Για σήμερα έχουμε μία Γερμανική παραγωγή που ονομάζεται Το Κύμα. Μετά από ένα συρφετό από μπαρούφες , είδα μια ταινία της προκοπής. Πρόκειται για φετείνη παραγωγή η οποία παίζεται αυτές τις μέρες στους κινηματογράφους. Οπότε αν είστε λάτρεις του πανιού θα σας συμβούλευα να την δείτε στο σινεμά. Πάμε όμως να δούμε κάποια στοιχεία της παραγωγής
Είδος : Δράμα, Θρίλερ
Παραγωγή : 2008
Πρεμιέρα στην Ελλάδα : 13/11/2008
Διάρκεια : 101 λεπτά
Γλώσσα : Γερμανική
Συντελεστές :
Ηθοποιοί : Jurgen Vogel, Frederick Lau, Max Riemelt, Jennifer Ulrich
Σκηνοθέτης : Dennis Gansel
Σενάριο : Dennis Gansel ,Todd Strasser (μυθιστόρημα)
Παραγωγή : Nina Maag
Υπόθεση : Ένα πείραμα σε ένα σχολείο της Γερμανίας ξεκινά με τις καλύτερες των προθέσεων, αλλά εξελίσσεται σε κάτι άγριο και βίαιο. Ο Ράινερ Βένγκερ, καθηγητής Λυκείου με αναρχικό παρελθόν και πρωτοποριακές ιδέες για την εκπαίδευση, αναλαμβάνει, στο πλαίσιο του μαθήματος της πολιτικής θεωρίας, να διδάξει στους φοιτητές του για την τυραννία. Ο ίδιος, βέβαια, θα προτιμούσε να αναλάβει να μιλήσει για την αναρχία, αλλά σε αυτό τον έχει προλάβει ένας αυστηρός καθηγητής της παλιάς σχολής.
Προκειμένου, λοιπόν, να κάνει το μάθημα πιο ενδιαφέρον και με αφορμή το σχόλιο ενός μαθητή του πως «δεν μπορεί σήμερα να ξαναυπάρξει φασισμός, σοφίζεται ένα παιχνίδι ρόλων: Ο ίδιος αναλαμβάνει το ρόλο του ηγέτη και οι μαθητές του το ρόλο των ακολούθων του. Οι τελευταίοι ανταποκρίνονται με ενθουσιασμό στις ανάγκες του «ρόλου». Πειθαρχούν με χαρά σε μια σειρά κανόνων συμπεριφοράς, ονοματίζουν την μικρή κοινωνία τους «Το κύμα», φορούν ένα είδος ενιαίας στολής, επινοούν έναν κοινό χαιρετισμό, φιλοτεχνούν ένα διακριτικό σήμα, μαθαίνουν τελικά να αντιλαμβάνονται ο ένας τον άλλο ως μέλη μιας εκλεκτής ομάδας, όπου όλοι είναι ίσοι με όλους.
Ο Μάρκο, γιος διαλυμένης οικογένειας, είναι ίσος επιτέλους με τον πλούσιο συμμαθητή του. Η ντροπαλή, συνεσταλμένη Λϊζα είναι ίση επιτέλους με τα άλλα, δημοφιλή κορίτσια. Ο Τιμ, που βρισκόταν πάντα στο περιθώριο και κινούνταν καμιά φορά και εκτός νόμου, μπαίνει επιτέλους στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και αισθάνεται χρήσιμος. Ο Ντένις, που ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο και αναζητά διαρκώς το νόημα, διοχετεύει επιτέλους κάπου το πάθος του. Ένας μαθητής Τούρκικης καταγωγής είναι ίσος με τον Γερμανό. Μόνο που αν για τα μέλη της ομάδας όλα φαίνονται σωστά, όσοι βρίσκονται στην απ' έξω δείχνουν την δυσπιστία, αν όχι την αγωνία τους. Πρώτες πρώτες, η σύζυγος του Ράινερ, και αυτή καθηγήτρια στο ίδιο σχολείο, αλλά και η νεαρή Κάρο, το κορίτσι του Μάρκο που βρέθηκε στην ομάδα, εξοστρακίστηκε γιατί αρνήθηκε να φορέσει το ίδιο λευκό πουκάμισο με τους υπόλοιπους και παλεύει να δείξει στους υπόλοιπους το πόσο επικίνδυνες είναι οι νέες ιδέες του. Κανείς όμως δεν μπορεί να σταματήσει το «Κύμα» και την καταστροφή που φέρνει μαζί του…
Κριτική : Η ταινία θέλει να μας καταδείξει ακόμα και στις μέρες μας οτι η καθοδήγηση παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του ανθρώπου , πόσο μάλλον στον χαρακτήρα εφήβων. Βασίζεται στο βιβλίο του Μόρτον Ρου, το οποίο πάλι βασίζεται σε ένα πείραμα που έγινε στο σχολείο Cubberley της Καλιφόρνια το 1967, αν και τα στοιχεία για το εάν όντως έγινε κάτι τέτοιο δεν είναι ξεκάθαρα. Ένα πείραμα το οποίο έγινε για να σπάσει την ανία του μαθήματος. Οι μαθητές με το διαφορετικό που βίωσαν στην τάξη ανταποκρίθηκαν. Το διαφορετικό και άγνωστο όμως δεν παύει να κρύβει κινδύνους. Ίσως το καλύτερο φιλμ που έχω παρακολουθήσει φέτος. Ευτυχώς που υπάρχει και ο Ευρωπαϊκός κινηματογράφος και μπορούμε να θαυμάσουμε αξιόλογες παραγωγές και όχι Χολυγουντιανές άνοστες σαλάτες. Σας συνιστώ να το παρακολουθήσετε οπωσδήποτε , είναι απο τις ταινίες που δεν πρέπει να χάσετε.
Κριτική : Η ταινία θέλει να μας καταδείξει ακόμα και στις μέρες μας οτι η καθοδήγηση παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του ανθρώπου , πόσο μάλλον στον χαρακτήρα εφήβων. Βασίζεται στο βιβλίο του Μόρτον Ρου, το οποίο πάλι βασίζεται σε ένα πείραμα που έγινε στο σχολείο Cubberley της Καλιφόρνια το 1967, αν και τα στοιχεία για το εάν όντως έγινε κάτι τέτοιο δεν είναι ξεκάθαρα. Ένα πείραμα το οποίο έγινε για να σπάσει την ανία του μαθήματος. Οι μαθητές με το διαφορετικό που βίωσαν στην τάξη ανταποκρίθηκαν. Το διαφορετικό και άγνωστο όμως δεν παύει να κρύβει κινδύνους. Ίσως το καλύτερο φιλμ που έχω παρακολουθήσει φέτος. Ευτυχώς που υπάρχει και ο Ευρωπαϊκός κινηματογράφος και μπορούμε να θαυμάσουμε αξιόλογες παραγωγές και όχι Χολυγουντιανές άνοστες σαλάτες. Σας συνιστώ να το παρακολουθήσετε οπωσδήποτε , είναι απο τις ταινίες που δεν πρέπει να χάσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου