Θα κάνω έναν μικρό πρόλογο για να σας βάλω στο πνεύμα. Στα 50 π.Χ. κι ενώ ο Ιούλιος (?) έχει κατακτήσει τον κόσμο, ή έτσι νομίζει, υπάρχει ένα μικρό χωριό στην Κέλτικη Γαλατία (Γαλλία), που αντιστέκεται και θα αντιστέκεται για πάντα στους εισβολείς. Κι όλα αυτά αποδεικνύουν ότι σε πολλές περιπτώσεις το… μέγεθος δε μετράει. Σήμερα έχουμε τη χαρά να έχουμε μαζί μας έναν άξιο εκπρόσωπο του χωριού των ανυπόταχτων Γαλατών (γνωστό και ως των τρελών). Αν αναρωτιέστε πως είναι δυνατό, θα σας καθησυχάσω λέγοντας ότι οι χάρτινοι ήρωες είναι αθάνατοι (εκτός αν αποφασίσει το αντίθετο ο δημιουργός τους). Μιλάμε φυσικά για τον Οβελίξ. Οφείλω να σας ενημερώσω ότι ήταν η πρώτη μου επιλογή, κι ας συμπαθώ το ίδιο και τον άλλον τον ξανθό, μικρόσωμο Γαλάτη.
MG: Καλημέρα! Καλώς ήρθες! Ήταν κουραστικό το ταξίδι;
Ο: Ευχαριστώ. Όχι, έχω συνηθίσει με τα ταξίδια. Είχα ξαναέρθει για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Έχετε άλλωστε πολύ καλό φαγητό.
MG: Σου αρέσει το φαγητό; Δε φαίνεται.
Ο: Επιτέλους κάποιος που με καταλαβαίνει. Πολλοί με κάνουν έξαλλο γιατί με λένε…εεε…χμμμ….χοντρό (γκρρ!). Είμαι απλά λίγο χαμηλοστήθης. Το όνομα μου βγαίνει από Οβελίσκος (?) και όχι από το, πως το λέτε εδώ, Οβελιστήριο. Νομίζω ότι οι πολύχρωμες ρίγες με παχαίνουν…
MG: Συμφωνώ…κι εγώ τις αποφεύγω. Θα ήθελα να μιλήσουμε λίγο για σένα. Που γεννήθηκες; Ποιος σε «δημιούργησε»; Τι δουλειά κάνεις; Μια μικρή περιγραφή.
Ο: «Γεννήθηκα» και ζω ακόμα σε ένα μικρό χωριό της Αρμορίκης, όχι πολύ μακριά από τη Λουτετία (Παρίσι) από τους Rene Goscinny & Albert Uderzo. Ο Ρενέ είναι ο σεναριογράφος των περιπετειών μας και ο Αλμπέρτ, ο σχεδιαστής κυρίως. Το χωριό μου είναι πολύ γνωστό. Ο ίδιος ο Ιούλιος το γνωρίζει καλά. Έχει προσπαθήσει πολλές φορές να το κάνει ρωμαϊκό χωρίς επιτυχία. Είναι κοντά στο δάσος κι έτσι έχουμε πάντα φρέσκα αγριογούρουνα. Προσπαθούμε να μην αφήνουμε Ρωμαίους (ή τον Κακοφωνίξ) στο δάσος γιατί τα τρομάζουν και χαλάει το κρέας τους. Η δουλειά μου είναι μενιροποιός και προμηθευτής. Αν έχεις κανένα κτήμα, μπορώ να στο στολίσω.
MG: (γκουχ γκουχ) ! Θα το σκεφτώ και θα σου πω.
Ο: Τι έπαθες; Έχω μαζί μου μαγικό ζωμό. Θα σου δώσει δύναμη. Θέλεις λίγο; Έφερα μαζί μου ένα φλασκί γιατί, για κάποιο λόγο που δεν έχω καταλάβει ακόμα, δεν με άφησαν να φέρω Μενίρ. Εγώ δεν κάνει να πιω (σνιφ!).
MG: Γιατί; Τι είναι ο μαγικός ζωμός και ποιος είναι ο λόγος που δεν πρέπει να πιεις εσύ;
Ο: Ο μαγικός ζωμός είναι ο εφιάλτης των Ρωμαίων, όπως είμαστε ο Αστερίξ, ο Ιντεφίξ κι εγώ. Είναι μια μυστική συνταγή που περνάει από Δρυϊδη σε Δρυϊδη και σου δίνει πολλαπλάσια δύναμη. Ο Πανοραμίξ, ο Δρυϊδης του χωριού, τον φτιάχνει στη χύτρα κάθε φορά που θέλουμε να αμυνθούμε είτε εμείς είτε οι φίλοι-σύμμαχοί μας στους εισβολείς. Εκεί να δεις ξύλο! Εγώ δεν μπορώ να πιω διότι όταν ήμουν μικρός έπεσα μέσα στη χύτρα με τη μαρμίτα και οι ιδιότητες του είναι μόνιμες πάνω μου. Μια φορά ήπια λίγο στα κλεφτά και πέτρωσα.
