Κάτι παραπάνω από ογδόντα χρόνια πριν, οι ελάχιστοι Θεσσαλονικείς που διέθεταν την εποχή εκείνη ραδιόφωνο, έκπληκτοι άκουσαν από τους 1334 χιλιοκύκλους των μεσαίων κυμάτων τη φωνή του εκφωνητή να λέει: «εδώ Ράδιο Τσιγγιρίδη» και αμέσως μετά - τι άλλο; - μουσική.Ήταν το πρώτο ελληνικό ραδιόφωνο, η πρώτη εκπομπή που πραγματοποιήθηκε ποτέ επί ελληνικού εδάφους και μεταφέρθηκε… ελληνοπρεπώς μέσω ελληνικότατων ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων σε ελληνικό (και πάλι) εναέριο χώρο.
Η αρχή βέβαια έγινε στη διάρκεια του προπερασμένου αιώνα και την οφείλουμε στο πηνίο του Χερτζ, στο φωρατή του Μπρανλί, στην κεραία του Ποπώφ, στη γείωση του Μαρκόνι και φυσικά, στα πειράματα, στην επιστημοσύνη, στις ακούραστες προσπάθειες, στην επιμονή και στην υπομονή όλων των παραπάνω. Όλοι αυτοί αντιμετώπισαν και νίκησαν την δυσπιστία, την απαισιοδοξία, ίσως ακόμα και την χλεύη του κοινού και των επιστημονικών κύκλων της εποχής τους και μπορούμε εμείς σήμερα να απολαμβάνουμε τα καλά του ραδιοφώνου με την ίδια άνεση και οικειότητα που νιώθουμε απολαμβάνοντας πχ τον πρωινό μας καφέ.
Εν πάση περιπτώσει, το 1895 ο Μαρκόνι πετυχαίνει την πρώτη εκπομπή και λήψη σήματος σε απόσταση λίγων δεκάδων μέτρων και σταδιακά, φτάνει το 1901 να γεφυρώσει ραδιοφωνικά τον Ατλαντικό ωκεανό, βγάζοντας τη γλώσσα στους άπιστους Θωμάδες που προέβλεπαν αποτυχία λόγω της… καμπυλότητας της γης – οι καμπύλες ουδέποτε αποτέλεσαν πρόβλημα κι ας λένε οι κακεντρεχείς.
Πάμε λοιπόν! On air!
Αναμετάδοση ποδοσφαιρικών αγώνων τις Κυριακές. Η ξέφρενη περιγραφή του speaker και τ’ αγόρια κάθιδρα με τα δελτία του ΠΡΟ-ΠΟ στο χέρι. Το «Χωρίς Πρόγραμμα» της Ρεζάν – φωνή χαρακτηριστική και αξέχαστη, ισοδύναμη θα ‘λεγα της ελληνικής ραδιοφωνικής ιστορίας. Θεατρικά σε συνέχειες και οι νοικοκυρές σε στάση ημιανάπαυσης. Πρωινή γυμναστική: «και ένα και δύο και τρία και πάμε!»… Που να πας χαράματα με τα χέρια στην ανάταση και βαθιές επικύψεις;
Πάνω απ’ όλα όμως, η μουσική. Νομίζω πως για όσους γεννήθηκαν σε στερημένες τεχνολογικά εποχές (ας πούμε απ’ τις αρχές του ’70 και προς τα πίσω) η γνωριμία τους με τη μουσική, είτε εξελίχθηκε σε έρωτα είτε παρέμεινε μια σχέση τυπική, ξεκίνησε αναμφίβολα από το ραδιόφωνο. Τώρα πια την κουβαλάμε παντού μαζί μας, φορητή και συσκευασμένη σε mp3 players, σε i-pod, σε κινητά τηλέφωνα. Την απολαμβάνουμε κατ’ οίκον, εποχούμενοι, στη δουλειά, στο δρόμο και πλέον στην καλύτερη ηχητικά απόδοση. Κάποτε ήθελε προσπάθεια για να συντονιστείς σωστά, ν’ αποφύγεις τα παράσιτα και τις παρεμβολές, ήθελε προσοχή και κατάνυξη, με κάποιον τρόπο, περισσότερη αγάπη και μοίρασμα.
Δε θυμάμαι εποχή στη ζωή μου που να απείχα συνειδητά από τη ραδιοφωνική συντροφιά. Από παιδί στην εφηβεία, μετά στην πρώτη νεότητα, στην (καλώς ή κακώς εννοούμενη) ωριμότητα τώρα πια. Στη φάση ακριβώς που συνάντησα και ερωτεύτηκα το πολυθρύλητο «ιντερνετικό ραδιόφωνο». Ω τι κόσμος! Η ευκολία του «κλικ». Η χαρά της ανακάλυψης. Η συντροφιά. (Αυτό το τελευταίο είναι μια μεγάλη συζήτηση που χωράει πολλή αμφισβήτηση από τους κατακριτές της διαδικτυακής επικοινωνιακής τακτικής και γενικά «παίρνει πολύ νερό». Εγώ πάντως, έχω από καιρό καταλήξει και φαίνεται.)
Όταν ξεκίνησε (το πώς, φαίνεται εδώ) το εγχείρημα activeradio, δεν κρύβω πως ενδόμυχα ανησυχούσα για την έκβασή του. Το αποτέλεσμα διαψεύδει κάθε μου κακή πρόβλεψη και σβήνει κάθε δισταγμό. Καταφέραμε να επιβιώσουμε και να επεκταθούμε, όχι με τους ιλιγγιώδεις εκείνους ρυθμούς που ενέχουν τον κίνδυνο του εκτροχιασμού, αλλά με σταθερά μικρά βήματα, βήματα μιας παρέας δεμένης αλλά και ανοιχτής που διατηρείται και μεγαλώνει. Δεν υπάρχουν φιλοδοξίες, στρατηγικές και μεγαλόπνοα σχέδια. Υπάρχει μεράκι, αγάπη και κοινός στόχος: «Μουσική Να Γίνουν Όλα».
Η παρέα σιγά σιγά ανασυγκροτείται με την έλευση του Οκτώβρη. Παλιότεροι και νέοι παραγωγοί στήνουν μικρόφωνα, ξεσκονίζουν mp3-θήκες και… ξεροβήχοντας ετοιμάζουν το «Καλησπέρα! Είμαι ο… η… και είμαστε πάντα στο activeradio.gr!!!»
Σας περιμένουμε.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου