PJ Harvey. White Chalk.

Προσφάτως αν και (πάντοτε) καθυστερημένος σε ανάλογα θέματα, είχα την ευκαιρία να ακούσω προσεκτικά το άλμπουμ της PJ "White Chalk". Κι επειδή το όνομά της και το άλμπουμ αυτό συνδέθηκε με μια ψηφοφορία για το χειρότερο άλμπουμ, θα ήθελα να δώσω μια εικόνα, σε ό,τι μπορεί αυτό εκ των υστέρων να συνεισφέρει.
Κατ'αρχήν, ξεχάστε ό,τι ξέρατε για την PJ μέχρι τώρα.

Και μάλιστα, αν κάποιοι απο εσάς έχετε υλικό της βρεττανής σόλο καλλιτέχνιδας, το οποίο τυγχάνει να προέρχεται απο τα πρώιμα μουσικά ξεκινήματά της, τότε θα καταλάβετε άμεσα τί εννοώ. Ο δίσκος "White Chalk" δεν περιέχει μουσική για διασκέδαση. Είναι καθαρά θεατρική μουσική. Η αρχή γίνεται με το εξώφυλλο, το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να είναι αφίσα παράστασης κάποιου πειραματικού θεάτρου.

Το πρώτο κομμάτι "The Devil" σε βάζει στο κλίμα αμέσως. Και μετά, το χάσιμο.
Όσο αντιεμπορικό κι αν είναι το άκουσμα - στα πλαίσια της Alternative εμπορικής έννοιας πάντα- είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον καλλιτεχνικά.
Οι ασχολούμενοι με την πορεία της βρεττανίδας θα ξέρουν πολύ καλύτερα απο εμένα, οτι η κυρία κατέχει ούκ ολίγες διακρίσεις και διπλώματα μουσικής. Και την ψάχνει πάρα πολύ.
Ε, το "White Chalk" είναι μια τρανή ευκαιρία να το αποδείξει.

Χωρίς εντυπωσιασμούς. Χωρίς ευχάριστες εκπλήξεις τύπου "Stories From the City...". Χωρίς ολοκληρωμένη τραγουδιστική εικόνα. Όλα γίνονται με σκοπό να εξυπηρετηθεί η τέχνη και μόνον, με τον τρόπο που η ίδια η PJ πιστεύει.

Καλλιτεχνικά αγγίζει την απόλυτη έκφραση. Στιχουργικά είναι πολύ δυνατό υλικό. Σε καθηλώνει. Είναι ένα σπάνιο υλικό, το οποίο όμως είναι δύσκολο να το ακούσεις πάνω απο...2 φορές.

Το τραγούδι "Silence" σε κάνει να νιώθεις εντελώς μουγγός, κατά κάποιο τρόπο. Αλλά δεν θα άντεχα να το ακούσω μετά το εργάσιμο οκτάωρό μου, πιστέψτε με. Ειλικρινά δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι απόλυτα. Μάλλον μου άφησε μια φευγαλέα, ωστόσο αρκετά σαφή εντύπωση, και μια αρκετά πιο εύθραυστη εικόνα της. Προσωπικά μιλώντας, ίσως θα πρέπει να ξανακούσω το "...Chalk" μετά απο κάποιο διάστημα.

Σε γενικές γραμμές, είναι ένα συλλεκτικό CD (ή rip download, αν προτιμάτε...) το οποίο έχει τον τρόπο του.