An Anathema History...

1990 Λίβερπουλ. Ένα νέο συγκρότημα κάνει την εμφανισή του με το όνομα Pagan Wings. Σιγά το γεγονός βέβαια. Για το Liverpool μιλάμε.... Το Νοέμβρη του ίδιου έτους ηχογραφούν το πρώτο τους demo με τίτλο Iliad of Woes, το οποίο τους δίνει την απαιτούμενη αναγνώριση στην doom metal σκηνή και την δυνατότητα να παιξουν μαζί με συγκροτήματα όπως οι Paradise Lost και οι Bolt Thrower.

To 1991 oι Pagan Wings μετονομάζονται σε Anathema υπογράφοντας παράλληλα το πρώτο δισκογραφικό τους συμβόλαιο. Το 1992 κυκλοφορεί η πρώτη τους δουλειά, ένα EP με τίτλο Crestfallen ενώ γίνονται γνωστοί με το πρώτο τους επίσημο album το Serenades αναγκάζοντας το MTV συμπεριλάβει κομμάτια του δίσκου στο πρόγραμμά του. Ο δίσκος κινείται στα πλαίσια του Death/Doom metal ενώ το τραγούδι Sleepless θεώρείται απο πολλούς ένα απο τα καλύτερα του είδους. Μέτα απο την πρώτη τους περιοδία κυκλοφορούν το 1995 τα Pentecost III και το The silent enigma και κινούνται πάντα στα πλαίσια του ήχου που τους έκανε γνωστούς στο metal κοινό.

Ερχόμαστε λοιπόν στο 1996 όπου και κυκλοφορεί το Εternity. Με ποιό ατμοσφαιρικό ήχο θυμίζοντας σε πολλά σημεία τους Pink Floyd (ε οχι και ιεροσυλία), πανέμορφα riffs στις κιθάρες και καθαρά φωνητικά οι Anathema κυκλοφορουν κατά πολλούς τον καλύτερο τους δίσκο. Με κομμάτια που ταξιδεύουν τον ακροατή δινοντάς παράλληλα ένα μελαγχολίκο συναίσθημα. Με τα καταπληκτικά Eternity part Ι , ΙΙ και ΙΙΙ , το Angelica και το Hope, διευρύνουν το κοινό τους και δίνουν μια μικρή ιδέα για τον ήχο που θα ακολουθήσουν στις μελλοντικές κυκλοφορίες τους.

Έτσι το 1998 κυκλοφορεί το κορυφαίο κατα την ταπεινή μου άποψη Alternative 4. Ο ήχος γίνεται ακόμα πιο ατμοσφαιρικός ενώ το Fragile Dreams δείχνει τη στροφη της μπάντας προς το Alternative Rock. Τα Lost Control και Regret αποτελούν τα πιο αργά και παράλληλα μελαγχολικά κομμάτια, ενώ τα Shroud of False, Regret και Empty λειτουργούν σα συνδετικοί κρικοι ανάμεσα στις διακυμάνσεις των συναισθημάτων που προκαλεί η ακρόαση του δίσκου. Ταυτόχρονα το Alternative 4 ψηφίζεται σαν δίσκος της χρονιάς σε πολλές χώρες ανάμεσά τους και στην Ελλάδα από το Metal Hammer.

Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορεί το Judjement με ποιο Alternative ήχο αυτή τη φορά αλλά με όλα τα στοιχεία των δυο προηγούμενων δίσκων τους. Με κορυφαιές στιγμές τα Deep, Pitiless, Judgement, Don’t look too far και Emotional Winter το συγκρότημα αποκτά ένα διαφορετικό κοινό προς απογοήτευση πολλών που τους αγάπησαν για τον αρχικό τους ήχο.
Η συνέχεια του συγκροτήματος κινείται στα πλαίσια που όλοι περιμένουν με την κυκλοφορία του A fine day to exit το 2001. Ποιοτικά είναι υποδεέστερος των προηγούμενων με κορυφαία στιγμή το Panic, ενώ στα ίδια πλαίσια κινείται κι ο επομενος δίσκος που κυκλοφορεί το 2003 το Α natural disaster με τα πολύ καλά Pulled under at 2000 meters a second (αλλο ενα τετοιο κομματι και πας σε λογοθεραπευτή) και Closer.

Ακολουθεί ένα κενό έξι ετών και ανακοινώνεται η κυκλοφορία νέου δίσκου το 2008 κατι το οποίο στη συνεχεια μετατίθεται για το 2009. Η σύνθεση βεβαια του συγκροτήματος μετα από κάμποσες αλλαγές που μπορουν κάλιστα να αποτελέσουν δεκα επεισόδια σειράς σε σενάριο Νίκου Φώσκολου είναι σταθερή τα τελευταία χρόνια.

Τελειώνοντας λοιπόν αυτή τη μικρή (χαχα) παρουσιάση τους εχω να καταγγείλω τα εξής:
1) Την Didi music που εβαλε τους ανθρώπους να παιξουν στις τέσσερις το μεσημέρι στο Rockwave της Αθήνας το 2007 με αποτέλεσμα να τους δουν 100 άτομα.
2) Την αρνηση της κυβερνησης στο αιτημά μου να ενωθεί η Μυτιλήνη με γέφυρα Λέσβου-Αντιλέσβου (το Ριο καλύτερο είναι;) ώστε να τους δω επιτέλους live στις 29 Nοέμβρη στο Fuzz Club, στην Αθήνα. Την επόμενη ημέρα θα βρίσκονται στο Principal στη Θεσσαλονίκη.

Fragile Dreams

Sleepless