και όμορφη πορεία που αφήνει τελικά το στίγμα της στο ελληνικό τραγούδι. Σπανίως βγαίνει στα ΜΜΕ, σπανίως κατεβαίνει στην Αθήνα, ενώ επιλέγει τα πιο απίθανα μέρη της Ελλάδας για να κάνει τις συναυλίες του (από βουνά και κατσάβραχα μέχρι ηφαίστεια σε νησιά!) πάντα χωρίς μεσάζοντες και σύστημα προμοταρίσματος. Βγάζει δίσκο μόνο όταν έχει την καλλιτεχνική ανάγκη (ανάμεσα στο "Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα"και την "Μά'ισσα σελήνη" μεσολάβησαν κοντά 11 χρόνια!) και δεν έχει μπει ποτέ σε κανένα λούκι καμίας δισκογραφικής εταιρίας, αφού τα καταφέρνει μια χαρά και μόνος του σαν ηχολήπτης διατηρώντας στούντιο στη Θεσσαλονίκη και όντας άριστος γνώστης των τεχνικών θεμάτων της δισκογραφίας. Μετά λοιπόν από μια μακρόχρονη πορεία στο τραγούδι με πολλές επιτυχίες και πολύ μεγάλη συμβολή στην ανάδειξη νέων καλλιτεχνών δικαιούνταν κι αυτός να βγάλει ένα δίσκο-συλλογή με παλιό υλικό.

"Ήμουν κι εγώ εκεί" τιτλοφορείται λοιπόν η συλλογή του Νίκου Παπάζογλου που αποτελεί το απάνθισμα των καλύτερων στιγμών της παράλληλης δισκογραφίας του. Ο δίσκος αυτός περιέχει αυτό που δηλώνει και ο τίτλος του: τραγούδια από δίσκους άλλων δημιουργών στους οποίους "ήταν και ο Παπάζογλου εκεί" σαν συμμετέχων με μία ή περισσότερες δικές του ερμηνείες. Η συλλογή αυτή παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον αφού εμπεριέχει τραγούδια από δίσκους οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν κυκλοφορούν πλέον στην αγορά. Ο δίσκος περιλαμβάνει κάποια πολύ γνωστά και αγαπημένα τραγούδια όπως η "Κίρκη" από τα "Παραμύθια" του Σωκράτη Μάλαμα, το "Άστρο του πρωινού" από την "Αγρύπνια" του Θανάση Παπακωνσταντίνου, την αρχική studio εκτέλεση του "Πότε Βούδας, πότε Κούδας" των Ρασούλη-Βαγιόπουλου, το χιλιοτραγουδισμένο "Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια" των Ρασούλη-Ξυδάκη σε live εκτέλεση και την υπέροχη "Παράβαση" από τον "Αχαρνή" του Σαββόπουλου. Πέρα από αυτά τα αρκετά γνωστά κομμάτια στη συλλογή υπάρχουν και κάποια αξιολογότατα αλλά όχι τόσο γνωστά τραγούδια σε ερμηνείες Παπάζογλου όπως το "Τσιφτετέλι του Διογένη", η "Πύλη της άμμου" του Λουδοβίκου των Ανωγείων, το "Ολοι δικοί μας είμαστε" και το υπέροχο "κοκτέιλ" του Σαββόπουλου "Χάρτινο το φεγγαράκι" που σεργιανάει την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού με αποσπάσματα από εμβληματικά τραγούδια της ιστορίας του.

Σε όλους τους παραπάνω δίσκους, απ'όπου και προέρχονται τα τραγούδια της εν λόγω συλλογής, ο Παπάζογλου δεν ήταν απλά ένας "guest" αλλά στους περισσότερους είχε, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, τη δική του συμβολή. Αλλού ήταν παραγωγός, αλλού ενορχηστρωτής, αλλού διεθετε το ιστορικό του στούντιο "Αγροτικόν" για την ηχογράφηση και πάει λέγοντας. Συνεπώς, τα τραγούδια αυτά είναι κατά κάποιο τρόπο και δικά του και δικαιούνταν να τα μαζέψει σε μια συλλογή και να μας τα υπενθυμίσει. Άλλωστε ο... αρχηγός της λεγόμενης "Σχολής της Θεσσαλονίκης" (Παπάζογλου, Μάλαμας, Κανά, Περίδης, Θ. Παπακωνσταντίνου) έχει προσφέρει στο ελληνικό τραγούδι πολύ περισσότερα πράγματα απ' ό,τι τελικά του αναγνωρίζονται και η συλλογή αυτή βοηθά στο να έχουμε μια πιο πλήρη εικόνα για την πορεία του.

Ακούστε και δείτε την "Παράβαση" από παλαιότερη παράσταση του "Αχαρνή" του Σαββόπουλου, τραγούδι που περιλαμβάνεται στο δίσκο:


Κυριακή 1 Μαρτίου 2009

That’s Entertainment


Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2009: Δισκοεπιλογές


Ας ξεκινήσουμε το Μάρτιο ρίχνοντας μια σύντομη ματιά στα albums που ξεχωρίζω για το πρώτο δίμηνο της χρονιάς.

Από τις νέες κυκλοφορίες, κεφάλι έχει πάρει το "Dance Mother" των Νεο-Υορκέζων Telepathe που έχει ήδη θέσει υποψηφιότητα για την κορυφή της λίστας μου με τα albums της χρονιάς (διαβάστε περισσότερη προπαγάνδα σε προηγούμενο άρθρο). Από κοντά ακολουθεί η καλύτερη ίσως δουλειά των Animal Collective, το "Merriweather Post Pavillion", που δεν χρειάζεται περισσότερη προπαγάνδα από εμένα - έχει βουίξει ο ηλεκτρονικός και γραπτός τύπος για αυτούς και μαζεύουν περισσότερα δεκάρια στις κριτικές από όσα Oscar μάζεψε το Slumdog Millionaire (ακόμα να βγει στις αίθουσες...κοιμάται η κινηματογραφική διανομή ή έχουν πειστεί ότι το κατεβάσαμε όλοι και δεν χρειάζεται βιασύνη;).

Η pop από το νησί (για να μην πω Βρετανική και ξεσηκωθούν οι απανταχού Σκοτσέζοι) αντιπροσωπεύεται επάξια από το τρίτο, με χορευτικές διαθέσεις αυτή τη φορά, album των Franz Ferdinand (με τη βοήθεια βέβαια και ελληνικού DNA - έτσι για να υπερηφανευόμαστε και εμείς). Ο νονός της ευαίσθητης '80s indie-pop Morrissey επανέρχεται δυναμικά συνεχίζοντας την ανοδική του πορεία στα '00s. Στη λίστα μας θα τον βρείτε περιστοιχισμένο από κάμποσους μαθητές του: Franz Ferdinand, The Dears, The Pains Of Being Pure At Heart. Οι τελευταίοι είναι από τη Νέα Υόρκη και μόλις κυκλοφόρησαν το αξιόλογο ομώνυμο ντεμπούτο τους που σίγουρα θα εκτιμήσουν οι fans της noise pop (μάλλον οι Wedding Present ή οι Jesus And Mary Chain τους έχουν επηρεάσει περισσότερο από τον Mozfather).

Για περισσότερη noise pop (με δόσεις από Po
gues) ακούστε επίσης το ντεμπούτο των Titus Andronicus από το New Jersey καθώς και τους Καναδούς Land Of Talk που κυκλοφόρησαν το δικό τους πρώτο full album "Some Are Lakes" στα τέλη του 2008 (είχε προηγηθεί το mini "Applause Cheer Boo Hiss") με παραγωγή από τον Justin Vernon, πιο γνωστό ως Bon Iver. Άλλα albums του 2008 στη λίστα (που τώρα αξιώθηκα να ακούσω) είναι αυτά των Secret Machines, White Denim (εξαιρετικό garage-punk ντεμπούτο), The Dears, Why? (απρόσμενη hip hop - folk σύγκρουση) καθώς και η δεύτερη συνεργασία της Isobel Campbell με τον πρόσφατο επισκέπτη μας Mark Lanegan.

Το Top 15 συμπληρώνεται από τους Grand Dutchy, δηλαδή τον αγαπητό κύριο Black Francis μετά της συζύγου του σε πιο pop αναζητήσεις, τους N.A.S.A. (στην περίπτωσή μας σημαίνει North America South America), το πολυσυλλεκτικό project που δημιούργησε ο παραγωγός Sam Spiegel a.k.a. Squeak E. Clean (αδελφός του σκηνοθέτη Spike Jonze), και την καθιερωμένη συλλογή του δισκάδικου Rough Trade με επιλογές από τα καλύτερα του 2008. Περισσότερα για τις δύο τελευταίες κυκλοφορίες στο επόμενο That's Entertainment.


Top 15 albums
  1. Dance Mother - TELEPATHE
  2. Merriweather Post Pavilion - ANIMAL COLLECTIVE
  3. Tonight: Franz Ferdinand - FRANZ FERDINAND
  4. Years Of Refusal - MORRISSEY
  5. The Spirit of Apollo - N.A.S.A.
  6. Rough Trade Shops Counter Culture 08 - VARIOUS
  7. The Pains Of Being Pure At Heart - THE PAINS OF BEING PURE AT HEART
  8. The Airing of Grievances - TITUS ANDRONICUS
  9. Petit Fours - GRAND DUCHY
  10. Workout Holiday - WHITE DENIM
  11. Alopecia - WHY?
  12. Secret Machines - SECRET MACHINES
  13. Some Are Lakes - LAND OF TALK
  14. Missiles - THE DEARS
  15. Sunday At Devil Dirt - ISOBEL CAMPBELL & MARK LANEGAN

Top 15 Tracks
  1. So fine - TELEPATHE
  2. Brother sport - ANIMAL COLLECTIVE
  3. Mykonos - FLEET FOXES
  4. Big man - THREATMANTICS
  5. Ulysses - FRANZ FERDINAND
  6. One month off - BLOC PARTY
  7. Dancing choose - TV ON THE RADIO
  8. I'm throwing my arms around Paris - MORRISSEY
  9. Give me back my heart attack - LAND OF TALK
  10. Come Saturday - THE PAINS OF BEING PURE AT HEART
  11. Airport surroundings - LONEY DEAR
  12. Whachadoin? - N.A.S.A.
  13. Money babies - THE DEARS
  14. Lovesick - GRAND DUCHY
  15. Blood bank - BON IVER

αγούδι της εβδομάδας: "Big Man" από το καινούργιο απόκτημα της Domino, τους Threatmantics - ο δίσκος τους λέγεται "Upbeat Love" και μόλις προστέθηκε στο wishlist της στήλης.







alternamix


Ένα απο τα πολύ καλα συγκροτήματα που έγινε γνωστό στις αρχές του αιώνα μας είναι οι Doves.Οι Βρετανοί απο το Μάντσεστερ μετά το πολυ επιτυχημένο Lost Souls(2000) και το The Last Broadcast (2002) ετοιμάζουν την δυναμική επιστροφή τους αφού το τρίτο τους άλμπουμ Some Cities (2005) πέρασε λίγο απαρατήρητο...Το τέταρτο αυτό αλμπουμ λοιπόν θα ονομάζεται Kingdom Of Rust και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 9-4-2009.Περιμενουμε λοιπόν ...

σήμερα έχει δύο δυνατά ματσάκια άρα νομίζω είναι καλο να ακούσετε ανάλογα(Θρύλε γερά)..

1.Biffy Clyro - saturday superhouse

2.Nine Inch Nails-we're in this together now

3.The Dead 60s-riot radio

4.Monster Magnet - God says no


Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

ψυλλο-λόγια ντέβιλ γουίκ


Ήταν όπως είχε πει κι ο μεγιστοτεράστιος Μανώλης Μαυρομάτης ένα σουτ τηλεφώνημα. Μιλάω ασφαλώς για το «συστημένο γράμμα» του εθνικού μας Ραν-ταν-πλαν στο ματσάκι του τσου-λού με τα κίτρινα υποβρύχια. Έστειλε το τόπι εκεί που…αναπαράγονται οι αράχνες και στον έβδομο ουρανό τους φίλους της ομάδας του που ψάχνουν εναγωνίως από κάπου να πιαστούν. Ο γνωστός και ως τυπάρας, που εξοργίζει τους αντιπάλους με τις ανεκδιήγητες τούμπες του, βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο και έστειλε με εκπληκτικό τρόπο την μπάλα στο μπακλαβωτό, σφραγίζοντας με αυτό τον τρόπο την πολύ καλή εμφάνιση της ομάδας του σε άλλο ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι. Το τριφύλλι για άλλη μια φορά απέδειξε ότι απέναντι σε συλλόγους με συγκεκριμένη τακτική έχει σχέδιο αντιμετώπισης ενώ απέναντι σε άναρχα σύνολα(όπως τα εγχώρια) δε μπορεί να φτιάξει πλάνο «b». Οι φίλοι του τριφυλλιού από χτες τραγουδούν το γνωστό «ας κρατήσουν οι χωροί» αλλά ο Ten Kate πρέπει να τραβήξει τα γκέμια γιατί ακολουθεί παιχνίδι γοήτρου με το αντίπαλο δέος.

Ο έφηβος επιστρέφει από την ευρωπαϊκή τουρνέ με πέντε τεμάχια(τρία συν δύο) υπεροψίας από τα Γαλλάκια που θεώρησαν ότι θα τα περάσουν με σβηστές τις μηχανές. Σα να μην έφτανε αυτό πίστευαν πως θα συναντηθούν με τη Milan στον Σαν Σίρο. Τώρα που και αυτοί αποκλείστηκαν από το uefa ας κλείσουν ένα φιλικό να τους φύγει ο καημός… Η διαβολοβδομάδα που διανύει(βλέπε Σεντ Ετιέν, Εργοτέλης, βαζελουά στο μπάσκετ, ξανά-μανά Σεντ Ετιέν) δείχνει να μην έχει τελειωμό καθ’ ότι ακολουθεί το ντέρμπι με τους πράσινους στο ποδόσφαιρο, με τους ίδιους στο μπάσκετ που θα κρίνει και την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο και το ματς κυπέλλου με το δικέφαλο του βορρά. Κάποιος να βάλει στοπ στα ανεπιτυχή αποτελέσματα γιατί στον Πειραιά θα στηθούν αγχόνες!!

Κατά τα άλλα στο πρωτάθλημα η πέμπτη θέση που θα οδηγήσει στα play off δεν κρίθηκε αφού το άλογο με το θεό του πολέμου έμειναν στην ισοπαλία. Ο δικέφαλος της Αθήνας πήρε για άλλη μια φορά τη νίκη μετά το 80’. Αυτή η αρμάδα του Bajevic έχει καταντήσει αηδία. Όταν έχει παιχνίδι η ΑΕΚ σας προτίνω να ανοίγετε την τηλεόραση το τελευταίο δεκάλεπτο! Μέχρι εκείνο το λεπτό σερβίρουν σούπα… Τα ίδιο έγινε και στο κύπελο με την Ξάνθη. Τέλος στην ουρά θα έχουμε δράματα. Η Παναγία η Σουμελά έκανε το θάμα της και η ομάδα πήρε το πολυπόθητο τρίποντο που την έφερε μια ανάσα από τη Λειβαδιά. Τσίμπησε βαθμό και το φίδι στους ακρίτες κι έτσι φούστηδες και παλικάρια γίναμε μαλλιά κουβάρια… Για να μην ξεχνιόμαστε την Κυριακή το φίδι περιμένει στη φωλιά του τις Σέρρες και η Λειβαδιά την ομάδα του Αντώνη(του Ρέμου ντεεε).

Στη σπυριάρα τη μπάλα το πρώτο κουπίδι βρήκε κάτοχο. Η έκπληξη δεν έγινε και πώς να γίνει άλλωστε. Χωρίς επιθετικά συστήματα για εύκολα καλάθια, χωρίς συγκεκριμένες θέσεις οι παίκτες, δίχως αντίδοτο στο κουραστικά ίδιο επιθετικό σύστημα της ομάδας του τριφυλιού, μόνο με ψυχή και τύχη δε γίνεται δουλειά. Δόθηκαν πολλά λεφτά αυτή τη σεζόν αλλά το συνολάκι που έφτιαξε ο δράκος είναι για τα πανηγύρια. Θυμίζει ομάδα αλάνας που παίζει πρώτη φορά με αυτή την σύνθεση. Και να φανταστεί κανείς ότι το τριφύλλι έκανε πολύ μέτρια εμφάνιση!!! Πρέπει να γίνουν τρομερές αλλαγές για να δούμε κάτι διαφορετικό την Κυριακή.

Υ.Γ. ΟΦΗ μου ήρθε η ώρα να μπεις καβάλα στο… άλογο της σωτηρίας.

Lynyrd Skynyrd - Simple man

Comixgrill:The Tale of One Bad Rat

Γνωρίζω τη γνώμη των περισσοτέρων από εμάς για τα ποντίκια. Και εννοώ τα τρωκτικά και όχι το Μίκυ. Διαβάζοντας το συγκεκριμένο κόμικς ίσως αλλάξετε άποψη. Και ο λόγος είναι ο ποντικούλης της ιστορίας μας είναι σύντροφος ενός κοριτσιού που έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση από τον ..πατέρα της. Αρχίζω λίγο απότομα διότι θεωρώ ότι το στόρυ μας, παρόλο που περιλαμβάνει παιδικές ιστορίες, απευθύνεται σε ενήλικες (τυπικά τουλάχιστον). Το Tale of one bad rat είναι graphic novel με όλη τη σημασία και των δύο λέξεων.

Και θα ξεκίνήσω από το novel. H Helen Potter, η ηρωίδα μας είναι μία teenager που το έχει σκάσει από το σπίτι της, σκεπτόμενη συνεχώς την αυτοκτονία, και η μοναδική της συντροφιά είναι ένα ποντίκι και οι παιδικές ποντικο-ιστορίες της συγγραφέως Beatrix Potter. Και το ταλέντο της. Είναι καταπληκτική ζωγράφος. Μετά από περιπέτειες, "φιλοξενείται" από μια συμμορία, σκοτώνεται το ποντικάκι της από τη γάτα τους, προχωράει βόρεια, δυστυχώς με ωτοστόπ, ακολουθούμενη τα χνάρια της αγαπημένης της συγγραφέως. Παράλληλα εμείς τη βλέπουμε τη φαντασία της, άλλοτε ήρεμη έχοντας μαζί της μια γιγαντιαία εκδοχή του ποντικιού και άλλοτε απελπισμένη κυνηγημένη από ..λύκους πάσης φύσεως. Καταλήγει να φιλοξενείται και να εργάζεται ως σερβιτόρα σε ένα πολύ συμπαθητικό ζευγάρι σε ένα μαγευτικό μέρος και αρχίζει να βλέπει πιο αισιόδοξα τη ζωή της ζωγραφίζοντας.

Το σενάριο δεν είναι καθόλου φλύαρο και είναι ιδιαίτερα εμφανή ο πόνος, η επιβίωση, η δύναμη, το παρελθόν και τι κρατάμε από αυτό για το μέλλον και κατά πόσο μας βοηθάει η τέχνη σε αυτό. Το σημαντικό είναι ότι δίνει μεγάλη βαρύτητα στον πόλεμο ενάντια στην κακοποίηση ενός παιδιού, το οποίο είναι θέμα-ταμπού.

Τώρα για το graphic, οι εικόνες μιλούν απο μόνες τους. Το σκίτσο είναι μοναδικό, τα χρώματα υπέροχα, εκφράζουν τα εκάστοτε συναισθήματα και τα μεταφέρουν στον αναγνώστη. Σκούρα και κόκκινα στα άσχημα και υπέροχες πινελιές στα όμορφα. Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο η φυσιογνωμία των χαρακτήρων όσο και τα τοπία είναι πραγματικά. Επίσης, ο δημιουργός Bryan Talbot, λίγο πριν το τέλος, μας "εμβολίζει" με μια "χαμένη" ποντικο-ιστορία της Βeatrix Potter ώς αλληγορία της ζωής της Helen.Κατά τη γνώμη μου είναι ένα από τα αριστουργήματα της 9ης τέχνης.

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

The Good, the Bad & the Queen 26/02-4/3/09








Περί μουσικής

mafalda :
To αρκετά καλό μουσικό-ντοκιμαντέρ DVD με το περιοδικό ΜΑΧ (χωρίς σχόλια) αφιερωμένο στους Sex Pistols με τίτλο-εννοείται- Never mind the Bollocks. Είχα μια ιδέα αλλά κατάλαβα ότι ήταν πολύ μικρή για το συγκεκριμένο γκρουπ. Έχει συνεντεύξεις απ' όλους όπως είναι τώρα (όσους ζουν βεβαίως-βεβαίως) και από τους πρώην (προ Βίσιους). Από τον Τζόνυ Ρότεν, αν και ψυχάκιας, άκουσα τα πιο σοφά. Δύο χρονάκια κράτησαν και αυτά με το ζόρι. Κατά τη γνώμη μου, θα ήταν αδύνατο να παραμείνουν γκρουπ-βετεράνοι λόγω... ιδιοσυγκρασίας.


gbal :
Δεν είμαι μέσα στους ένθερμους οπαδούς τους, αλλά μου αρέσει η μουσική των Yeah Yeah Yeahs, οι οποίοι επιστρέφουν δισκογραφικά με το "It's Blitz" στις 13 Απριλίου. Ο δίσκος είναι αρκετά καλός στο κλασσικό punk ύφος του συγκροτήματος με περισσότερο όμως ηλεκτρονικά και pop στοιχεία σε σχέση με τους προηγούμενους δίσκους. Μπείτο στο Myspace Site των Yeah Yeah Yeahs - http://www.myspace.com/yeahyeahyeahs και ακούστε το νέο τους single "Zero".



Περί ανέμων και υδάτων


Littlefluflyclouds : Waltz with Bashir .
Μία από τις καλύτερες ταινίες που εχω δει τα τελευταία χρόνια και σίγουρα η καλύτερη φετινή, animation που τσακίζει κόκαλα, ανατριχιαστική μουσική, πολιτική άποψη που δεν χαρίζεται πουθενά Άραβες και Ισραηλινούς.
Αναπάντεχο αριστούργημα
.


halias :
Σωστή τακτική και καλή εμφάνιση για μια ομάδα που έχει πάντα στο μυαλό της την Ευρώπη (ίσως σε βάρος όλων των άλλων) . Για άλλη μια φορά ο Παναθηναϊκός μας θύμισε πως πρέπει να παίζουν οι Ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη , γιατί ας μην γελιόμαστε η τέταρτη ομάδα στην Ισπανία είναι αυτή τη στιγμή πάνω από κάθε Ελληνική ομάδα . Άλλη μια ουσιώδης εμφάνιση και από την τυπάρα που ζει για αυτά τα ματς και σκοράρει .

MikeMous : "Valkyrie" με τον Τομ Κρουζ στον ρόλο του Συνταγματάρχη Count Claus Philipp Maria Schenk Graf von Stauffenberg. Εξαιρετικός ο Tom Wilkinson στον ρόλο του General Friedrich Fromm. Επίσης πολύ δυνατή σκηνή η "στιγμή της έμπνευσης" στο καταφύγιο με τη μουσική υπόκρουση της Βαλκυρίας του Wagner.

halias : Οι σωστές ταινίες πήραν τα (περισσότερα) Oscar . Άξιος νικητής το Slumdog Millionaire , δικαίως και ευνόητο το Oscar για τον Heath Ledger , και περισσότερες καλές ταινίες από ότι περίμενα . Ακόμα και μερικά blockbuster (πχ Dark Knight) άξιζαν και με το παραπάνω υποψηφιότητες. Λίγη ποιότητα σε χαλεπούς καιρούς. Τουτέστιν όσοι μπορέσουν να δουν την νικήτρια ταινία που λίγο θυμίζει Bollywood, να τρέξουν , αξίζει.

ody : Rachel Getting Married: Η νέα ταινία του Jonathan Demme έχει ως βασικό ατού την εξαιρετική ερμηνία της Anne Hathaway, αλλά επίσης διαθέτει στοιχεία που θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα οι μουσικόφιλοι, όπως συνήθως συμβαίνει στις ταινίες του: ο Tunde Abedimpe των TV On The Radio παίζει τον ρόλο του μέλλοντα συζύγου της Rachel, ενώ ο Robyn Hitchcock είναι ο τραγουδιστής της γαμήλιας μπάντας. Σημειώστε ότι η επόμενη δουλειά του θα είναι το ντοκυμαντέρ Neil Young Trunk Show ενώ σειρά θα πάρει και η βιογραφία του Bob Marley .








Περί μουσικής

gbal :
Κάθε χρόνο γκρινιάζουμε συνέχεια για το κόστος των εισιτηρίων συναυλιών που γίνονται στη χώρα μας και βέβαια δικαίως το κάνουμε. Όμως, κάνοντας ένα ψάξιμο για συναυλίες στη Μ. Βρετανία είδα απίστευτα ποσά για εισιτήρια συναυλιών. Πιο συγκεκριμένα, ο Bruce Springsteen παίζει στο Hyde Park στις 28/06 με εισιτηριάκι 175 Ευρώ!!! Οι Coldplay παίζουν στο Manchester στις 12/09 με είσοδο 139 Ευρώ (!!!) και 6 ημέρες μετά παίζουν στο Wembley με 179 Ευρώ είσοδο! Το καλύτερο σας το άφησα για το τέλος : Οι U2 παίζουν στις 10/07 στο Stade de France. στο Παρίσι με εισιτήρια από 169 έως 239 Ευρώ!!! Βέβαια, πρέπει να πούμε ότι τα περισσότερα sites, που είδα έχουν κάποια προσθήκη στην αρχική τιμή του εισιτηρίου, αλλά οι τιμές αυτές που σας γράφω είναι οι μικρότερες που βρήκα. Ετοιμαστείτε να ξεφραγκιαστούμε όταν με το καλό έρθουν στο ΟΑΚΑ, όπως φημολογείται (06/09).


gbal : Πολύ ωραίος χώρος είναι αυτό το Θέατρο Badminton βρε παιδιά, αλλά δεν είναι για συναυλία ρε γαμώτο. Ίσως να φταίει το πως έχω συνηθίσει να απολαμβάνω τις συναυλίες, αλλά τόσο πολύ ήθελα να ακούσω και να δω τους Tindersticks το περασμένο Σάββατο και η αλήθεια είναι ότι πραγματικά άκουσα και το παραμικρό άρπισμα της κιθάρας, αλλά δεν μπορούσα να απολαύσω τη μουσική καθισμένος σε μια καρέκλα, λες και βλέπω το "Benjamin Button"...


Περί ανέμων και υδάτων


mafalda : Το γεγονός υπάρχει πιθανότητα να απαγορευτούν κάποια κόμικς στη Βρετανία σε περίπτωση που εφαρμοστεί κατά γράμμα ένας νέος νόμος για "ακραία πορνογραφικές εικόνες". Ανάμεσα σε αυτά ακούσατε-ακούσατε οι "Watchmen", o "Punisher", το "Killing Joke" και πολλά manga βέβαια.

halias : Τα όσα λέγονται με αφορμή την απόδραση . Το θέατρο του παραλόγου , σε όλο του το μεγαλείο. Καλά πόσο ηλίθιους μας θεωρούν πολιτικοί και δημοσιογράφοι . Κανείς δεν έχει ευθύνη και κανείς δεν καταλαβαίνει το αυτονόητο για το κέντρο διερχομένων της πρωτεύουσας .

Zouglos : Στις συνεντεύξεις που δίνουν οι ποδοσφαιριστές χρησιμοποιούν ακριβώς τις ίδιες λέξεις όλοι...."Σίγουρα το σημερινό παιχνίδι..."Πιστεύω ότι ....και νομίζω ότι"..."Όλα τα παιδιά θα προσπαθήσουμε..."Δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε..."Η αντίπαλη είναι πολύ καλή ομάδα...(και γιατί ρε μπαγλαμά τους υποτιμάς μέσα στο παιχνίδι;). Και φυσικά δεν θα μπορούσε να ξεφύγει το χτεσινό δίδυμο της μετάδοσης Πουρουπουπού - Αλέκος12 (από το ούζο).Πότε είπαμε θα ξαναέχετε απεργία οι δημοσιογράφοι σε μέρα Τσάμπιονς Λιγκ;;;;;

Littlefluflyclouds : Waltz with Bashir .
Αγνοήθηκε από όλους, Ευρωπαικά φεστιβάλ, Oscar, από όλους εκτός από τις Χρυσές Σφαίρες.
Αναμενόμενη αντιμετώπιση.

MikeMous : Ελικόπτερα πετούν χωρίς σχέδια πτήσης πάνω από την πρωτεύουσα. Αστυνομία και κράτος στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Κι όμως κανένας, ποτέ δεν παραιτείται. Το μέλι της εξουσίας είναι τελικά....βασιλικός πολτός.








Περί μουσικής

halias : Στην πρώτη του unplugged sessions του waveradio.gr την Τετάρτη 4 Μαρτίου στις 10 το βράδυ ένα από τα αγαπημένα μας συγκροτήματα. Pop Eye σε συνέντευξη χωρίς κανόνες , σε μουσική live , τι περισσότερο να ζητήσεις; Μα να διαλέξεις και τον επόμενο. Προσπάθησε στο chat της εκπομπής και κάνε ακριβώς αυτό.



Περί ανέμων και υδάτων


halias : Για άλλη μια φορά ο Παλαιοκώστας ντύθηκε ελεύθερο πουλί (το παλικάρι έχει κάρτα : Βγες από τη φυλακή είσαι ελεύθερος) και η ΕΛ.ΑΣ. δεν γνωρίζει φαίνεται το ρητό για το δις εξαμαρτείν. Ή αλλιώς οι φύλακες ντύθηκαν ανήμποροι και οι υπεύθυνοι απόντες. Για να μην χρησιμοποιήσω χαρακτήρες του Θεάτρου Σκιών . Καρναβάλι είναι όλα επιτρέπονται.

MikeMous : ΧΤΕΣ ΒΡΑΔΥ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑ ΕΙΡΗΝΗ συγγραφέας ΤΡΑΜ ΘΟΥΙ ΝΤΑΓΚ
Το 1967 η Ντανγκ Θούι Τραμ, νεαρή Βιετναμέζα γιατρός, πρόσφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες της στο πεδίο της μάχης, στο νοσοκομείο του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου. Τρία μόλις χρόνια μετά, σκοτώθηκε από τις Αμερικανικές Δυνάμεις κοντά στην κλινική της. Τα ημερολόγιά της, που καλύπτουν το διάστημα 1968-1970, μιλούν δηκτικά για την αφοσίωσή της στην οικογένεια και τη χώρα της, τη φρίκη και τη ταπείνωση του πολέμου, τη λαχτάρα για τον έρωτα της ζωής της, τον αγώνα της να αναδειχθεί σε άξιο μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος.

(βλ. Forum νέου site
)


Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Grill In Da Mix 0908

Επιτέλους ο Darren Emerson στην συνεργασία του με την Global Underground, με τα από δυο χλιαρά και αδιάφορα compilations (015 Uruguay και 020 Singapore), επιστρέφει δυναμικά με το 036 στην Μπογκοτά. Ένα δυνατό house mix με πολλά acid στοιχεία, frequency cuts και σκληρό χαρακτήρα, ξεχωρίζει ήδη από τα πρώτα tracks του πρώτου cd. Οπότε και το playlist για την εβδομάδα που μας πέρασε κινείται σε παρόμοιο ύφος καθώς όλες οι επιλογές εκτός των 01, 04, 07, 10 και 12 είναι από την 36η κυκλοφορία της GU. To Impact από τους Darren Emerson και Jamie McHugh καθώς και το Mmm Skyscraper...I Love You από Underworld, τα οποία κλείνουν το δεύτερο cd, παρουσιάζουν ενδιαφέρον και θα συμπεριληφθούν σε μελλοντικά playlists.

Αναλυτικότερα :
01 Habersham and Kazell pres Paradise Rockers habersham - One Thing
02 Einzelkind - Out With A Bang
03 Mooncat feat Ferank - Hear What Was Said (Skylark mix)
04 Spider and Legaz - Look Around (Spider Funk Dub)
05 Stimming and Einmusik - Magdalena
06 Nikitin and Semikashev - Blown
07 Deetron feat Paris The Black Fu - The Afterlife
08 Darren Emerson - Crash Jack (Jamie McHugh's Exclusive mix)
09 Josh Wink - Counter Clock
10 Lula - The DJ The Music and Me (Peace Division Remix)
11 Mathew Jonson - Marionette (Adam Beyer Remix)
12 DJ Simi and DJ Morotta - My House

Το playlist μπορεί να κατέβει σε mix από το link που βρίσκεται στα σχόλια του άρθρου αλλά και στο forum του mix grill.


Σελιδο-γυρίσματα


Κεφάλαιο 9ο – Theirs is to win if it kills them…

Μέρος 1ο

Ανασκοπήσεις των συμμετοχών στη Eurovision, ανασκοπήσεις των νικητών βραβείων Όσκαρ... γιατί τα βιβλία να μείνουν παραπονεμένα, χωρίς ανασκόπηση; Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο που χάρισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας του 2008 στον J.M.G. Le Clezio, το βρήκα πολύ ενδιαφέρον, το ίδιο και τα βιβλία της περσινής νικήτριας, Doris Lessing. Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά στην ιστορία των λογοτεχνών που βραβεύτηκαν με Νόμπελ κι ας διαπιστώσουμε αν ήταν όλοι εξίσου ενδιαφέροντες...

Από το 1901 έως σήμερα το βραβείο δίνεται μια φορά το χρόνο. Οι υποψηφιότητες προτείνονται από μέλη της Σουηδικής Ακαδημίας Νόμπελ και άλλων λογοτεχνικών Ακαδημιών, Πανεπιστημιακούς, κατόχους παλαιότερων βραβείων ή οργανώσεων συγγραφέων. Οι υποψηφιότητες συγκεντρώνονται από τα μέλη της Ακαδημίας, τα οποία αποφασίζουν για τον τελικό νικητή και τον ανακοινώνουν τον Οκτώβριο κάθε έτους. Η απονομή γίνεται από το βασιλιά της Σουηδίας και εκτός από το βραβείο και ένα τιμητικό μετάλλιο, ο νικητής παραλαμβάνει και χρηματικό ποσό, το ύψος του οποίου το 2008 έφτασε το ένα εκατομμύριο ευρώ. Το κριτήριο της τελικής επιλογής το έθεσε ο ίδιος ο Alfred Nobel στη διαθήκη του, στην οποία αναφέρει ότι βραβεύεται ο λογοτέχνης που έχει να επιδείξει το πλέον εξαιρετικό έργο ‘με την ιδανική κατεύθυνση’, από οποιαδήποτε χώρα καταγωγής. Λέγοντας ‘έργο’, συνήθως εννοείται το σύνολο της δουλειάς των υποψηφίων, ωστόσο σε κάποιες περιπτώσεις έχει γίνει ιδιαίτερη αναφορά σε συγκεκριμένο πεζό ή ποίημα. Η τελευταία φράση όμως που αφορά την ‘κατεύθυνση’ του έργου, δεν έχει πάψει να διχάζει τόσο τα μέλη της Ακαδημίας, όσο και το βιβλιοφιλικό κοινό, καθώς μεταφράζεται κατά βούληση, ανάλογα με τις επιταγές της εποχής, αλλά συχνά και τα πολιτικά συμφέροντα. Δεκαετία – δεκαετία θα βρούμε μπροστά μας στην πορεία όλες αυτές τις αμφισβητήσεις.

Από το 1901 πάντως και για δέκα περίπου χρόνια, το βραβείο δινόταν σε λογοτέχνες των οποίων η προσωπικότητα και τα πιστεύω ταίριαζαν με τις επιταγές της εποχής - politically correct θα λέγαμε σήμερα - έτσι αποκλείστηκαν χωρίς ενδοιασμό μεγάλοι και τρανοί όπως οι L.Tolstoy, H. Ibsen, E. Zola και M.Twain. Το 1901, λοιπόν, πρώτος κάτοχος του βραβείου γίνεται ο Γάλλος δοκιμιογράφος και ποιητής με το ιδιαίτερο, μελαγχολικό στυλ, S. Prudhomme. Το 1902 ο Γερμανός ιστορικός, πολιτικός, δημοσιογράφος και αρχαιολόγος T. Mommsen βραβεύεται για το ιστορικό του έργο, με ιδιαίτερη αναφορά στο A History Of Rome. Ο Νορβηγός B. Bjornson, μαζί με τους Ibsen, Lie και Kielland, θεωρούνταν η λογοτεχνική ελίτ της πατρίδας τους και (αφού όπως είπαμε τον Ibsen τον έφαγαν άλλα) βραβεύεται το 1903, κυρίως για τα ποιήματά του και αργότερα γράφει και τους στίχους για τον εθνικό ύμνο της πατρίδας του. Το 1904 είναι η πρώτη χρονιά που το Νόμπελ μοιράζονται δύο λογοτέχνες, ο Γάλλος ποιητής F.Mistral και ο Ισπανός δραματουργός – ο σπουδαιότερος της εποχής του – J.Echegaray.

Το βραβείο του 1905 απονέμεται στον Πολωνό επικό συγγραφέα H. Sienkiewicz, με γνωστότερο έργο το Quo Vadis? Την επόμενη χρονιά, η φρέσκια πνοή της ποίησης ενός Ιταλού, του G.Carducci κατορθώνει να του χαρίσει το Νόμπελ, ενώ το 1907 βραβεύεται ένας από τους επιδραστικότερους συγγραφείς όλων των εποχών, ο Βρετανο – Ινδός R. Kipling (The Jungle Book, The Man Who Would Be King, If), ο οποίος έως σήμερα κατέχει το ρεκόρ του νεότερου νικητή του βραβείου. Ο Γερμανός καθηγητής Φιλοσοφίας και μετέπειτα νεοφιλελεύθερος οικονομολόγος R.C.Eucken είναι ο Νομπελίστας του 1908, ενώ το 1909 βραβεύεται η πρώτη γυναίκα συγγραφέας, η Σουηδέζα S. Lagerlof. Αν το όνομά της δεν σας λέει τίποτα, σίγουρα το βιντεάκι που ακολουθεί με την τηλεοπτική μεταφορά του πιο γνωστού της έργου με την ιστορία του Nils Holgersson, θα σας πει πολλά...


Race For The Prize - The Flaming Lips

Nils Holgersson