Transistor - Things you miss when you blink

Ο εξωτερικός ανταποκριτής του "mix grill" Σταύρος Τζιβιτζής άκουσε το ντεμπούτο album των Transistor "Things you miss when you blink" και μας μεταφέρει την άποψη του για αυτό :

Έχει πολύ πλάκα τελικά όταν η πραγματικότητα γυρίζει και σου ρίχνει μια στα μούτρα και σου έρχεται ο ουρανός σφοντύλι. ΟΚ, δεν έχει πλάκα για σένα αλλά οι άλλοι διασκεδάζουν αφάνταστα ειδικά όταν έχεις κάνει βαρύγδουπες ογκολιθικές δηλώσεις στο πρόσφατο παρελθόν ότι πχ «Δεν υπάρχει πλέον καλή σύγχρονη ελληνική μουσική σκηνή» κλπ…

Μια τέτοια στιγμή έφερε ο χρόνος κάμποσους μήνες πριν, όταν ενώ έκανα ακρόαση στην εκπομπή του Δημήτρη Παπασπυρόπουλου έπεσε το Follow me από τους Transistor…

Πρώτη αντίδραση, σοκ.
Δεύτερη αντίδραση, ερώτηση προς τον ραδιοφωνικό παραγωγό… «Δημήτρη τι είναι αυτό το ποίημα που παίζει;»…
Και η απάντηση, ηλεκτρική… «Είναι από τη νέα δουλειά των Transistor, είναι Έλληνες, την παραγωγή την έχω κάνει εγώ και ο δίσκος θα κυκλοφορήσει σε 2 μήνες περίπου…»

Αν υπήρχε αφηγητής – σχολιαστής της ζωής μου (ψωνάρα που θες και αφηγητή σ.τ.σ.) θα ακουγότανε ένα ωραιότατο : Άρπα τη!!!

Και ελληνικό και από τα πιο ωραία τραγούδια που έχω ακούσει τα τελευταία χρονάκια. Για να προχωρήσουμε όμως την ιστορία, κύλησαν οι μέρες, πέρασε ο καιρός, έφυγαν οι 2 μήνες, πέρασε και κάμποσος καιρός ακόμα (στο Ellada ζούμε…) και κυκλοφόρησε τελικά το album. Λόγω φόρτου εργασίας δεν μου είχε δοθεί η ευκαιρία να το ακούσω ολοκληρωμένο, παρ’ όλο που τραγούδια από το δίσκο ακούγονταν στο ραδιόφωνο.

Ξαφνικά, την ώρα που κάποιος άλλος ραδιοφωνικός παραγωγός με ενημέρωνε ότι άκουγα το Living από τους Transistor και ενώ ένας ύποπτος ήχος ηλεκτρικού βραχυκυκλώματος ακουγόταν στο υπόβαθρο, διαπίστωσα ότι ακούω μεν Transistor στο ραδιόφωνο γενικά, αλλά δεν έχει πάρει το αυτί μου εκείνο το φοβερό τραγούδι…

Να η ευκαιρία. Ανεύρεση του δίσκου και ακρόαση…οκ νάτο… εκεί στη θέση τρία είναι, βάλτο στο repeat μερικές φορές, άκου και τον υπόλοιπο δίσκο, ξαναβάλε το Follow me στο repeat μερικές φορές… Μεγάλη η χαρά μου λοιπόν για τα ωραία ακούσματα, αλλά τελικά η μεγαλύτερη χαρά ήταν μάλλον του αρχιψήστη (κοινώς αρχισυντάκτη) που καθώς συζητάγαμε και του εκθείαζα το δίσκο μου πέταξε το εκρηκτικό μπαλάκι… «Γράψε και μια κριτική μιας και το έπιασες με ζέση το θέμα…». Κaboom…

Πριν σοβαρευτώ και πω δυο ουσιαστικότερες κουβέντες για το δίσκο, να πω, να τονίσω και να υπενθυμίσω ότι οι απόψεις περί μουσικής που εκφράζονται εδώ είναι υποκειμενικές, οπότε όσοι και όσες ετοιμάζονται να αρχίσουνε τα «όχι, αλλά, έτσι, άμα, όμως, γιουβέτσι, διαφωνώ, είσαι λάθος, σιγά ρε φίλε κοκ» καλά θα κάνουν να forever hold their piece. Είπαμε, προσωπική άποψη.

Ο δίσκος είναι πολύ καλά στημένος, μελωδικός τόσο σε ότι αφορά τις μουσικές αλλά και σε ότι αφορά τα φωνητικά, τα οποία είναι γυναικεία και κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση τόσο με την ποιότητα όσο και με την καθαρότητα τους. Υπάρχουν εναλλαγές, τα τραγούδια διαδέχονται το ένα το άλλο όπως η θέα από παράθυρο τρένου, εδώ βουνά, πιο κάτω κάμποι, ύστερα θάλασσες και πάει λέγοντας. Επιπλέον κάθε τραγούδι έχει τη δική του ζωντανή ύπαρξη σαν ήχος, τις ήρεμες στιγμές διαδέχονται μελωδικά κρεσέντα, φτιάχνοντας τελικά ένα πολύ καλά υφασμένο άκουσμα, από το ειδικότερο στο γενικότερο και πάλι πίσω.

Η όλη παραγωγή από το Δημήτρη Παπασπυρόπουλο είναι σφιχτοδεμένη και μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι έχει πέσει πολύ κοντά στο στίγμα του συγκροτήματος. Για να καταλήξει κάπου όλη αυτή η ιστορία ο δίσκος είναι πολύ καλός. Τώρα, βγάζοντας έξω το Follow me στο το οποίο θα αναφερθώ μόνο του στο τέλος, από τα τραγούδια ξεχώρισα το Living, το Big Love (εξαιρετική διασκευή από Fleetwood Mac), το Epsilon και το Gone. Για να εξηγούμαι ώστε να μην παρεξηγούμαι…και τα άλλα τραγούδια μου άρεσαν, απλά αυτά μου…μίλησαν…λίγο παραπάνω.

Τέλος, το Follow me. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το συγκεκριμένο τραγούδι είναι ένα από τα μουσικά διαμάντια τα οποία πρόκειται να αντέξουν στο χρόνο. Ότι και να πω είναι λίγο. Πραγματικά πολύ δυνατό τραγούδι. Απλά κορυφαίο.

Να λοιπόν που κάτι γίνεται τελικά στο Ελληνικό μουσικό στερέωμα… φτού μου.

Tranistor - Follow me