The Incredible / The Invisible – SugahSpank!

Pam pam pam, Invisible can I just be me?

Ομολογώ ότι παρόλο που από τότε που γνώρισα αυτό το album δεν έχω σταματήσει να το ακούω, άργησα χαρακτηριστικά να ετοιμάσω την παρουσίασή του. Όμως δεν φαντάστηκα ότι η δημιουργός του θα είχε τόση έμπνευση και τόσες δυνατότητες που θα με προλάβαινε κυκλοφορώντας κι άλλο album, με διαφορετικό βέβαια σχήμα! Όχι ότι θα έπρεπε να εκπλήσσομαι βέβαια...το ταλέντο της είναι κάτι περισσότερο από φανερό...

Πρώτα απ’ όλα, ακούγοντας το καλλιτεχνικό της όνομα σκέφτηκα ότι έχει φαντασία και μάλλον παιχνιδιάρικη διάθεση. Όταν άκουσα, τόσο τη φωνή της, όσο και τα κομμάτια, όπως όλοι, δεν πίστευα ότι πρόκειται για Ελληνίδα – αλλά αυτό φαντάζομαι ότι θα έχει από καιρό βαρεθεί να το ακούει. Έπειτα έμαθα ότι πρόκειται για την Πειραιώτισσα Γεωργία Καλαφάτη, που μαζί με τους Blend Aka Mishkin, BnC (Rebtuz) και Palov αποτελούν την ανεξάρτητη ετικέτα που λειτουργεί ταυτόχρονα και ως μουσική κολλεκτίβα Cast-A-Blast. Τα μέλη της έχουν κι άλλα side projects κι αν κρίνω από το αποτέλεσμα, μάλλον αυτοί οι πειραματισμοί βοηθούν πολύ στο να βρίσκουν πρωτότυπους τρόπους έκφρασης. Κάποια στιγμή μέσα στο χειμώνα είχα την ευκαιρία να τους απολάυσω και ζωντανά στο Jazz Upstairs του BarGuruBar, όπου παρασύρθηκα απόλυτα από το ρυθμό τους. Τίποτα βέβαια δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς το πάθος και τη δύναμη της SugahSpank!

Για να επιστρέψω όμως στο The Incredible / The Invisible, το album είναι παραγωγή του Blend, τα κομμάτια είναι δημιουργίες της ίδιας της SugahSpank!, ηχογραφήθηκε με μηδενικό budget, όπως λέει η ίδια, και μάλιστα ενώ εκείνη βρισκόταν στο κρεβάτι του πόνου λόγω κάποιων προβλημάτων που αντιμετώπιζε εκείνη την εποχή με τη μέση της. Τελικά κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2008 και όποιος το άκουσε και έχει μια μικρή έστω συμπάθεια στη μαύρη μουσική, δεν το ξαναέβγαλε απ το cd player.

Μόλις ξεκίνησα την ακρόαση, το glamorous Skintro με μικρές δόσεις από το Invisible, προσπάθησε να με προϊδεάσει για το μουσικό ταξίδι που ξεκινούσα. Πού να χωρέσουν όμως όλα αυτά τα ακούσματα; Από τις κιθαριστικές κραυγές του Kill the bitch u got in ya με τα δυνατά μηνύματα, το μαύρο, παραπονεμένο αλλά υπερήφανο Bad Tooth, πίσω στο δρόμο με το The Incredible και στον άγριο αισθησιασμό του Dynamite και του Big Jello Boy. Από το Blush? που έχει ξεπηδήσει από τα 70s, στους σαρκαστικούς στίχους του Lost that lovin’ feeling και από τα ρυθμικά Beat Junkie και The Stink στο καθηλωτικό Golden Chain. Και τέλος, από το ήσυχο No Roof, έτσι για να θυμηθώ τι ακριβώς ακούω, στο σκληρό, ρεαλιστικό και προφανώς αυτοβιογραφικό Business Creep.

Συνολικά, το The Incredible / The Invisible δεν μπορώ να πω ότι είναι κάτι λιγότερο από μια μεγάλη απόλαυση. Συστήνω ανεπιφύλακτα συχνές ακροάσεις για να δώσετε την πρέπουσα προσοχή στους εκπληκτικούς στίχους, αλλά και για να χαθείτε στη ηλιόλουστη μουσική της SugahSpank!

Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε τη σελίδα της SugahSpank! στο MySpace, http://www.myspace.com/sugahspankmusic

Sugahspank! - Invisible by mixgrill.gr

Blend Sextet feat Sugahspank! LIVE@Synch Festival 2007

Ακίνδυνη Ανασκόπηση της Ελληνικής μουσικής του 2008

Όπως λέει και ο τίτλος του άρθρου, παρακάτω θα σας γράψουμε αυτά που ξεχώρισε ο υπογράφων από την Ελληνική μουσική (με Ελληνικούς ή ξένους στίχους), μέσα στη χρονιά που μας αφήνει.

