Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Ακίνδυνη Ανασκόπηση της μουσικής του 2008 - Best albums (1 - 12)


Μετράμε ώρες για να αποχαιρετήσουμε το 2008 και ήρθε η ώρα να σας παρουσιάσουμε τα Καλύτερα albums της χρονιάς σύμφωνα με την άποψη του υπογράφοντα. Τις τελευταίες εβδομάδες ακούω και ξανακούω όλα τα albums, που ξεχώρισα μέσα στη χρονιά. Αν ρωτούσατε 10 ανθρώπους, που αγαπούν τη μουσική να σας πουν τα albums που ξεχώρισαν μέσα στη χρονιά θα είχατε 10 διαφορετικές λίστες. Αν ρωτούσατε τον ίδιο άνθρωπο να σας πει ακριβώς το ίδιο, αλλά σε διαφορετικές χρονικές περιόδους θα είχατε πάλι αντίστοιχες διαφορετικές λίστες. Έτσι λοιπόν, τα νούμερα στις Λίστες εκφράζουν την κάθε στιγμή μας και το πως αισθανόμαστε με το καθένα τώρα.

Πριν διαβάσετε τα πρώτα 12 albums της Λίστας αυτής, θα ήθελα να σας μεταφέρω τις ευχές όλων μας στο “mix grill” για μια νέα ειρηνική χρονιά, η οποία να αποτελέσει το ιδανικό τελείωμα μια δεκαετίας, που οδεύει στο τέλος της.

1. Coldplay - Viva La Vida Or Death And All His Friends

Από τις πρώτες φορές που άκουσα το “Viva la Vida or death and all his friends” ήμουν σίγουρος ότι αν δεν ήταν στην κορυφή, θα ήταν πολύ ψηλά σε αυτή τη Λίστα. Οι Coldplay είναι σίγουρα ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα των ‘00s και με αυτό το δίσκο και με τη σύμπραξη του μεγάλου Brian Eno απέδειξαν ότι μπορούν να κάνουν κι άλλα βήματα μπροστά κι όχι να παραμείνουν στάσιμοι στη φόρμα των επιτυχιών, που είχαν βγάλει τα προηγούμενα χρόνια. Δε θα έλεγα ότι το συγκρότημα άλλαξε πλεύση και μουσικό υπόβαθρο. Νομίζω ότι επαναπροσδιορίστηκε κατά κάποιο τρόπο η μουσική του, με έναν τρόπο λιγότερο mainstream σε σχέση με την προηγούμενη τριλογία τους, όπως οι ίδιοι χαρακτηρίζουν τους 3 δίσκους τους. Όλη η χρονιά ήταν ιδιαίτερα παραγωγική για το συγκρότημα, μιας και πέρα από τις sold-out εμφανίσεις τους, κυκλοφόρησαν κι ένα αρκετά καλό EP.

Ποια κομμάτια να ακούσεις :
Viva la Vida, Lost, Lovers in Japan/Reign of Love, Life in Technicolor, Cemeteries of London, Yes, 42.

2. Glasvegas - Glasvegas

Ήδη πριν κυκλοφορήσει το ομώνυμο ντεμπούτο των Σκωτσέζων Glasvegas είχαν δημιουργηθεί μεγάλες προσδοκίες με την κυκλοφορία 5 singles τους. Οι Glasvegas διαθέτουν τα βασικά χαρακτηριστικά ενός συγκροτήματος, που θέλει να πετύχει, δηλαδή : Ιδιαίτερα φωνητικά - ξεχωριστό ύφος στη μουσική τους - είναι αναγνωρίσιμη η μουσική τους, ακόμη κι αν μπορεί να μοιάζουν με άλλα συγκροτήματα/καλλιτέχνες. Τα τραγούδια τους διαθέτουν όμορφες – ταξιδιάρικες μελωδίες, που σου μένουν και μετά από κάποια ακούσματα τις σιγοτραγουδάς, χωρίς να το καταλαβαίνεις.Οι συνεχείς εναλλαγές ανάμεσα στις δυναμικές και τις πιο ήρεμες στιγμές δημιουργούν κομμάτια, τα οποία με έχουν στιγματίσει μέσα στη χρονιά που μας αφήνει σε λίγες ώρες.

Ποια κομμάτια να ακούσεις :
Flowers and Football Tops, It's My Own Cheating Heart That Makes Me Cry, Lonesome Swan, Go Square Go, Geraldine, Daddy’s gone.

3. Portishead - Third

Τι να πεις για αυτό το συγκρότημα! Ακόμη θυμάμαι το πόσο ανατρίχιασα όταν άκουσα τις πρώτες νότες του “Silence”, που ανοίγει το δίσκο και τα πρώτα ψελλίσματα της Beth Gibbons. Όταν πρωτοάκουσα το φοβερό “The Rip” και τα πολύ δυνατά “We Carry on” & “Machine Gun”. Νόμιζα ότι είχα γυρίσει 10 χρόνια πίσω και ξαναάκουγα το “Dummy”. Κι όμως τα ίδια ένιωθα και τότε… Τι απίστευτη φωνή! Πόσο μου είχαν λείψει αυτές οι μουσικές… Όπως κάθε album τους και το “Third” δεν περιέχει τα mainstream hit-άκια, που θα γίνουν επιτυχίες στο ραδιόφωνο. Παρ’ όλα αυτά και ακόμη κι αν είχαν τόσα πολλά χρόνια να κυκλοφορήσουν δίσκο, η νέα τους δουλειά όχι μόνο είναι άξια του ονόματος τους, αλλά ξεχωρίζει σε όλες περίπου τις Λίστες με τα Καλύτερα της χρονιάς. Δικαίως!

Ποια κομμάτια να ακούσεις :
The Rip, Silence, We Carry on, Machine gun, Nylon Smile, Hunter.

4. The Killers - Day & Age

Ακόμη κι αν κυκλοφόρησε τον περασμένο Νοέμβριο, το “Day & Age” δε βρίσκεται σε καμία από τις Λίστες, που έχω δει με τα καλύτερα της χρονιάς. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Παρ’ όλα αυτά, κάθε Λίστα έχει υποκειμενικό χαρακτήρα ή είναι σύνθεση άλλων προσωπικών Λιστών. Όπως και να το κάνουμε, σε μένα είπε αρκετά πράγματα το νέο pop – πλέον – album των Killers, ενός συγκροτήματος που έχει σημαδέψει τη δεκαετία που τελειώνει το 2009. Αρκετές αλλαγές στη μουσική και το ύφος τους, αλλά σίγουρα το συγκρότημα δεν έχει ξεχάσει να γράφει όμορφα τραγούδια. Τα “Human” και “Spaceman” είναι μέσα στα singles της χρονιάς και τα “The world we live in”, “Joyride” & “A Dustland fairytale” ξεχωρίζουν μέσα στο “Day & Age”.

Ποια κομμάτια να ακούσεις :
Human, The World we live in, Spaceman, Joyride, A Dustland fairytale, Losing Touch.

5. Monika - Avatar

Η αποκάλυψη της χρονιάς για την Ελληνική σκηνή, αλλά κι ένας πολύ καλός δίσκος, που αξίζει κατά την άποψη μου να είναι στα πρώτα 5 της χρονιάς! Άκουσα τόσες μα τόσες φορές φέτος το “Avatar”… Σε στιγμές που ήθελα να ηρεμήσω, να μελαγχολήσω, σε στιγμές που ήθελα να γίνω πιο αισιόδοξος… Η Monika έχει καταφέρει να μαγέψει όλους μας με τη λυρικότητα που χαρακτηρίζει τα τραγούδια της και τις μελωδίες της. Γλυκιά και ατμοσφαιρική φωνή – αρκετά μελωδικά τραγούδια – λίγες κιθαριστικές και ήρεμες στιγμές και ως επί το πλείστον τραγούδια που σε ταξιδεύουν και σου προσφέρουν κάποιες φορές νότες αισιοδοξίας.

Ποια κομμάτια να ακούσεις :
Over the hill, Babe, Bloody sth, Are you coming with us, Avatar, Pretend, Obsession.

6. TV on The Radio - Dear Science

Δικαίως, οι TV on the Radio είναι οι μεγάλοι νικητές της φετινής χρονιάς στις Λίστες με τα Καλύτερα του 2008. Το συγκρότημα έχει δημιουργήσει έναν εξαιρετικό δίσκο με πολλές «μαύρες» επιρροές, οι οποίες είναι ίσως περισσότερο εμφανείς από τις προηγούμενες δουλειές τους. Αρκετά ρυθμικό, χαρούμενο και κάπως χορευτικό το “Dear Science”, στο οποίο ξεχωρίζω το “DLZ” (θυμίζει Matrix), το ιδιαίτερα μελωδικό “Family Tree” και τα “Crying”, “Dancing Choose”, “Golden Age”.

Ποια κομμάτια να ακούσεις :
DLZ, Family Tree, Dancing Choose, Golden Age, Crying, Halfway home.

7. Duffy - Rockferry

Μια νέα ανακάλυψη του 2008, για την οποία έχουν γραφτεί τόσα, μα τόσα πολλά. Δε θα ήθελα να κουράσω καθόλου με βαρύγδουπες κουβέντες για την πολύ καλή φωνή της Duffy και τα super κομμάτια που δημιούργησε μαζί με τον Bernard Butler. Το “Rockferry” σε κάποια κομμάτια του μας γύρισε 40 τουλάχιστον χρόνια πίσω και σε άλλα έμεινε στη δεκαετία, που διανύουμε. Ο δίσκος είχε κολλήσει για μήνες στο καθημερινό μου playlist κι όχι τόσο το χιλιοπαιγμένο “Mercy”, αλλά τα υπόλοιπα εξαιρετικά τραγούδια του, τα οποία σιγά, σιγά ανακαλύπτουν τα playlists των ραδιοφωνικών μας σταθμών.

Ποια κομμάτια να ακούσεις :
Mercy, Distant Dreamer, Stepping Stone, Rockferry, Serious .

8. The Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement

Οι Last Shadow Puppets είναι 2 νέα παιδιά, που ήδη έχουν κάνει επιτυχία με τα συγκροτήματα τους (Arctic Monkeys, The Rascals). Κάποιες φορές, οι μουσικοί έχουν την ανάγκη να δημιουργήσουν μια νέα μπάντα για να εκφραστούν διαφορετικά από αυτό που έχουν κάνει με τις μπάντες τους. Έτσι έχει γίνει και σε αυτή την περίπτωση και μάλιστα με εξαιρετικό τρόπο. Οι Puppets δεν είναι οι νέοι Arctic Monkeys ούτε οι νέοι Rascals. Τα τραγούδια τους διαφέρουν και σίγουρα έχουν ξεχωρίσει μέσα στο 2008. Η καταξίωση τους είναι καθολική και πρέπει να πω ότι ακόμη κι αν αρχικά δε με εντυπωσίασαν, με το χρόνο με κέρδισαν με τα ξεχωριστά και ιδιαίτερα λυρικά τραγούδια τους.

Ποια κομμάτια να ακούσεις :
Meeting Place, Standing next to me, My mistakes were made for you, The time has come again, The Age of the Understatement.

9. Nick Cave & the Bad Seeds - Dig Lazarus Dig

Η αγάπη των Ελλήνων μουσικόφιλων στο Nick Cave είναι κάτι αρκετά γνωστό και αδιαπραγμάτευτο εδώ και δεκαετίες. Δε χρειάζεται όμως να είμαστε προκατειλημμένοι για να αναγνωρίσουμε το πόσο καλό είναι το φετινό album του. Το “Dig Lazarus Dig” κάνει τις βόλτες του στα 70’s και τη Νεο-υορκέζικη σκηνή και περιέχει πολύ δυνατά κομμάτια. Το ομώνυμο single είναι ένα από τα καλύτερα φετινά τραγούδια. Μετά από αυτή την εντυπωσιακή αρχή, ο δίσκος δεν υπολείπεται του single. Το «σημερινό μάθημα» τους έχει πιο γρήγορο ρυθμό, πολύ καλό ρεφρέν. Το “Moonland” κατεβάζει ταχύτητα και δίνει το δυνατότητα στον Cave να φορέσει τη μάσκα του και να γίνει πρωταγωνιστής στο δικό του θεατρικό έργο. Και σε αυτό και στο “Night of the Lotus Eaters”, οι αναφορές τους στους Doors είναι εμφανείς. Το “We call upon the author” συνεχίζει ότι άφησε το “Today’s lesson”, επιδεικνύοντας τους πειραματισμούς του συγκροτήματος, ενώ το “Hold on to yourself”, το super “Jesus of the Moon” και το 2ο single “More new from nowhere” παρουσιάζουν το ρομαντισμό και τη φοβερή ερμηνεία του Nick Cave.

