Ακίνδυνη Ανασκόπηση της μουσικής του 2008 - albums vol. VI

Κλείνουμε σήμερα την ενότητα με τα albums τα οποία ξεχώρισαν μέσα στο 2008 και πάμε τις 2 τελευταίες ημέρες του χρόνου να σας παρουσιάσουμε τα 25 πρώτα albums σύμφωνα με την άποψη του υπογράφοντα. Μαζί με τα παρακάτω 5 albums, είδαμε σε αυτή την ενότητα συνολικά 31 δίσκους. Όσα θα δείτε παρακάτω είναι ουσιαστικά οι δίσκοι, που είναι πολύ κοντά στην 25-άδα και οριακά δεν μπήκαν σε αυτήν.

Για να δούμε λοιπόν :

REM – Accelerate

Τέσσερα χρόνια μετά το “Around the Sun”, ένα από τα λίγα εναπομείναντα μεγάλα συγκροτήματα, οι R.E.M. κάνουν το 14ο τους βήμα. Το “Accelerate” είναι αρκετά καλό κατά τη γνώμη μου και σίγουρα πολύ καλύτερο από τα δύο τελευταία albums του συγκροτήματος. Κατ’ αρχάς, το πιο βασικό είναι ότι δεν το αφήνεις και δε σε κουράζει με τη ροή του. 11 τραγούδια τα οποία θα μπορούσαν να είχαν κυκλοφορήσει πριν 15 χρόνια. Δεν έχει διαφορά το ύφος του δίσκου με όσα μας έχουν συνηθίσει οι R.E.M. Ίσως για αυτό να μου αρέσει ο δίσκος…. Τα πλην? Σίγουρα η διάρκεια του, αφού είναι λιγότερο από 35 λεπτά. Όταν περιμένεις 4 χρόνια για το δίσκο τους, θα ήθελες κάτι περισσότερο… Το πιο μεγάλο συν ; Η καλύτερη συναυλία της χρονιάς εν Ελλάδι, που μας χάρισαν οι R.E.M. λίγους μήνες πριν στο Καλλιμάρμαρο.

Ποια κομμάτια να ακούσεις : Supernatural Superserious, Hollow Man, Man-Sized Wreath, Accelerate, Houston.

The Teenagers - reality check

Οι Teenagers δημιουργήθηκαν το 2005 και πέρα από το ντεμπούτο album του, έχει κυκλοφορήσει το EP “The World is not Fair” το 2007. Η μουσική τους είναι βέβαια pop, πιο κοντά στη Βρετανική κι όχι στην Αμερικάνικη pop με φωνητικά, που κάποιες φορές ηθελημένα ίσως αφήνουν να φαίνεται η Γαλλική προφορά. Τα τραγούδια είναι αρκετά χαρούμενα και σου προσφέρουν μια παρεϊστική ατμόσφαιρα. Σε κάποιες περιπτώσεις, φαίνεται λες και τα μέλη τους είναι στο studio και παίζουν τραγούδια για την πλάκα τους.

Ποια κομμάτια να ακούσεις : love no, make it happen, Starlett Johansson, Fuck Nicole, feeling better, French Kiss, Homecoming.

The Foxboro Hot Tubs - Stop Drop and Roll

Οι “Foxboro Hot Tubs” είναι το «μυστικό» project των Green Day. Τραγούδια που ήθελε να κυκλοφορήσει το συγκρότημα, αλλά όχι με την ταμπέλα των “Green Day”, τα κυκλοφορούν με αυτό το όνομα. Επιστροφή στα 60s σε ένα αυθεντικό garage rock album με τραγούδια διάρκειας 2,5 λεπτών κατά μέσο όρο και 31 λεπτών συνολικά. Πολύ χαρούμενα, ευδιάθετα, γρήγορα rock τραγούδια σε μια λογική σειρά το ένα μετά το άλλο. Οι επιρροές είναι πολλές και είναι απόλυτα φυσιολογικό για ένα δίσκο, που γυρνάει 50 χρόνια περίπου πίσω. Το “Stop, Drop and Roll” καταφέρνει να παντρέψει το garage με την pop/rock μουσική. Τους Stooges με τους Smiths. Τους Ramones με τους Strokes κλπ

Ποια κομμάτια να ακούσεις : Mother Mary, Pedestrian, She’s a Saint, not a Celebrity, Pieces of Truth, Ruby Room.

The Raconteurs - Consolers of the Lonely

Οι Raconteurs τελείωσαν τις ηχογραφήσεις την 1η εβδομάδα του Μάρτη και κυκλοφόρησαν το album τους 3 εβδομάδες μετά. Λέγεται ότι οι ίδιοι ήθελαν να αποφύγουν τους μουσικοκριτικούς και να προχωρήσουν απευθείας στις κρίσεις των απλών μουσικόφιλων. Ο δίσκος ; Ιδιαίτερα δεμένος με πολύ καλή συνοχή. Επηρεασμένος από κλασσικά rock συγκροτήματα των 70s (Led Zeppelin κ.α.) και από την country. Δυναμικά – χορευτικά ροκ κομμάτια με super κιθαριστικά solo. Θυμίζει λίγο τους White Stripes πέρα από τη φωνή βέβαια και σε κάποια κιθαριστικά σημεία, που τα παίρνει πάνω του ο Jack White. Φυσιολογικό... Από τους πολύ καλούς rock δίσκους του 2008!

Ποια κομμάτια να ακούσεις : Many Shades of Black , Hold Up, You don’t understand me, Salute your Solution, Old Enough, The Switch and the Spur, Attention.

The Verve – Fourth

“Forth” ονομάζεται το νέο τέταρτο album των πολύ αγαπημένων Verve, μετά την επανένωση τους πέρσι. Μάλιστα, είναι η πρώτη τους δουλειά μετά το εξαιρετικό “Urban Hymns” του 1997. Οι προσδοκίες μου δεν ήταν μεγάλες πρέπει να πω. Ιδιαίτερα μετά από τα μέτρια solo albums του τραγουδιστή τους Richard Ashcroft, δεν περίμενα πολλά από αυτούς. Όμως, φετός είναι τελικά η χρονιά των μεγάλων επιστροφών και το “Fourth” album τους με εξέπληξε. Ο δίσκος δεν ξεφεύγει από το μουσικό στυλ, που μας έχουν συνηθίσει οι Verve, κάτι που είδαμε και στην παρόμοια περίπτωση των Portishead. Πολύ μου άρεσε που τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου είναι μεγάλης διάρκειας (πάνω από 6 λεπτά) και σε αρκετά σημεία το τράβηγμα τους είναι πολύ καλό. Η βάση τους είναι βέβαια οι Verve των 3 πρώτων δίσκων τους, αλλά σε κάποιες στιγμές μου θυμίζουν τους Pink Floyd και σε άλλα τους Ride, ιδίως στα μακράς διάρκειας κομμάτια.

Ποια κομμάτια να ακούσεις : Love is noise, Appalachian Springs, Sit and wonder, Rather be, Judas, Valium Skies

διάβασε :

- τα προηγούμενα μέρη της Ανασκόπησης εδώ : Vol. I, Vol. II, Vol. III, Vol. IV, Vol. V .
- αύριο Κυριακή 28/12 τα σχόλια μας για την Ελληνική μουσική του 2008.
- τη Δευτέρα 29/12 τα γενικότερα σχόλια μας για τη μουσική του 2008 σε όλο τον κόσμο.
- την Τρίτη 30 και Τετάρτη 31/12 την προσωπική Λίστα με τα 25 καλύτερα albums της χρονιάς.

συνεχίζεται... (αύριο στις 12:00 τα σχόλια μας για την Ελληνική μουσική του 2008)

Αφιέρωμα – Μεγάλες Δισκογραφικές Επιστροφές Vol. IΙ

Συνεχίζουμε με το 2ο μέρος του Αφιερώματος μας στις Μεγάλες Δισκογραφικές επιστροφές, δηλαδή στην παρουσίαση διάφορων καλλιτεχνών ή συγκροτημάτων, που έκαναν μεγάλο χρονικό διάστημα (πάνω από 5 χρόνια) να επιστρέψουν δισκογραφικά. Για ποιό λόγο ; Ξεκινάμε...