MG: Αυτό σημαίνει ότι δεν φοβάστε τίποτα.
Ο: Μόνο μη μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, μα τον Τουτατίς!
MG: Καλημέρα! Καλώς ήρθες! Ήταν κουραστικό το ταξίδι;
Ο: Ευχαριστώ. Όχι, έχω συνηθίσει με τα ταξίδια. Είχα ξαναέρθει για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Έχετε άλλωστε πολύ καλό φαγητό.
MG: Σου αρέσει το φαγητό; Δε φαίνεται.
Ο: Επιτέλους κάποιος που με καταλαβαίνει. Πολλοί με κάνουν έξαλλο γιατί με λένε…εεε…χμμμ….χοντρό (γκρρ!). Είμαι απλά λίγο χαμηλοστήθης. Το όνομα μου βγαίνει από Οβελίσκος (?) και όχι από το, πως το λέτε εδώ, Οβελιστήριο. Νομίζω ότι οι πολύχρωμες ρίγες με παχαίνουν…
MG: Συμφωνώ…κι εγώ τις αποφεύγω. Θα ήθελα να μιλήσουμε λίγο για σένα. Που γεννήθηκες; Ποιος σε «δημιούργησε»; Τι δουλειά κάνεις; Μια μικρή περιγραφή.Ο: «Γεννήθηκα» και ζω ακόμα σε ένα μικρό χωριό της Αρμορίκης, όχι πολύ μακριά από τη Λουτετία (Παρίσι) από τους Rene Goscinny & Albert Uderzo. Ο Ρενέ είναι ο σεναριογράφος των περιπετειών μας και ο Αλμπέρτ, ο σχεδιαστής κυρίως. Το χωριό μου είναι πολύ γνωστό. Ο ίδιος ο Ιούλιος το γνωρίζει καλά. Έχει προσπαθήσει πολλές φορές να το κάνει ρωμαϊκό χωρίς επιτυχία. Είναι κοντά στο δάσος κι έτσι έχουμε πάντα φρέσκα αγριογούρουνα. Προσπαθούμε να μην αφήνουμε Ρωμαίους (ή τον Κακοφωνίξ) στο δάσος γιατί τα τρομάζουν και χαλάει το κρέας τους. Η δουλειά μου είναι μενιροποιός και προμηθευτής. Αν έχεις κανένα κτήμα, μπορώ να στο στολίσω.
MG: (γκουχ γκουχ) ! Θα το σκεφτώ και θα σου πω.
Ο: Τι έπαθες; Έχω μαζί μου μαγικό ζωμό. Θα σου δώσει δύναμη. Θέλεις λίγο; Έφερα μαζί μου ένα φλασκί γιατί, για κάποιο λόγο που δεν έχω καταλάβει ακόμα, δεν με άφησαν να φέρω Μενίρ. Εγώ δεν κάνει να πιω (σνιφ!).
MG: Γιατί; Τι είναι ο μαγικός ζωμός και ποιος είναι ο λόγος που δεν πρέπει να πιεις εσύ;Ο: Ο μαγικός ζωμός είναι ο εφιάλτης των Ρωμαίων, όπως είμαστε ο Αστερίξ, ο Ιντεφίξ κι εγώ. Είναι μια μυστική συνταγή που περνάει από Δρυϊδη σε Δρυϊδη και σου δίνει πολλαπλάσια δύναμη. Ο Πανοραμίξ, ο Δρυϊδης του χωριού, τον φτιάχνει στη χύτρα κάθε φορά που θέλουμε να αμυνθούμε είτε εμείς είτε οι φίλοι-σύμμαχοί μας στους εισβολείς. Εκεί να δεις ξύλο! Εγώ δεν μπορώ να πιω διότι όταν ήμουν μικρός έπεσα μέσα στη χύτρα με τη μαρμίτα και οι ιδιότητες του είναι μόνιμες πάνω μου. Μια φορά ήπια λίγο στα κλεφτά και πέτρωσα.
MG: Αυτό σημαίνει ότι δεν φοβάστε τίποτα.Ο: Μόνο μη μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, μα τον Τουτατίς!
MG: Μια ατάκα που λες συχνά.
Ο: "Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι!!"
(θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι η συνέντευξη έγινε λίγο…εε..χμμμ… «ευτραφής» και για μη σας κουράσουμε θα συνεχιστεί την επόμενη Παρασκευή 28/11)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου