Αρχαίο πνεύμα αθάνατο

25 Μαρτίου 1896 - ώρα 3.30 μ.μ. - Παναθηναϊκό Στάδιο : «μόλις αι βροντώδεις και παρατεταμέναι ζητωκραυγαί όλου του θεατηρίου (!) εσίγησαν ήρχισεν εις το μέσον ακριβώς του Σταδίου η εκτέλεσις, υπό μιας αληθώς γιγαντιαίας, διά τας Αθήνας της εποχής εκείνης, ορχήστρας και χορωδίας, του Ολυμπιακού Υμνου του διασήμου Ελληνος μουσικοδιδασκάλου Σπύρου Σαμάρα, του τονισθέντος επί των αληθώς πινδαρικών στίχων του ποιητού Κωστή Παλαμά...» (γράφει ο αυτόπτης μάρτυρας Ιωάννης Χρυσάφης).

Σε τρείς ώρες στις 8:08 ώρα Κίνας (3:08 ώρα Ελλάδας), η φλόγα μπαίνει στη θέση της και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου ανοίγουν τα πανιά τους. Η ώρα έναρξης των Αγώνων δεν είναι τυχαία, μιας και το 8 είναι ο τυχερός αριθμός των Κινέζων.

Η τελετή έναρξης αποτελείται από 2 κομμάτια. Το ένα περιέχει την παρέλαση όλων των αποστολών με πρώτη να ξεκινάει - όπως πάντα - η Ελληνική με τον Η. Ηλιάδη σημαιοφόρο, την Κινέζικη τελευταία και τις υπόλοιπες με αλφαβητική σειρά. Το 2ο κομμάτι περιέχει βέβαια το καλλιτεχνικό κομμάτι της τελετής, το οποίο λέγεται ότι θα συνδυάσει στοιχεία από τη δικιά μας τελετή του 2004 και την αντίστοιχη της Μόσχας (1980), συνδυασμένα βέβαια με την πλούσια πολιτιστική τους ιστορία.

Στο 1ο μέρος μετά την κήρυξη των Αγώνων από τον κορυφαίο Πολιτειακό παράγοντα της διοργανώτριας χώρας, ακολουθεί η ανάκρουση του Ολυμπιακού Ύμνου και εκεί θα ήθελα να μείνουμε, μιας και ο ύμνος αυτός είναι σε μουσική του Σπύρου Σαμαρά και στίχους του Κωστή Παλαμά. Ακούστηκε για πρώτη φορά στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας (1896) και ενώ στη συνέχεια για πολλά χρόνια κάθε χώρα δημιουργούσε το δικό της ύμνο, το 1958 επιλέχθηκε από τη ΔΟΕ ως ο επίσημος ύμνος του Ολυμπιακού κινήματος και από τότε ακούγεται σε κάθε Ολυμπιάδα (συνήθως μεταγλωτισμένο στη γλώσσα της διοργανώτριας χώρας).

Η γιορτή αρχίζει σε στίχους και μουσική Ελληνική.