Αρχικά, πρέπει να πω ότι το 2008 χαρακτηρίζεται πολύ καλή χρονιά για τα Ελληνικά μουσικά δρώμενα και ίσως μια από τις σχετικά κομβικές χρονιές της δεκαετίας. Οι κύριοι λόγοι που λέω τα παραπάνω είναι οι εξής δύο :

- Κατ’ αρχάς, όχι μόνο αποκτήσαμε πάγκο, αλλά σε κάποια σημεία βρέθηκαν νέα ταλέντα, τα οποία μπήκαν στη βασική ομάδα με το «καλημέρα». Νέοι μουσικοί μας γέμισαν με ελπίδες και προσδοκίες για καλύτερες εγχώριες μουσικές, την κατάλληλη στιγμή που αρκετοί νιώθαμε ότι μπαίναμε σε ένα τέλμα.

- Το Internet – έστω αργά σε σχέση με άλλες χώρες - έχει μπει για τα καλά στην καθημερινότητα μας και το χρησιμοποιούμε αρκετά για την επικοινωνία μας με τους αγαπημένους μας μουσικούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σχέση που έχουν με τους φίλους της μουσικής τους η Monika, η Sugahspank!, οι pop eye, οι Transistor κ.α. από τις MySpace σελίδες τους. Σήμερα, αρχίζει να παίζει μεγαλύτερο ρόλο αυτή η επικοινωνία από τις καθημερινές εμφανίσεις των μουσικών στα νυχτερινά μαγαζιά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το τελευταίο έχει χάσει την αξία του. Ίσως να παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο για άλλες μουσικές, που δε βλέπετε στο “mix grill”...

Εύκολα μπορώ να πω ότι η χρονιά ανήκει στη Monika. Το μικρό κορίτσι με την εκπληκτική φωνή άλλαξε τα σκισμένα τζινς που φορούσε όταν ρόκαρε με τα προηγούμενα συγκροτήματα της και αντικατέστησε τις ηλεκρικές κιθάρες με πλήκτρα και βιολί, δημιουργώντας ένα σίγουρα ξεχωριστό δίσκο. Η Monika αυτή τη στιγμή ακούγεται σε όλα περίπου τα ραδιόφωνα, γίνεται αποδεκτή από όλες τις μουσικές «φυλές» και παρ’ όλα αυτά παραμένει προσγειωμένη με μικρά, αλλά σταθερά βήματα, κάτι που με γεμίζει ελπίδα ότι αυτή η κοπέλα έχει δρόμο μπροστά της και δε θα σκάσει σα μια φούσκα.

Άλλη μια γυναίκα μας προσέφερε μέσα στο 2008 ένα διαφορετικό – σύμφωνα με όσα έχουμε συνηθίσει στην εγχώρια σκηνή – δίσκο. Πρόκειται για τη Sugahspank! , η οποία σε παραγωγή του Blend (aka Mishkin) δημιούργησε ένα αρκετά δυνατό μίγμα funk & RnB μουσικών. Η Γεωργία ακούγεται σαν τη Sharon Jones και τα κομμάτια της έχουν ως βάση το funk και ροκάρουν ενίοτε. Όπως και να το κάνουμε το όλο αποτέλεσμα ήταν κάτι το διαφορετικό.

Η τρίτη γυναίκα που άφησε το δικό της στίγμα στη χρονιά που φεύγει είναι η Ελεονώρα Ζουγανέλη. Το «Έλα» είναι σίγουρα το Ελληνόφωνο single της χρονιάς και ο δίσκος της συνολικά κινήθηκε σε πολύ καλό επίπεδο, με την εκπληκτική της φωνή να ξεχωρίζει.

Και οι 3 πάντως ακόμη κι αν παίζουν διαφορετικές μουσικές, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό : την απίστευτη φωνή τους!

Η χρονιά που τελειώνει μας έδωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνεργασία. Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και οι ενδιαφέροντες πειραματισμοί του συνδυάστηκαν με τη γλυκιά φωνή και την ιστορία του «Νιόνιου» στο «Σαμάνο», ο οποίος ήταν το καλύτερο Ελληνόφωνο album της χρονιάς κατά την άποψη μου.

Επιπλέον, μου άρεσε αρκετά το πρώτο album άλλης μιας νέας φωνής, της Βασιλικής Καρακώστα, η οποία συνεργάστηκε με τον Νίκο Πορτοκάλογλου και δημιούργησε ένα δίσκο, που μοιάζει πολύ στο ύφος του τελευταίου. Η κοπέλα έχει αρκετά καλή φωνή και πιστεύω ότι έχει ακόμα πολλά να δώσει, αρκεί στη συνέχεια να δημιουργήσει δικό της ύφος και να μη μοιάζουν τα τραγούδια της τόσο πολύ με αυτά του Πορτοκάλογλου.

Ακόμη, δύο συγκροτήματα που δεν έχουν κάνει τις ακριβές παραγωγές και ούτε έχουν την τρελή προώθηση, έβγαλαν πολύ καλά ντεμπούτο albums μέσα στο 2008. Πρόκειται για την electro-pop μουσική των pop eye και τους ροκ ατμοσφαιρικούς ήχους των Transistor. Και τα 2 συγκροτήματα μπαίνουν στη λίστα με όσα μας γεμίζουν με ελπίδα και προσδοκίες για ένα καλύτερο «μουσικό» μέλλον για την Ελληνική μουσική.

Τέλος, ευχάριστη έκπληξη ήταν η πολύ καλή επιστροφή των Διάφανων Κρίνων, οι οποίοι δεν άλλαξαν το ύφος τους και δημιούργησαν πραγματικά πολύ όμορφες μελωδίες, πιστοποιώντας σε όλους μας ότι ακόμη το συγκρότημα είναι ενεργό και ξέρει να βγάζει καλούς δίσκους.

διάβασε :

- τα προηγούμενα μέρη της Ανασκόπησης εδώ : Vol. I, Vol. II, Vol. III, Vol. IV, Vol. V, Vol. VI .
- αύριο Δευτέρα 29/12 τα γενικότερα σχόλια μας για τη μουσική του 2008 σε όλο τον κόσμο.
- την Τρίτη 30 και Τετάρτη 31/12 την προσωπική Λίστα με τα 25 καλύτερα albums της χρονιάς.

συνεχίζεται... (αύριο στις 2:00 μμ τα σχόλια μας για τη μουσική του 2008 σε όλο τον κόσμο)

Ακίνδυνη Ανασκόπηση της μουσικής του 2008 - albums vol.IV

Καλήν ημέρα άρχοντες, κι αν είναι ο ορισμός σας! Χριστού τη θεία γέννηση να πω στο αρχοντικό σας!

Όλοι οι συντάκτες του “mix grill” σας ευχόμαστε από καρδιάς να έχετε χαρούμενα κι ευτυχισμένα Χριστούγεννα με υγεία για εσάς και τους ανθρώπους που αγαπάτε.

Ήρθαν τα Χριστούγεννα κι εμείς το χαβά μας. Και σήμερα λοιπόν θα σας παρουσιάσουμε – χωρίς αριθμητική σειρά άλλα 5 albums, τα οποία ξεχώρισαν μέσα στο 2008. Σε κάθε δίσκο σας προτείνουμε συγκεκριμένα τραγούδια τα οποία ξεχωρίζουν και στα περισσότερα υπάρχει αντίστοιχο link για να ακούσετε το κομμάτι.

Για πάμε, για πάμε :

Sugahspank! - The Invisible, the Incredible

Η Γεωργία Καλαφάτη ή αλλιώς Sugahspank!, τραγουδίστρια των Sugah Galore και μέλος των Cast-a-Blast αποφάσισε φέτος να δοκιμάσει την τύχη της σε μια solo δουλειά και τελικά πολύ καλά έκανε! Σε παραγωγή του Blend (aka Mishkin), το “The Invisible, the Incredible” είναι ένα αρκετά καλό album και σίγουρα μια ξεχωριστή δουλειά για τα Ελληνικά μουσικά δρώμενα. Δε μου αρέσει να χαρακτηρίζω ένα δίσκο «καλό για Ελληνικό». Είναι απαράδεκτη αυτή η έκφραση! Είτε είναι καλός ή όχι. Έτσι, η Sugahspank! πραγματικά έχει δημιουργήσει έναν αρκετά ενδιαφέρον δίσκο με βάση τη funk και τη hip-hop μουσική, στον οποίο ξεδιπλώνει όμορφα τα φωνητικά της χαρίσματα, τραγουδώντες άλλες φορές σαν μια RnB τραγουδίστρια κι άλλες ως μια rock star. Μάλιστα, οι εμπειρίες των συντακτών μας από τα live της είναι εξαιρετικές. Αν λάβουμε υπ’ όψιν την πολύ καλή δουλειά που γίνεται στην Cast-a-Blast, με πολύ ενδιαφέρον περιμένω τα επόμενα βήματα της...

Ποια κομμάτια να ακούσεις : Kill the bitch you got in ya, Lost that loving feeling, Invisible.

Thievery Corporation - Radio Retaliation

Οι πολύ αγαπημένοι στην Ελλάδα Thievery Corporation επέστρεψαν φέτος με έναν ιδιαίτερα πολιτικό δίσκο. Το “Radio Retaliation” εκφράζει σε πολλά σημεία του τις πολιτικές ανησυχίες και τις οικολογικές ανησυχίες του συγκροτήματος. Αυτό μας το έδειξαν βέβαια και στην πρόσφατη συναυλία τους στο Θέατρο Βράχων. Ο δίσκος είναι αρκετά καλός, περιέχει ένα καλό single (“Sound the alarm”) και άλλα καλά κομμάτια, αλλά ως σύνολο δεν μπορεί να μπεί μέσα στα πρώτα albums της χρονιάς.

Ποια κομμάτια να ακούσεις : Sound the alarm, The forgotten people, Radio Retaliation, El pueblo Unido.

Vampire Weekend - Vampire Weekend

Οι Vampire Weekend είναι μια νέα Αμερικανική indie-rock μπάντα, η οποία κυκλοφόρησε τον ομώνυμο δίσκο της στις 29 Ιανουαρίου. Η μουσική τους θα έλεγα ότι μοιάζει περισσότερο με ήχο Βρετανικών συγκροτημάτων, όπως οι Foals για παράδειγμα. Χαρούμενες, γρήγορες μουσικές, με αρκετά punk και pop στοιχεία παράλληλα και με κύριο χαρακτηριστικό τα ιδιαίτερα κρουστά τους. Ο δίσκος έχει πάρει πολύ καλές κριτικές από πολλά μουσικά έντυπα και πραγματικά αξίζει να είναι μέσα στα albums, που ξεχώρισαν μέσα στο 2008.

Ποια κομμάτια να ακούσεις : Oxford Comma, A-punk, Cape Cod Kwassa Kwassa , M79.

Lil Wayne - Tha Carter III

Σίγουρα είναι ένας από τους καλύτερους hip-hop δίσκους της χρονιάς! Τεράστια εμπορική επιτυχία στις Η.Π.Α. με πιασμένη θέση στο Top 10 του Billboard για πολλές εβδομάδες. Όπως σε κάθε hip-hop δίσκο, στα περισσότερα τραγούδια ο Lil Wayne συνεργάζεται με διάφορους rappers, όπως οι Jay-Z, Kanye West, T-pain, Babyface κ.α. Το “Mr. Carter” γέμισε με χαμόγελο όλες τις στιγμές, που το άκουγα, η πολύ καλή διασκευή στο “Don’t let me be misunderstood” των Animals και τα “Lollipop”, “Shoot me down”, “A Milli”, “Tie my hands” να ξεχωρίζουν στο δίσκο.

Ποια κομμάτια να ακούσεις : Mr. Carter, Lollipop, Misunderstood, Shoot me down.

David Byrne & Brian Eno - Everything That Happens Will Happen Today

Πρόκειται για μια από τις πιο ενδιαφέρουσες συνεργασίες της χρονιάς, πολλά χρόνια μετά την προηγούμενη τους στο “My life in the bush of ghosts”. Ο δίσκος προέκυψε μετά από ένα δείπνο των 2 μουσικών, στο οποίο ο Eno είπε στον Byrne ότι έχει έτοιμα κάποια κομμάτια και δεν έχει στίχους. Όπως καταλαβαίνετε, δεν άργησε να δέσει το «γλυκό». Πέρα από το 1ο single “Strange Overtones”, το “Everything That Happens Will Happen Today” διαθέτει κι άλλα πολύ καλά κομμάτια, όπως τα “Home”, “I feel my stuff”, “Life is long” (πολύ χαρούμενο κομμάτι). Ύφος και ήχος από παλαιότερες δεκαετίες. Ιδιαίτερα χαρούμενα τραγούδια με ωραίες μελωδίες. Ο Γ. Πετρίδης τον θεωρεί ως έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2008.

Ποια κομμάτια να ακούσεις : Strange Overtones, Life is long, Home, I feel my stuff.

διάβασε :

- τα προηγούμενα μέρη της Ανασκόπησης εδώ : Vol. I, Vol. II, Vol. III
- την Κυριακή 28/12 τα σχόλια μας για την Ελληνική μουσική του 2008.
- τη Δευτέρα 29/12 τα γενικότερα σχόλια μας για τη μουσική του 2008 σε όλο τον κόσμο.
- την Τρίτη 30 και Τετάρτη 31/12 την προσωπική Λίστα με τα 25 καλύτερα albums της χρονιάς.

συνεχίζεται... (αύριο στις 12:00)