Patti Smith

Wave (1979)
Dream of Life (1988)
Gone Again (1996)

Μετά το "Wave", στις αρχές της δεκαετίας του '80, η Patti Smith γνωρίζει τον Fred Smith, πρώην κιθαρίστα των MC5, ο οποίος λάτρευε την ποίηση, όπως και η Patti Smith βέβαια. Η σχέση τους οδηγήθηκε γρήγορα σε γάμο και στα 2 παιδιά τους Jackson & Jesse. Ακόμη κι αν ουσιαστικά η Patti Smith αφιερώθηκε πλήρως στην οικογένεια της, το 1988 κυκλοφορεί το "Dream of Life", το οποίο περιείχε τη μεγάλη κλασσική επιτυχία "People have the power". Το Νοέμβριο του '94, ο Fred πεθαίνει και λίγο διάστημα μετά ο αδερφός της Patti Smith, Todd ακολουθεί την ίδια πορεία. Το σοκ ήταν πολύ μεγάλο για την τραγουδίστρια! Με το χρόνο, οι φίλοι της Micheal Stipe (R.E.M.) και Allen Ginsberg την έπεισαν να ξαναγυρίσει στη μουσική και τις περιοδείες (Δεκέμβριος του 2005 με Bob Dylan). Το 1995 συνεργάζεται με τους R.E.M. στο καταπληκτικό "E-Bow the letter" και το 1996, 8 χρόνια μετά το "Dream of Life", κυκλοφορεί το "Gone Again".

Guns N’ Roses

1993: "The Spaghetti Incident?"
2008: Chinese Democracy

Στις 23 Νοεμβρίου του 1993, οι Guns n' Roses κυκλοφορούν το "The Spaghetti Incident?", το οποίο περιείχε διασκευές σε punk & glam rock τραγούδια. Από το 1994 έως το 1996, το συγκρότημα έγραφε τραγούδια για το νέο του δίσκο. Ο Slash και ο Duff McKagan αποχωρούν από το συγκρότημα και ουσιαστικά μένει μόνος του ο Axl Rose. Λόγω της διάλυσης του συγκροτήματος, τα κομμάτια που έγραφαν δεν κυκλοφόρησαν. Στα τέλη του 1998, οι Guns n' Roses αποκτούν εντελώς νέα σύνθεση, στην οποία υπάρχει μόνο ο Axl από τα αρχικά μέλη του συγκροτήματος. Το 1999 κυκλοφορούν ένα νέο τραγούδι ("Oh my God"), το οποίο και θα έμπαινε στο νέο τους album "Chinese Democracy", το οποίο είχε ξεκινήσει να δουλεύεται από το 1995! Έχοντας αλλάξει κι άλλες φορές τη σύνθεση τους, κάνουν κάποιες περιοδείες στις αρχές των 00's και τελικά οδηγούνται στη διάλυση. Το Μάη του 2004 ξαναενώνονται για μια συναυλία στο "Rock in Rio IV". Στη συνέχεια έκαναν διάφορες ζωντανές εμφανίσεις, χωρίς να μπορούν να ολοκληρώσουν ένα νέο album. Αυτό έγινε 4 χρόνια μετά και πιο συγκεκριμένα πριν λίγες ημέρες με την οριστική κυκλοφορία του "Chinese Democracy".

The Verve

Urban Hymns (1997)
Forth (2008)

Μετά την πολύ μεγάλη επιτυχία του "Urban Hymns" το 1997, οι Verve περιοδεύουν (κλασσικό, μετά από μια καλή κυκλοφορία...) το 1997 και το '98. Στις 7 Ιουνίου του 1998, κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους, ο κιθαρίστας του συγκροτήματος Nick Mc Cabe αποχωρεί από τους Verve, έχοντας πλακωθεί στο ξύλο με τον Richard Ashcroft (σπασμένο χέρι κ.α.). Ακόμη κι αν εμφανίστηκαν σε λίγες ακόμη συναυλίες, τον Απρίλιο του 1999 ανακοινώνεται ότι το συγκρότημα διαλύθηκε. Στις αρχές της νέας δεκαετίας, ο Richard Ashcroft σταματάει να παίρνει ναρκωτικά και ξεκινάει να δουλεύει για τις solo δουλειές του. Κυκλοφόρησε 3 solo albums, τα Alone with Everybody (26 Ιουνίου, 2000), Human Conditions (21 Οκτωβρίου, 2002), Keys to the World (23 Ιανουαρίου, 2006), τα οποία και θεωρώ σχετικά μέτρια. Τον Ιούνιο του 2007, αφού τα βρήκαν οι Ashcroft & Mc Cabe, το συγκρότημα επανενώνεται. Μετά από μια επιτυχημένη περιοδεία, μέσα στο 2008 κυκλοφορούν το 4ο album τους "Fourth".

Το 3ο μέρος του Αφιερώματος θα δημοσιευτεί την επόμενη Τρίτη 02/12.

Διαβάστε το 1ο μέρος (Rolling Stones, Morrissey, Smashing Pumpkins) εδώ.

Verve - Fourth : Κάτι έχουν πάθει με τούτο το δίσεκτο έτος

Το συγκρότημα : Verve
Το ύφος μουσικής : pop/rock
Ο δίσκος : Fourth (25/08/2008)
Το single : “Love is noise”
Ξεχωρίζουν : “Appalachian Springs”, “Sit and wonder”, “Rather be”, “Judas”, “Valium Skies”.

Ο δίσκος τι λέει :

11 χρόνια μετά τι μπορείς να περιμένεις από ένα συγκρότημα ; Ιδίως μετά από πολλά μέτρια albums του τραγουδιστή τους Richard Ashcroft και πολύ λίγα πράγματα από τους υπόλοιπους : Nick McCabe, Simon Jones, Peter Salisbury. Ναι, το ομολογώ ότι περίμενα μια μετριότητα να κυριαρχεί το “Fourth” album των Βρετανών Verve. Όμως τελικά υπερίσχυσε η κοινή λαϊκή ρήση : «Η γριά κότα έχει το ζουμί» και το συγκρότημα που ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα το 1989, μαζί με άλλα σημαντικά Βρετανικά σχήματα της εποχής, όπως οι Stone Roses, οι Ride, οι Charlatans κ.α. και κουβαλάει στις πλάτες του 3 πολύ καλά albums (“A Storm in heaven”, “A Northern Soul”, “Urban Hymns”), μας έφερε το 4ο παιδί του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ποια τα βασικά χαρακτηριστικά του δίσκου :

–Το “Fourth” δεν ξεφεύγει από το μουσικό στυλ, που μας έχουν συνηθίσει οι Verve, κάτι που είδαμε και στην παρόμοια περίπτωση των Portishead. Πιστεύω ότι σωστά δεν άνοιξαν νέους ορίζοντες, μιας και όταν έχεις καιρό να κάνεις ποδήλατο, κάνεις με τον τρόπο που θυμάσαι – και δεν κάνεις κόλπα...

-Πολύ μου άρεσε που τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου είναι μεγάλης διάρκειας (πάνω από 6 λεπτά) και σε αρκετά σημεία το τράβηγμα τους είναι πολύ καλό.

-Η βάση τους είναι βέβαια οι Verve των 3 πρώτων δίσκων τους, αλλά σε κάποιες στιγμές μου θυμίζουν τους Pink Floyd και σε άλλα τους Ride, ιδίως στα μεκράς διάρκειας κομμάτια.

-Το “Fourth” πέρα από τα παραπάνω διαθέτει super single, το “Love is noise”, το οποίο έχετε όλα τα φόντα για να πρωταγωνιστήσει στη Λίστα με τα καλύτερα singles της χρονιάς και είναι ήδη επιτυχία στο ραδιόφωνο.

Δεν ξέρω, αλλά κάτι έχουν πάθει τα παλιά καλά συγκροτήματα με το δίσεκτο τούτο έτος. Ξαφνικά θυμήθηκαν ότι ξέρουν να βγάζουν καλούς δίσκους, όπως τον παλιό καλό καιρό...

Τα αστέρια :

01. Sit And Wonder - (* * * * *)
02. Love Is Noise - (* * * * *)
03. Rather Be - (* * * * , *)
04. Judas - (* * * * , *)
05. Numbness - (* * * *)
06. I See Houses - (* * * * , *)
07. Noise Epic - (* * * , *)
08. Valium Skies - (* * * * , *)
09. Columbo - (* * * *)
10. Appalachian Springs - (* * * * *)
11. Mover - (* * * *)
12. Chic Dub - (* * * *)

Το νουμεράκι μας : 8,75/10

Κριτικές Δίσκου : The Guardian (3/5), N.M.E. (8/10), Rolling Stone (4/5), Spin (4/5), Uncut (4/5).

Επίσημο site των Verve
Myspace

Verve - Love is noise