Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

The Killers – Day & Age : This is the world that we live in


Το συγκρότημα : The Killers
Το ύφος μουσικής : pop – rock
Ο δίσκος : Day & Age (24/11/2008)
Τa singles : “Human”, “Spaceman
Ξεχωρίζουν : “Losing Touch”, “Joyride”, “The world we live in”, “This is your life”, “A Dustland Fairytale”.

Η ιστορία :

Αναμφισβήτητα, οι Killers είναι ένα από τα συγκροτήματα της δεκαετίας μας, ένα από τα σχήματα που χαρακτηρίζει τον ήχο των 00’s. Οι δύο προηγούμενοι δίσκοι τους ήταν μέσα στα κορυφαία albums αν όχι τα κορυφαία της αντίστοιχης χρονιάς που κυκλοφόρησαν. Το ντεμπούτο τους “Hot Fuss” ήταν για μένα μαζί με τους Franz Ferdinand τα 2 κορυφαία δισκάκια του 2004. Το “Sam’s Town” ήταν το Νο 1 στην προσωπική μου λίστα το 2006. Το “Sawdust” που ήρθε την επόμενη χρονιά ήταν μια συλλογή από b-sides τους και δεν αποτελούσε κανονικό album.

Στους 2 πρώτους δίσκους λοιπόν, το συγκρότημα είχε ως βάση τις δυνατές κιθάρες και το rock, όσο κι αν είχε πιασάρικα ρεφρέν και όσο κι αν κάποια τραγούδια τους θα μπορούσες να πεις ότι pop-ιζαν. Το ότι τους άκουγες σε mainstream και εναλλακτικά bars, αλλά και σε μεγάλα clubs είναι ενδεικτικό της επιτυχίας τους. Η επιτυχία όμως συνδυάζεται με την ποιότητα ενός δίσκου ; Κάποιες φορές ναι...

Ένα από τα γνωστά τραγούδια τους από το “Hot Fuss” είναι το “Mr. Brightside”, το οποίο το πήρε ένας τύπος και το μίξαρε και έμελε η εκτέλεση του (Thin White Duke Remix) να κολλήσει στα αυτιά όλου του κόσμου. Όταν ρώτησαν το συγκρότημα για τον ήχο της νέας τους δουλειάς, φήμες λένε ότι τους παρέπεμπαν σε αυτή την εκτέλεση.

Το “Day & Age” :

Και ερχόμαστε στο νέο τους δίσκο... Άλλαξαν ήχο σε αυτόν ; Είναι ο δίσκος της χρονιάς, όπως μας έχουν ζαλίσει διάφορα «παπαγαλάκια» το τελευταίο διάστημα ; Υπάρχουν στοιχεία από τις προηγούμενες δουλειές τους ή όλα τα κομμάτια μοιάζουν με το “Human”, που ακούει κάθε καρυδιάς καρύδι ή το “Spaceman” ;

Πολλές ερωτήσεις, ε... Λοιπόν, είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια στροφή στον ήχο των “Killers”. “Στροφάρουν” διαφορετικα τώρα και θυμούνται σε ένα βαθμό τα 80’s και σε άλλο βαθμό τον πρότερο εαυτό τους. Μπορείς να πεις ότι γίνονται πιο pop, χωρίς να χάσουν τις rock «κιθαριές» τους. Ο δίσκος περιέχει πολύ ωραία κομμάτια πέρα από τα super singles “Human”, “Spaceman” (σε κάποιες λίστες θα βγουν στα πρώτα singles της χρονιάς, να μου το θυμάστε). Ας τα δούμε ένα-ένα μαζί με τα αστεράκια τους :

Τα αστέρια :

01 Losing Touch (****,*) : Πρόκειται για την ιδανική αρχή για το δίσκο, μιας και καταφέρνει να συνδέσει το παρελθόν με το παρόν των Killers. Πολύ δυνατό κομμάτι το οποίο ενίοτε ροκάρει (κυρίως στο εξαιρετικό ρεφρέν) κι άλλοτε disco-φέρνει.

02 Human (*****) : Τα λόγια περιτεύουν εδώ. Το ακούτε συνέχεια από όλα τα ραδιόφωνα και το έχετε ήδη βαρεθεί φαντάζομαι... Μακάρι, να μπορούσε να υπάρχει ένας κανόνας στους ραδιοφωνικούς σταθμούς και να παίζει κάθε τραγούδι συγκεκριμένο αριθμό φορών την ημέρα, γιατί έτσι όπως είναι τώρα τα πράγματα, μας κάνουν και βαριόμαστε να ακούμε ένα τόσο όμορφο, ένα τόσο καλό single, ένα από τα singles της χρονιάς!

03 Spaceman (*****) : Το αυτό και σε αυτή την περίπτωση... Όπως έχω ξαναγράψει, οι επιρροές από New Order και ίσως από Pet Shop Boys είναι εμφανείς, όσο κι αν το συγκρότημα είναι τόσο μεγάλο, που μετατρέπει το “Spaceman” και το “Human” σε “Killers” κομμάτια. Super και πάλι super!

04 Joyride (*****) : Πιστεύω ότι θα είναι μέσα στα επόμενα singles του “Day and Age”. Εδώ η αλλαγή είναι πολύ μεγάλη! Funky, disco, jazz ήχοι μπολιάζονται με ένα εξαιρετικό pop ρεφρέν κι ένα super τελείωμα. Πλήκτρα, σαξόφωνο και κιθάριστικά σολάκια εναλλάσονται συνέχεια. Σίγουρα δεν έχουν βγάλει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν!

05 A Dustland Fairytale (****,*) : Ηρεμούμε λίγο στην αρχή, μετά την καταιγίδα των τεσσάρων πρώτων τραγουδιών. Ξεκινάει ως μπαλάντα με μια γλυκιά μελωδία και σταδιακά ανεβάζει στροφές μέχρι που η γλυκήτητα στη φωνή του Brandon Flowers γίνεται αγανάκτηση και όργη. “Everybody needs you. It’s just the magic in the midnight sun”.

06 This is your life (****,*) : Disco ξεκίνημα, φωνές σε διαρκές loop, κλασσική μελωδία “Killers”, που θυμίζει λίγο το ‘Bones” από το “Sam’s Town”. Σου βγάζει μια αισιοδοξία, αλλά και μια μελαγχολία αυτό το τραγούδι. Πώς γίνεται αυτό ;;; Έλα ντε...

07 I can’t stay (****,*) : Και αυτό είναι καλό άραγε ; Ξαναγυρνάμε σε funky ρυθμούς (έχει και σαξόφωνο πάλι...) και ο Flowers παίζει συνέχεια με τη φωνή του, βγάζοντας μια αυτοπεποίθηση ότι θα μας κερδίσει και με αυτό το κομμάτι. Το καταφέρνει ;;; Εσύ τι λες...

08 Neon Tiger (****) : Να σου πω την αλήθεια, το “Neon Tiger” δε μου έφερε κάτι από το “Eye of the Tiger”, αλλά μου θύμισε σε ένα βαθμό τους Queen. Ωραίο τραγουδάκι, αλλά μέχρι εκεί.

09 The World we live in (*****) : Άλλο ένα από τα επόμενα singles. Τραγουδάρα πραγματικά... Όλο το τραγούδι εκτός από το ρεφρέν είναι σχετικά καλό, αλλά το ρεφρέν... Όλα τα κομμάτια του δίσκου έχουν πιασάρικο ρεφρέν (πως το καταφέρνουν αυτό βρε αδερφέ;;;), αλλά νομίζω ότι τούτο είναι μέσα σε αυτά που ξεχωρίζουν. “This is the world we live in. I still need something real”.

10 Goodnight, Travel well (****) : Το πιο μεγάλο τραγούδι του δίσκου – περίπου 7 λεπτά. Ήρεμη, μακρόσυρτη και συνάμα πειραματική αρχή, με λίγο πιο δυναμική συνέχεια, χωρίς να λειπουν καθόλου οι πειραματισμοί με διάφορα όργανα. Θυμίζει τραγούδι, που βγάζει ένα συγκρότημα καθώς «τζαμάρει» και αυτοσχεδιάζει στο studio.

- A crippling blow (bonus track) (****)
- Forget about what I said (bonus track) (****)

Το νουμεράκι μας : 9,2/10

Αν από όλα τα παραπάνω δεν έχετε καταλάβει αν το “Day & Age” είναι μέσα στους 5, μέσα στους 10 καλύτερους δίσκους της χρονιάς, τότε μάλλον πρέπει να γυρίσετε σελίδα και να το ξαναδιαβάσετε από την αρχή. Οι Killers έχουν αλλάξει στο “Day & Age”, έχουν γίνει πιο pop, ίσως πιο εμπορικοί, αλλά προσωπικά δεν το βρίσκω άσχημο και μου αρέσει.

Η αποδοχή του δίσκου από τα μουσικά έντυπα και οι κριτικές του κινούνται σε καλά επίπεδα (περίμενα καλύτερα να σας πω την αλήθεια), όπως θα δείτε και παρακάτω :

Κριτικές Δίσκου : NME (7/10), The Sunday Times (5/5) , The Observer (4/5), Rolling Stone (3,5/5), Spin (3,5/5).

Επίσημο site των Killers
Οι Killers στο MySpace


The Killers - Human (Επίσημο video)

4 σχόλια:

MikeMous είπε...

Νομίζω ότι υπερβάλεις Γιώργο για το Day & Age. Ο δίσκος είναι pop, δεν έχει καμία σχέση με το Hot Fuss ή το Sam's Town. Σίγουρα έχει καλά στοιχεία αλλά ακούμε ουσιαστικά μιά άλλη μπάντα. Κατά τη γνώμη μου παραείναι εμπορικός αλλά είναι κατάλληλος για κεφάτες στιγμές σε χορευτική σκηνή (πχ σε πάρτυ). Δεν μπορεί να είναι με τίποτα στην πρώτη πεντάδα των δίσκων της χρονιάς εκτός αν το κριτήριο είναι οι πωλήσεις που λογικά θα κάνει...

gbal είπε...

Όπως γράφει και ο Σταύρος για τους Transistor, όλα όσα γράφω είναι προσωπική μου άποψη. Το κριτήριο είναι πάντα μόνο οι δεκάδες φορές, που έχω ακούσει το album τις τελευταίες ημέρες κι όχι οι πωλήσεις του.

Αυτό έλειπε Μιχάλη, να βγάζαμε όλοι τις ίδιες Λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς... Θα βαριόμασταν να συμφωνούμε... :)

Sergiot είπε...

Killers rules....
παιδια ο δισκος ειναι μακραν οτι καλυτερο εχω ακουσει τον τελευταιο καιρο.
Human,spaceman και καλα το κορυφαιο το οποιο ειναι ανεβαστικο joyride.
τι να λεμε...

Ανώνυμος είπε...

Έχει σημασία αν ο δίσκος είναι POP ή ROCK? Έχει σημασία αν είναι περισσότερο ή λιγότερο εμπορικός από προηγούμενους? Σημασία έχει ότι ακολυς απίστευτη μουσική και lyrics από μία απίστευτη μπάντα, που σίγουρα δεν θα ξεχαστεί εύκολα...Συμφωνώ πως είναι πιο εμπορικός από προηγούμενος, αλλά αλήθεια δεν με νοιάζει καθόλου, γιατί όταν ακούς το i cant stay απλά "φεύγεις"....Κακά τα ψέμματα αλλά και αν κάνεις συνεχώς μη-εμπορικούς δίσκους, στο τέλος θα καταλήξεις να μην κάνεις καθόλου......κρίμα δεν είναι

Β.Ε.