Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008

ψυλλο-λόγια στέι φόκους πλιζ


Η «αρμάδα» του Όθωνα δεν κατάφερε να σφραγίσει από τον Οκτώβρη του ’08 τα εισιτήρια για το παγκόσμιο του '10. Αυτό θα γινόταν αν έκανε το πέντε στα πέντε. Όμως στο τελευταίο παιχνίδι δεν δούλεψε σαν ελβετικό ρολόι, αντιθέτως παρουσίασε κάτι τρύπες νά, μετά συγχωρήσεως, σαν ελβετικό τυρί τις οποίες εκμεταλλεύτηκαν οι Ελβετόψυχοι(γεια σου Τζιμάκο άρχοντα) στο έπακρον. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Δύο εντός έδρας ματσάκια και στο πρώτο ξεκινήσαμε μεταξύ γνωστών και φίλων να πάρουμε το τριποντάκι με αντίπαλο την Μολδαβία. Σαν χώρα δεν έχουμε μυρωδιά του τι σημαίνει αθλητική παιδεία. Αν η ομάδα παίζει με μεγάλο, όχι σε μήκος, όνομα το γήπεδο είναι μικρό. Αλλιώς δεν πάμε που να μας πληρώνουν. Σκοταδισμός που μας χρειάζεται… Στο καθαρά αθλητικό μέρος το τελικό σκορ λέει άνετα, η αλήθεια όμως είναι ότι τα τρεχαντήρια μας άγχωσαν λίγο μέχρι να πετύχουμε το πρώτο. Μετά άνοιξε η κάνουλα!! Φανταστικό το γκολ του Κατσουράνη που έστειλε το τόπι εκεί που…το «κάνουν» οι αράχνες. Το καλό είναι ότι οι Μολδαβοί δεν έπαιζαν κλειστά. Αντιθέτως προσπάθησαν να προσφέρουν θέαμα. Δηλαδή βούτυρο στο ψωμί του Γερμανού μας…

Στο δεύτερο, αυτό του Σαββάτου έπρεπε να βρεθεί αρχικά όλο το team μας στα κανάλια να μας παρακαλέσει να πάμε να τους ενισχύσουμε κι έπρεπε να βρεθεί τελικά ένας μαύρος(δεν έχω κανένα πρόβλημα με το χρώμα) Ελβετός για να χύσουμε την καρδάρα με το γάλα. Πάει κι η milka, πάνε κι όλα όσα σχεδιάζαμε μετά το δώρο από τους Λετονούς(θυμίζω ότι έκοψαν νωρίτερα βαθμούς από τους Εβραίους συνδιεκδικητές μας).Βγήκαν κάποιοι καλοθελητές και είπαν, άκουσον-άκουσον ότι ο Otto το έστησε το ματς με τον Ottmar γιατί είναι παλιοί γνώριμοι και φίλοι και ήθελε ο ένας να βοηθάει τον άλλο. Η στήλη έμαθε τον πραγματικό διάλογο που εκτυλίχτηκε στα αποδυτήρια της εθνικής πριν την έναρξη του αγώνα :

Otto : «Φον Ντέλας, Φον Κατσουράνης και λοιποί σήμερα πρέπει έχουμε μειωμένη απόδοση».

Δέλλας : «Μα χερ Otto ήρθε πολύς κόσμος να μας δει, θα τους απογοητεύσουμε…»

Otto : «Έτσι κι αλλιώς στο άλλο γκέιμ μόνοι θα είμαστε…»

Καραγκούνης : «Τι λέει ο κόουτς??»

Μπασινάς : «Δε μιλάει σε σένα…»

Δέλλας : «Ντιαβόλ κομαντάτε»

Όλοι μαζί : «Ένα, δύο, τρία Ζντο». Τα υπόλοιπα τα είδατε…

Σε γενικές γραμμές πάντως και βλέποντας τις γκέλες που κάνουν μεγάλες δυνάμεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, βλέπε Πορτογαλία, Τσεχία, Ιταλία μάλλον θα πρέπει να είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι που οδηγούμε την κούρσα του ομίλου μας. Κι αν καταφέρουμε να είμαστε συγκεντρωμένοι στα ματς με τους «μικρούς» δεν το χάνουμε το σαφάρι με τίποτα…

Αφήνω τα εθνικοπατριωτικά για να περάσω στην παρουσίαση των ομάδων σε ένα επίσης λαοφιλές άθλημα. Ξεκίνησε το μπάσκετ και τα πράγματα είναι κωμικοτραγικά. Ξεκίνησαν δεκατέσσερις ομάδες, ξαφνικά η Καβάλα έγινε ο αδύναμος κρίκος και θα παίζουν δεκατρείς μέχρι νεοτέρας, η Δάφνη απειλεί να προσφύγει στη Fiba έτσι και δεν της δώσουν τη θέση(???) η Ολυμπιάδα Πατρών λέει ότι είναι η μόνη που έχει πιστοποιητικό(!!!) κι εγώ λέω να το κλείσουμε το μαγαζάκι να τελειώνει η ιστορία. Αγωνιστικά, πράσινοι κόκκινοι θα πάνε για πέντε παιχνίδια τελικού καθ’ ότι η διαφορά από τους άλλους είναι χαώδης. Ακόμα βέβαια δεν έχω καταλάβει στον έφηβο ποιος παίζει που… Έχει συστήματα η ομάδα ή πάει τουρλουμπούκι να μπερδέψει τον αντίπαλο? Στο άλλο στρατόπεδο οι πράσινοι έχουν πιο ξεκάθαρους ρόλους και πιο δεμένο σύνολο αλλά κρύβουν στα σπλάχνα τους μια ατομική βόμβα που ακούει στο όνομα Σαρούνας. Να παρακαλάνε να μην εκραγεί γιατί θα έχουμε μεγάλες απώλειες… Ο πανθηρώνιος έδειξε ότι μπορεί την Τρίτη θέση, την οποία θα διεκδικήσει κι ο Άρης. Όλοι οι άλλοι είναι ερωτηματικά και θέλω λίγο χρόνο για να καταλάβω σε τι… συχνότητα εκπέμπουν!!

Υ.Γ. να ευχαριστήσω δημόσια τον «κομιστή» των εισιτηρίων που τα έχασε και έτσι είδα τον αγώνα από τον καναπέ μου με αποτέλεσμα να μην μπορώ να χαρακτηριστώ γκαντέμης… Του αφιερώνω το παρακάτω τραγουδάκι.



Wild Cherry - Play That Funky Music


Δεν υπάρχουν σχόλια: