ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ

Με αφορμή την ανάρτηση της Eugenia, προ ημερών, αποφάσισα να παραθέσω και τη δική μου άποψη – θέση επί του φαινομένου ALTER.

Είναι γεγονός ότι ζούμε σε εποχές μηδενικού ρίσκου. Η γενικότερη οικονομική αστάθεια ανά τον κόσμο οδηγεί της εταιρείες σε σίγουρες λύσεις με όσο το δυνατόν εγγυημένες αποσβέσεις στις επενδύσεις του. Η οικονομική αστάθεια φυσικά δεν αφήνει αδιάφορες τις δισκογραφικές εταιρείες, οι οποίες, έτσι κι αλλιώς «τα έβγαζαν πέρα δύσκολα» λόγω των νέων τεχνολογιών και μέσων διακίνησης των «μουσικών προϊόντων».

Όλα τα παραπάνω επηρεάζουν και την ελληνική πραγματικότητα αφού το «παγκόσμιο κωλοχώρι» δεν αφήνει περιθώρια απομόνωσης σε κανέναν. Έτσι βλέπουμε στις προθήκες των δισκοπωλείων πλήθος επανεκδόσεων, κυκλοφοριών με ζωντανές ηχογραφήσεις, best of… καλλιτεχνών, επιτυχημένων δίσκων που κυκλοφορών ξανά με την προσθήκη ενός ή δύο νέων κομματιών, διασκευών κ.λπ.

Είναι, επίσης, η κατάλληλη εποχή για να δράσει ο δαιμόνιος επιχειρηματίας, να επωφεληθεί και να συγκεντρώσει εταιρίες στον όμιλό του. Από αυτή τη συλλογή δε γλύτωσαν και οι δισκογραφικές εταιρείες ΛΥΡΑ, ΜΒΙ, και Κίνησις.

Η πολύτιμη προίκα αυτών των εταιρειών -αρχείο ηχογραφήσεων και χαρτοφυλάκιο καλλιτεχνών- δεν θα μπορούσε να μείνει ανεκμετάλλευτη. Όλα μαζί τα «προϊόντα», νέα, χαμηλού ρίσκου, σίγουρου σουξέ και προίκα από τις νεοαποκτηθείσες εταιρείες μπαίνουν στο μπλέντερ του κέρδους και αν μη τι άλλο, το πολιτισμικό σοκ περιμένει στη γωνία μαζί με το σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι, τα Zουζούνια και την Κάλλη Καρατζά, να μας κάνουν λοβοτομή.

Στην παγίδα του τι είναι ποιοτικό και τι όχι δε θα πέσω. Με ενοχλεί παρ΄όλα αυτά, το φαινόμενο του «ό,τι να ‘ναι». Φαίνεται όμως, ότι πρόκειται για σημείο των καιρών ή μάλλον των ΜΟΝΤΕΡΝΩΝ ΚΑΙΡΩΝ.