The Prodigy - Invaders must die

Invaders Must Die είναι ο νέος αναμενόμενος δίσκος του αγαπημένου συγκροτήματος, με ημερομηνία κυκλοφορίας στις 23 Φεβρουαρίου 2009. Είναι το πρώτο αλμπουμ το οποίο βγάζουν οι Prodigy στην νέα τους εταιρία Take Me to the Hospital και το πρώτο μετά από 11 ολόκληρα χρόνια στο οποίο η μουσική «Αγια Τριάδα» είναι και πάλι μαζί.

Όταν πρωτοείδα τον Νοέμβριο στην ιστοσελίδα του συγκροτήματος την δυνατότητα να κατεβάσω ένα από τα τραγούδια του αλμπουμ δωρεάν, πρέπει να πω ότι κατενθουσιάστηκα, και όχι γιατί ήταν δωρεάν. Ωστόσο το συγκεκριμένο single(Invaders Must Die) δεν κατάφερε να με κερδίσει. Όσο και αν ήθελα να μου αρέσει, όσο και αν ήθελα να είχαμε ένα κομμάτι προπομπό ενός δίσκου ο οποίος θα είχε τον ίδιο αντίκτυπο με το Fat of the Land, δυστυχώς έλειπε κάτι.

Η ηχηρή απήχηση εν τω μεταξύ συγκροτημάτων όπως JUSTICE και Pendulum τα οποία βαδίζουνε στο μονοπάτι που αρχικά χαράξε το συγκρότημα με σήμα το μυρμήγκι, η άνοδος της dubstep και της DnB κυρίως στα αγγλικά dancefloor, γέμισε το μουσικό αυτό κενό.

Και έτσι φτάσαμε στο σήμερα όπου μετά από τουλάχιστον μια βδομάδα εξαντλητικής ακρόασης του νέου δίσκου, μπορούμε να πούμε ένα πράγμα. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και οι Prodigy στον θρόνο τους.

Δεύτερο κομμάτι στον δίσκο το Omen. Χαρακτηριστική η φωνή του Keith Flint, τα drum lines όλο τους το μεγαλείο και απίστευτα synthesizers από τον Liam Howlett. Ήδη αρχίζει και διαφαίνεται η διάθεση του συγκροτήματος για μια επιστροφή στο παρελθόν χωρίς ωστόσο να χάνει σε κανέναν τομέα.

Δεν είναι ωστόσο μέχρι το 5ο κομμάτι που ο δίσκος δείχνει τα δόντια του. Take me to the hospital επαναλαμβάνει ο Keith και αρχίζω να τον πιστεύω. Επιθετικά beat, παραμορφωμένα vocals και synth από τα ‘90s. Κομμάτι το οποίο σίγουρα θα ξεσηκώσει πολύ κόσμο στα underground parties.

Και φτάνουμε κατά την προσωπική μου γνώμη στην καρδιά όλου του δίσκου. Warrior’s Dance και Run With the Wolves. Ατμοσφαιρικό άνοιγμα για το κομμάτι, γυναικεία old school φωνητικά και ένα breakbeat που μόνο οι Prodigy θα μπορούσαν να δημιουργήσουν. Όσο για το Run With The Wolves, πίσω από το drum machine κρύβεται ο κύριος Foo Fighter David Grohl και περιέχει ίσως την καλύτερη ερμηνεία του Keith Flint στα vocals, τραγουδώντας «Whatcha gonna do when the hounds are calling?» φέρνοντας πίσω την εικόνα του να τραγουδάει στον υπόγειο του Λονδίνου το Firestarter.

Θα μπορούσα να συνεχίσω να γράφω για τον δίσκο για πολλές σελίδες ακόμα ωστόσο οι Prodigy είναι από τα συγκροτήματα τα οποία χάραξαν την μουσική τους πορεία εδώ και πολλά χρόνια και μας απέδειξαν ότι μπορούν να συνεχίζουν να βγάζουν κομμάτια τα οποία υπενθυμίζουν το παρελθόν και δείχνουν προς το μέλλον.

Συνέχεια επι του άρθρου όταν επιστρέψω από την συναυλία τους τον Απρίλιο στο Wembley!