Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008

Comix-grill : Obelix (part II)


Καλημέρα σας και πάλι. Συνεχίζουμε την συνέντευξη με τον αγαπητό σε όλους Οβελίξ. Για να κάνω τη σύνδεση με τα προηγούμενα έχει έρθει από τη Βρετάνη (από τη μία δάσος και από την άλλη παραλία*, εκεί που τα μύδια τα τρώνε με το τσόφλι), αποκλειστικά για το mixgrill. Μας έχει φέρει και ένα δωράκι για να δυναμώσουμε (φλασκί με μαγικό ζωμό).

MG: Θα ήθελα να μας περιγράψεις λίγο τους φίλους σου.
Ο: Όλο το χωριό είναι φίλοι μου, αλλά ο καλύτερος απ’ όλους και ο πιο έξυπνος είναι ο Αστερίξ. Άλλωστε γι’ αυτό και όλες οι περιπέτειες μας έχουν το όνομα του. Είναι δαιμόνιος. Αν και δεν πιστεύω ότι θα είχαν οι περιπέτειες μας καλό τέλος** χωρίς εμένα και τον Ιντεφίξ το σκυλάκι μου. Θα τον έφερνα μαζί μου, αλλά δε με άφησε ο Αστερίξ γιατί λέει ότι είναι μικρός. Τέλος πάντων, συνεχίζω με τον σοφό Πανοραμίξ, το δρυϊδη μας. Χωρίς αυτόν δε θα υπήρχε ο μαγικός ζωμός. Ο Μαζεστίξ είναι ο αρχηγός του Χωριού. Ο Κακοφωνίξ είναι ο βάρδος του χωριού, θα έλεγα λίγο παρεξηγημένος τραγουδοποιός. Με μαϊντανό στα αυτιά τον ακούς καλύτερα (γέλια). Ο Αυτοματίξ είναι ο σιδεράς του χωριού και ρίχνει μπούφλες στον Κακοφωνίξ κάθε φορά που θέλει να πει ένα αποχαιρετιστήριο τραγούδι. Ο Αλφαβητίξ είναι ο ψαρέμπορας του χωριού. Το αν τα ψάρια του είναι φρέσκα ή όχι συνήθως ο πρώτος λόγος για καυγά. Οι Γαλάτες βλέπεις είναι γνωστοί για τις μπούφλες τους. Ο Μαθουσαλίξ είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία στο χωριό αλλά σε καμία περίπτωση γέρος. Άλλωστε πολέμησε και στην Ζεργκόβια. Έχω και φίλους από άλλες χώρες, Βέλγους, Ισπανούς, Βρεττανούς κλπ. Και δεν μπορώ να αφήσω έξω και τους πειρατές (γέλια).

MG: Για τις γυναίκες του χωριού δεν ανέφερες τίποτα.
Ο: Ντρέπομαι λίγο…. (κοκκίνισμα)

MG: Καλά δε θα σε πιέσω….Κάτι που μας ενδιαφέρει πάρα πολύ στο mixgrill. Τι μουσική ακούς;
Ο: Εμείς οι γαλάτες δεν μπορούμε χωρίς μουσική (και μπούφλες). Ακούω τα πάντα αρκεί να κάνει πολύ θόρυβο και να ενοχλεί τους Ρωμαίους. Επίσης μου αρέσει να λυγίζω τη μεσούλα μου με νομάδικη (τσιγγάνικη) μουσική όπως και με σύγχρονους χορούς (γιε-γιε) από τη Λουτετία .

MG: Πολύ ωραία. Ελληνικά που έμαθες;
Ο: Ξεκίνησα στα τέλη της δεκαετίας το 60 στις εκδόσεις Σπανός. Στη συνέχεια από το 1978, νομίζω, στα άλμπουμ του Ψαρόπουλου και από το 1989 στη Μαμουθκομίξ. Έχω μάθει και Κρητικά, Κυπριακά, Ποντιακά, Αρχαία Ελληνικά (!) και Λατινικά. Αναγκάστηκα να μάθω σχεδόν 100 διαφορετικές γλώσσες και διαλέκτους.

MG: Εντυπωσιακό! Πιστεύεις ότι οι περιπέτειες σας θα συνεχιστούν;
Ο: Συνεχίζονται αλλά δεν μπορούν να είναι ίδιες χωρίς το Ρενέ (Goscinny).
MG: Κι εγώ αυτό πιστεύω, χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω το ταλέντο του Uderzo. Σε ευχαριστώ πολύ που ήσουν μαζί μας. Αυτό το φλασκί θα το κρατήσω.
Ο: Κι εγώ ευχαριστώ. Είναι και ώρα φαγητού……

* Το πιθανότερο είναι ο Goscinny να επέλεξε την παραλιακή θέση του χωριού, ώστε να μπορούν οι ήρωές μας να ταξιδεύουν από θάλασσα εύκολα και ο Uderzo τη Βρετάνη διότι κατά τον πόλεμο είχε ευχάριστες αναμνήσεις από εκεί
** Μεγάλο φαγοπότι με αγριογούρουνα (στην τελευταία σελίδα)

Σε δυο εβδομάδες αποκλειστική συνέντευξη με μια ελληνίδα αυτή τη φορά. Για να σας δώσω μια ιδέα, είναι «ξανθιά», «κορμάρα» και διευθύνει..τσίρκο.


Δεν υπάρχουν σχόλια: