Άξιοι,άξιοι,άξιοι…Μπορεί να ήταν losers για μερικούς,χαλιαμούτρες για κάποιους άλλους,πολύ δήθεν για κάποιους τρίτους και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο.Το γεγονός είναι ένα.Ήταν με διαφορά η πιο σταθερή και πιο καλή ομάδα του τουρνουά.Πολλοί αναφέρουν και τον Aragones σαν πρωτεργάτη της επιτυχίας.Με αυτά που είδα και λαμβάνοντας υπόψιν ότι ποτέ δεν βρέθηκαν οι Ίβηρες πίσω στο σκορ(εκτός από το μεταξύ μας,αδιάφορο γι’ αυτούς,ματς)θεωρώ ότι το σύστημα του ήταν έξυπνα φορτωμένο στο κέντρο αλλά τόσο προκαθορισμένες αλλαγές δεν κάνουν ούτε οι προπονητές του βόλλευ…Όμως το θέμα είναι ότι ο παππούς,που όλοι λέγαμε πάει δεν πάει,έκανε τον ραταπλάν της Ιταλίας(βλέπε Gattuso)και κάθε άλλο επικριτή του να πάει για…ψάρεμα!
Γενιότερα οι Ισπανοί έκαναν και τους Γερμανούς να φαίνονται σα γεροντάκια που δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα.Ολόκληρο ενενηντάλεπτο χωρίς ευκαιρία.Πραγματικό κατόρθωμα.Πού ήταν όλα τα νταμάρια του ντεμέκ-ράιχ?Θέλανε και κουπίδι…Που πας ρε Καραμήτρο!!!Τελικά σε αυτή την καταπληκτική διοργάνωση,από πλευράς ποιότητας παιχνιδιών,αποδόθηκε δικαιοσύνη.
Κάπου εδώ θέλω να ευχαριστήσω τον μπαμπά μου,τη μαμά μου,τον αδερφό μου,τη γυναίκα μου(πολύ μου αρέσουν αυτές οι αμερικανιές…),τον αρχι-συντάκτη που πίστεψε στις δυνατότητές μου,όλους όσους εκφράστηκαν με καλά σχόλια και ιδίως αυτούς που με έκραξαν γιατί με βοήθησαν να πεισμώσω και να μη βελτιωθώ,τους «ήρωες» που μου έδωσαν τροφή για σχόλια,τον ξεκάρφωτο που πέρασε τον Αλέκο-Αλέκο για νεαρό πολιτικό της χώρας(ας τον ενημερώσει κάποιος με τρόπο ότι είναι σιτεμένος «αθλητικός» ρεπόρτερ),τον επικυριγμένο από την Interpol φίλο που μας εμπιστεύθηκε τη φωτογραφία του και κάθε αναγνώστη που σπατάλησε έστω και λίγο από το χρόνο του διαβάζοντας κάποιο άρθρο.Τέλος για όσους εθίστηκαν να απευθυνθούν σε κλινική ψυλλοαπεξάρτησης.
Υ.Γ. ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο το εγκλήματος(απειλητικό αλλά «πιασάρικο»).Άλλωστε η μουσική είναι σαν τον ψύλλο,χωράει και κρυβεται παντού…