ψυλλο-λόγια γκουτ γουίντερ του ολ

Για κοίτα που χειμώνιασε από Σεπτέμβρη μήνα. Κι εκεί που περίμενα να ξεκινήσουν τα αθλητικά δρώμενα στη χώρα για να τα τιμήσω με πίτσες, μπύρες και πιτόγυρα αναγκάζομαι να δω ματσάκια ποδοσφαίρου ανάβοντας τα μάτια της κουζίνας και φτιάχνοντας καμιά σούπα ή κανένα τραχανά βάζοντας σε εφαρμογή το γνωστό «άρτος και θέαμα»… Εν αναμονή των πρωταθλημάτων του μπάσκετ, του βόλεϊ και όλων των υπολοίπων και ενώ η ολυμπιάδα τέλειωσε και μας χάρισε όσα μετάλλια δεν είδαμε στην παραολυμπιάδα(ναι-ναι καλά είμαι και δεν τα έχω μπερδέψει καθόλου. Η άλλη ήταν παραολυμπιάδα με τα τόσα σκευάσματα και τα τόσα κρούσματα), η μόνη μας χαρά είναι το τόπι. Φτάσαμε αισίως στην τρίτη αγωνιστική και λόγω της απρογραμμάτιστης απουσίας μου την προηγούμενη βδομάδα έχω να σχολιάσω δυο αγωνιστικές και ένα γύρο απ’ όλα(βλέπε τσου-λου, uefa κλπ,κλπ).

Κακό για σας, καλό για μένα γιατί θα βγάλω το άχτι μου.

Πάμε πρώτα στας Ευρώπας όπου συνεχίζουμε να παρουσιάζουμε το καταπληκτικό μας πρόσωπο(οι βαζελουά είναι εξαίρεση και δε θα το ξαναπώ, αν και όποιος είδε το παιχνίδι με την Ίντερ κατάλαβε ότι είμαστε, σα χώρα, έτη φωτός πίσω). Τι το ’θελα να δω τον έφηβο με τους ψαράδες? Το μισό το είδα και το άλλο μισό το είδε ο Μορφέας που ήρθε να με πάρει…Χάλια, αίσχος, όνειδος και λίγα λέω!! Και εδώ γεννάται το ερώτημα. Όλοι αυτοί οι ισπανόφωνοι προπονητές(Ferer,Ogios,Munioz,Valberde,Ernadez,Pentraza…) που έχουν έρθει μετά βαίων και κλάδων στο super-πρωτάθλημά μας έχουν καταλάβει τι γίνεται ή απηύδησαν ήδη με αυτά που αντίκρισαν όταν ανέλαβαν την ευθύνη? Μήπως θα έπρεπε να βγάλουν οδηγίες προς ναυτιλομένους ώστε πριν πατήσουν τα ποδαράκια τους στο Ελ-Βενιζέλος να ξέρουν ένα-δυο πράγματα? Ένα συνταγολόγιο βρε αδερφέ με δέκα γνωμικά για να μην αισθάνονται ότι ήρθαν από την Αφροδίτη όπως το παρακάτω:

Όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι,

των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν,

όποιος δε θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει,

κάλιο γαιδουρόδερνε παρά γαιδουρογύρευε,

ότι του φανεί του Λολοστεφανή,

άλλα ντάλα της Παρασκευής το γάλα,

από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα,

όποιος βιάζεται σκοντάφτει,

αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι,

μη μου τους κύκλους τάραττε.

Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουν να ανταποκριθούν καλύτερα στα καθήκοντά τους αφού θα ξέρουν κάποια στοιχεία της ιδιοσυγκρασίας μας και της κουλτούρας μας.

Επιστρέφοντας στα του Ελληνικού χώρου οι εντυπώσεις είναι γλυκόπικρες. Γλυκές γιατί ορισμένες ομάδες όπως ο Εργοτέλης κι η Ξάνθη παρουσιάζονται πιο δυνατοί με βάση τα αποτελέσματα κι έτσι η επαρχεία δυναμώνει, πικρή γιατί το θέαμα είναι λες και δεν πέρασε μια μέρα από πέρυσι… Μεγάλη εντύπωση μου προκαλεί ο λαός του δικεφάλου του βορρά που το έχει πάρει πολύ «προσωπικά» και δεν έχει κάνει ακόμα έκτροπα… Στα δύσκολα όμως θα δείξει την πραγματική του ταυτότητα κι εκεί θα φανεί αν πνέει πλέον άλλος άνεμος ή παραμένουν ούνοι!!! Από τα ματσάκια της τελευταίας αγωνιστικής εντυπωσιάστηκα από τα γκολ του έφηβου.Το ένα καλύτερο από το άλλο(αυτός ο Diogo είναι μεγάλη παιχτούρα).Από το στεγνό καθάρισμα του σκουληκιού από το τριφύλλι. Από την ανυπαρξία του Πάνθραξ και του Θρασύβουλα(τι λαός θεέ μου…) που λογικά θα φύγουν όπως ήρθαν και από την γκαντεμιά του πάνθηρα. Τέλος θα θέσω ένα ερώτημα. Πότε θα πάψουν να μας τρώνε την ψυχή με τα κοράκια? Μα επιτέλους αφήστε τους να κάνουν τη δουλεία τους. Όλοι θα ευνοηθούν και όλοι θα αδικηθούν. Αρχίσατε όλοι τις ανακοινώσεις και τις διαμαρτυρίες. Καρνάβαλοι… κι ακόμα δεν έχει ανοίξει το τριώδιο!!!

Υ.Γ. αποφάσισα να βάλω ένα κουίζ αυτήν την εβδομάδα. Βρείτε ποιος είναι ο ισπανός προπονητής της φωτογραφίας.Περιμένω τις απαντήσεις σας.

Socrates Drank The Conium - Starvation