Ποια κομμάτια να ακούσεις :
Dig Lazarus Dig , More news from nowhere, Moonland, Jesus of the Moon, Today’s Lesson, Midnight Man.

10. Kings of Leon - Only by the night

Θα έλεγα ότι τα 2 βασικά στοιχεία που κάνουν τους Kings of Leon να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους είναι τα φωνητικά και ο τρόπος που παίζει η κιθάρα σε κάθε κομμάτι. Μετά το πολύ καλό περσινό album τους “Because of the times”, οι Kings of Leon επιστρέφουν με το ακόμη καλύτερο “Only by the night”. Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα ξεχωριστό, αρκετά rock και ως επί το πλείστον δυναμικό. Κορυφαίες στιγμές του είναι το rock single της χρονιάς “Sex on fire” και τα “Crawl”, “Use Somebody”, “Be Somebody”, “Manhattan”, “Closer”.

Ποια κομμάτια να ακούσεις :
Sex on fire, Use Somebody, Closer, Be Somebody, Crawl, Manhattan.

11. Sigur Ros - med sud i eyrum vid spilum endalaust

Είναι γνωστός ο έρωτας μου με τις μελωδίες των Ισλανδών Sigur Ros, ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνω τους στίχους τους, που είναι στη μητρική τους γλώσσα. Για άλλη μια φορά, το συγκρότημα συνθέτει εξαιρετικές μελωδίες και κομμάτια σε ένα δίσκο, που δεν ξεχωρίζει από τους προηγούμενους των Sigur Ros, όσον αφορά το ύφος, αλλά παραμένει σε υψηλό επίπεδο, όπως και αυτοί.

Ποια κομμάτια να ακούσεις :
Við spilum endalaust , Gobbledigook, Festival, Suð í eyrum.

12. Black Kids - Partie Traumatic

Αμερικανική indie-rock μπάντα που ξεκίνησε τα βήματα της το 2006. Το ντεμπούτο τους “Partie Traumatic” ηχογραφήθηκε στη Μ. Βρετανία σε παραγωγή του Bernard Butler των Suede. Ο ήχος του δίσκου είναι βέβαια κοντά στη Βρετανική pop/rock και αυτό μάλλον δεν οφείλεται μόνο στον Butler, μιας και από το EP τους μας είχαν προδιαθέσει για κάτι τέτοιο. Σε αρκετές στιγμές νομίζεις ότι ο τραγουδιστής κατάγεται από την Αγγλία ή από τη Γαλλία (!!!) κι όχι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Για τη μουσική ακριβώς τα ίδια θα γράψω. Άλλωστε, είναι αρκετά τα νέα Αμερικάνικα συγκροτήματα, που είναι σχετικά κοντά στη Βρετανική pop/rock. Γενικότερα, η μουσική του “Partie Traumatic” είναι χαρούμενη και είναι κυριολεκτικά κοντά στον τίτλο του album.

Ποια κομμάτια να ακούσεις :
I'm Not Gonna Teach Your Boyfriend How to Dance with You, Hurricane Jane , I've Underestimated My Charm, Hit The Heartbrakes, Love Me Already, Partie Traumatic, Look At Me When I Rock.

διάβασε :

- τα προηγούμενα μέρη της Ανασκόπησης εδώ :
Vol. I, Vol. II, Vol. III, Vol. IV, Vol. V, Vol. VI .
- αύριο την Παρασκευή 02/01 τα albums, που περιμένουμε μέσα στο 2009.


συνεχίζεται... (μεθαύριο στις 2:00 μμ)

Δεν υπάρχουν σχόλια: