ψυλλο-λόγια τουέντι ουάν-δε μπαντ γιορ γουέδερ(μέρος 21ο)

Η προκατάληψη τελικά είναι μεγάλο πράγμα.Έπρεπε να φτάσει ο τελικός για να παραδεχτώ ότι οι άλλοτε losers Ισπανοί έχουν παρουσιάσει την πιο σταθερή ομάδα του τουρνουά.Είναι η ομάδα που ξεκίνησε από τον όμιλο της εθνικής μας πατώντας γκάζι από το οποίο δε σήκωσε το πόδι της εκτός από το ματς με τους Ιταλούς που δε μπόρεσαν να βρουν αντίδοτο στο καταστροφικό τους παιχνίδι.Απέκτησαν μάλιστα πελατειακές σχέσεις με τους Ρώσους(κάτι μου θυμίζει αυτό…).Κάνοντας μάλιστα μια αναδρομή στα παιχνίδια τους θα έλεγα ότι έχουν το πιο καλά συγκροτημένο κέντρο,την πιο σοβαρή άμυνα και μια αρκετά φορμαρισμένη επίθεση.Το αν θα τους «κάτσει» το παιχνίδι του τελικού δεν το ξέρω αλλά είναι σίγουρα πλέον το φαβορί(αν υποθέσουμε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο σε τελικό).

Για τη Ρωσία τι να πει κανείς.Έκλασε η νύφη σχόλασε ο γάμος.Μας φάγανε την ψυχή(δίκαια) με τον Arsavin αλλά το παλικάρι μάλλον έμεινε στα αποδυτήρια.Ο μεγάλος παίκτης πάντως στα μεγάλα παιχνίδια δείχνει τα…καρύδια του.Χθες ήταν για λύπηση.Όμως το παράξενο είναι οι μεγάλες μεταπτώσεις που παρουσίασε αυτή η ομάδα.Στο προηγούμενο παιχνίδι ήθελες 100 μάτια για να την χορτάσεις και σε αυτό προτιμούσες να είσαι αόματος…Λες και το καράβι τους έπεσε σε τρικυμία.Μαύρα χάλια.Ειδικά το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με πικρό καφέ και στο 60’ είχαν αρχίσει να μοιράζουν και κονιάκ.Οι φίλαθλοί τους στις κερκίδες έβλεπαν αποσβολωμένοι να παίζουν τα φαντάσματα των τρομερών παιδιών που θαύμασαν με τις τουλίπες.Κρίμα πάντως για το άδοξο τέλος τους.

Τώρα ήρθε η ώρα να χαλαρώσω μέχρι την Κυριακή που θα γίνει ο τελικός και θα ολοκληρωθεί η διοργάνωση.Μέχρι τότε θα κάνω ταμείο και θα μοιράσω βραβεία και βατόμουρα…

Υ.Γ. χτες ακούγοντας τη φωνή που πριν τέσσερα χρόνια με έκανε να «ανατριχιάσω» από περηφάνια(μην το πάρετε τις μετρητοίς,ειρωνικά το λέω)νόμιζα ότι στο τέλος θα πει: «Στον έβδομο ουρανό όλοι αδέρφια»!!