Το δικό μου μικρό (ραδιο) φωνο

Το πρώτο μου ραδιόφωνο ήταν η καλύτερη παρέα στις εφηβικές μου νύχτες. Είχα φτιάξει ένα δικό μου πρόγραμμα εκπομπών από διαφορετικούς σταθμούς και που και που έκανα τη δικιά μου φανταστική εκπομπή. Στα όνειρα μου με έβλεπα να συζητάω με το μικρόφωνο μου και στο background να παίζει το δικό μου hit εκείνης της περιόδου. Χαρά ; Πολύ μεγάλη... λές και ανακάλυπτα κάτι πολύ σημαντικό, λές και ήμουν ο μόνος που το είχε βρεί...

Τα χρόνια περνούν και τα όνειρα σιγά σιγά γίνονται πραγματικότητα. Τ’ ακουστικά στα αυτιά, γύρω γύρω μονωτικές αυγοθήκες, ένα στρογγυλό τραπέζι, η κονσόλα, τα πικάπ, τα CD-Players και ο μικρός Γιώργος αντιμέτωπος με το φίλο των ονείρων του : το μικρόφωνο. Το άγχος πολύ ... μέχρι την πρώτη κουβέντα ... «5 λεπτά μετά τις 6 καλησπέρα». Ξαφνικά το μικρόφωνο γίνεται ο παλιός κολλητός σου, που επιστρέφει και θέλεις να του εκμηστηρευτείς τα εσώψυχα σου, θέλεις να του τα πείς όλα. Δεν ξέρεις πόσοι άνθρωποι σε ακούν, αλλά φαντάζεσαι ότι είναι κοντά σου μια μεγάλη φανταστική παρέα, η οποία περιμένει από σένα να δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό, να παίξεις «καλά»(τι αραγε σημαίνει καλό... ;) τραγούδια, αλλά πάνω απ’όλα να είσαι ο εαυτός σου.

Πολλά χρόνια πέρασαν και νιώθω τυχερός που έζησα τη ρομαντική, αγνή και πραγματικά όμορφη πλευρά του ραδιοφώνου. Μέσα σε αυτή εκφράστηκαν πτυχές του εαυτού μου, κέρδισα νέους φίλους, ενημερώθηκα, αλλά και βοήθησα (λέμε τώρα…) στην ενημέρωση των «φίλων» μου.

Τι σημαίνει άραγε ραδιόφωνο ; Τι περιμένετε από κάθε ραδιοφωνικό σταθμό ; Πιστεύετε ότι τα παραπάνω είναι στη σφαίρα της φαντασίας τις σημερινές ημέρες ;

Η μετάβαση από το ραδιόφωνο της επαρχείας (Καρλόβασι, Καλαμάτα) στην Αθήνα σίγουρα μου προσέφερε μεγαλύτερο πλήθος επιλογών. Πολλοί σταθμοί, πολλές εκπομπές ... πολλά τραγούδια ;

Όσο περνούσε ο καιρός παρατηρούσα ότι τα ίδια τραγούδια έπαιζαν πολλές φορές μέσα στην ημέρα. Έψαχνα να βρώ εκπομπές σαν αυτές που είχα συνηθίσει και άντ’ αυτού έβρισκα συνεχώς ωραίες –χαρούμενες φωνές, παρόμοιες ατάκες, λίγη φαντασία, υποκρισία και όχι πραγματική έκθεση του παραγωγού στους «φίλους» του. Το πρόγραμμα της εβδομάδας δεν έβγαινε και με το ζόρι ανακάλυψα κάποιες «πραγματικές» εκπομπές.

Θα μου πείτε ποιός είσαι εσύ που κρίνεις το ραδιόφωνο και τις εκπομπές του ;

Δεν είμαι τίποτε παραπάνω παρά ένας απλός ακροατής που αγαπάει με τον τρόπο του αυτό το όμορφο κουτί, το οποίο ξέρει κι έχει τον τρόπο του να σου κρατάει συνροφιά στις δύσκολες στιγμές, να σου δίνει συμβουλές και να σε απογειώνει στις άλλες, τις δικές σου χαρούμενες ώρες. Μήπως είμαι ονειροπόλος ; Σίγουρα δεν είμαι μόνος ... μιας και συμφωνώ απόλυτα με το Μάκη Μηλάτο, έναν μεγάλο του ραδιοφώνου και της μουσικής, ότι το hit των τελευταίων χρόνων είναι το “NEXT”, δηλαδή το κουμπί του προγράμματος του Η/Υ, το οποίο παίζει το προκαθορισμένο επόμενο τραγούδι.

Δεν είναι στη μόδα το ζωντανό ραδιόφωνο ; Δεν μπορεί να επιβιώσει ένας Ρ/Σ με παραγωγούς και πρόγραμμα με άποψη ; Μήπως έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για τη δημιουργία όχι ενός, αλλά πολλών σταθμών, οι οποίοι να δίνουν τη δυνατότητα στους παραγωγούς να επιλέξουν και να δημιουργήσουν την εκπομπή, που τους εκφράζει ; Ποιό είναι το προφίλ των παραγωγών σήμερα ; Πώς ξεχωρίζουν αυτοί που πραγματικά αγαπούν το ραδιόφωνο και αυτοί που έχουν μια καλή φωνή, όταν η εκπομπή και οι ατάκες τους είναι προκαθορισμένες ;

Για να μη παρεξηγούμαστε, ακούμε αρκετές εκπομπές, που έχουν αυτή την αρχική ομορφιά που λέγαμε στην αρχή. Δεν είναι όλα μαύρα. Απλά, η πλειοψηφία δεν είναι έτσι και πιστεύω ότι το ραδιόφωνο μπορεί να θυμηθεί τον παλιό καλό του εαυτό και να αλλάξει επιτέλους αυτή τη χαζή –αλλά έξυπνη επιχειρηματικά –ιδέα ότι το πρόγραμμα του Ρ/Σ προκαθορίζεται και όχι δημιουργείται.