ψυλλο-λόγια μπάι μπάι λοβ, μπάι μπάι χάπινες

Άλλη μια αγωνιστική πέρασε στη ιστορία και το ελληνικό πρωτάθλημα της superleague έχει ενδιαφέρον στην ουρά του και στο ποιος θα καταλάβει τη δεύτερη προνομιούχο, ο θεός να την κάνει, θέση. Ο έφηβος αποφάσισε, με βοηθό την ανικανότητα των υπολοίπων, να κάνει ίσως τον πιο υγιεινό περίπατο της τελευταίας δεκαετίας. Εννιά πλέον οι βαθμοί της διαφοράς. Άντε να δούμε που θα φτάσει…Τελευταίο του εμπόδιο αυτό της Ξάνθης στο κύκνειο άσμα του Γερμανάκου(στο καλό και μπαμπάκι ο δρόμος του). Ίδιο σκορ είχαμε και στον κάμπο με το αλογάκι να σκαρφαλώνει στα ψηλά και τον Αστέρα να ψάχνει για λεωφορείο για Άγιο Όρος μπας και βρει ο μίστερ Κωστένογλου τον «πνευματικό» του και κάνει κανένα ευχέλαιο γιατί αλλιώς χεστήκαμε κι η βάρκα έγειρε από τα δεξιά(τυχαία η επιλογή της πλευράς και το δηλώνω για να μην παρεξηγηθώ). Επίσης το ίδιο σκορ είχαμε και στη Φυλή αλλά εδώ ο Θρασύβουλας με συμπαραστάτη του τον υπέροχο κόσμο(!!!) κατόρθωσε να γυρίσει από τη κόλαση στον παράδεισο, σε μια κόλαση που τελικά κατέληξαν οι αρματολοί της Λιβαδειάς.

Ο θεός του πολέμου σφυροκόπησε άγρια τους δέκα ηρωικούς Εργοτελαίους αλλά τελικά μηδέν εις το πηλίκο. Στη λεβεντογέννα ο γηραιός του Αντώνη έριξε μπαλωθιές χαράς ενώ στο φίδι ψάχνουν πληροφορίες για το δεύτερο τη τάξη πρωτάθλημα της χώρας… Ο πάνθραξ καλό θα είναι άλλη φορά να προσέχει πως θα φερθεί στο τριφύλλι. Δεν είναι μακρινό άλλωστε το περιστατικό στο Αγρίνιο με τους κυνηγούς(όποιος πατάει το τριφύλλι δέχεται τουφεκιές ή τρία τουλάχιστον γκολ). Οι πάνθηρες με μπροστάρη τον ξανθομπούμπουρα Εστογιάνοφ καθάρισαν εύκολα τους Σερραίους οι οποίοι όπως ήρθαν θα φύγουν. Τέλος στη μάχη των πτηνών νικητής ήταν αυτός της Αθήνας καθ’ ότι ο εκ Βαρδάρης ορμώμενος για άλλη μια φορά παρουσίασε την παιδική του ασθένεια που ακούει στο όνομα «όταν περνάω τα Τέμπη δε γουστάρω να παίξω μπάλα».

Χτες και προχτές είχαμε και εμβόλιμη αγωνιστική για τους δεκαέξι του κυπέλλου. Για να μην πάθουμε overdose γίνανε οι τέσσερις αγώνες. Το μόνο παιχνίδι άξιο αναφοράς ήταν το ντέρμπι της Θεσσαλονίκης όπου το ξύλο πήγε σύννεφο. Αυτός ο Pablito είναι λαμπρός νέος, που θα λέγανε και σε προξενιό. Παιδί για υιοθέτηση. Άμα βάλει στόχο δεν τον χάνει με τίποτα…

Υ.Γ. μπορεί λαό να μην έχει από ύμνο όμως…

Ύμνος Θρασύβουλου