Τρίτη 10 Ιουνίου 2008

Coldplay – Viva la Vida or Death and all his friends : Ακόμη καλύτεροι…



Κακά τα ψέματα, το 4ο album των Coldplay βρίσκεται μέσα στη Λίστα των πολυαναμενόμενων δίσκων του 2008. Πολλοί μουσικόφιλοι ανυπομονούσαν να ακούσουν τη συνεργασία του συγκροτήματος με το μεγάλο παραγωγό Brian Eno. Θα αλλάξουν ύφος ; Θα προχωρήσουν σε νέα ηχητικά μονοπάτια ; Mainstream ή όχι ;

Το συγκρότημα : Coldplay
Το ύφος μουσικής : poprock
Ο
δίσκος : Viva la Vida or Death and all his friends (12/06/2008)
Τ
a singles : “Violet Hill”, “Viva la Vida”
Ξεχωρίζουν : “
Lost!”, “42”, “Yes”.

Ξεκίνησαν την ηχογράφηση του δίσκου το Δεκέμβρη του 2006 και με ένα διάλειμμα το περσινό καλοκαίρι για περιοδεία στη Βόρεια Αμερική, τον ολοκλήρωσαν στα τέλη του 2007. Το “Viva la Vida or Death and all his friends” πήρε το όνομα του από έναν πίνακα της Frida Kahlo – Μεξικάνίδα ζωγράφος του 20ου αιώνα. Το δε εξώφυλλο είναι ο πίνακας “Liberty Leading the People” (La Liberté guidant le peuple) από το Γάλλο ζωγράφο Eugène Delacroix, ο οποίος βασίζεται στη Γαλλική επανάσταση, όπως είναι εμφανές.

Ας δούμε όμως το ζουμί τώρα: Κατ’ αρχάς δε θα έλεγα ότι το συγκρότημα αλλάζει πλεύση και μουσικό υπόβαθρο. Νομίζω ότι επαναπροσδιορίζεται η μουσική των Coldplay, με έναν τρόπο λιγότερο mainstream σε σχέση με την προηγούμενη τριλογία τους, όπως οι ίδιοι χαρακτηρίζουν τους 3 δίσκους τους. Και βέβαια υπάρχουν τραγούδια, που θα γίνουν επιτυχίες, βλέπε “Viva la Vida”, “Lovers in JapanReign of Love” και το “Lost”, το οποίο δεν είναι κλασσικό Coldplay τραγούδι, αλλά έχει το δικό του υφάκι…

Τα “Life in Technocolor” και “Cemeteries of London” που ανοίγουν το δίσκο, παραπέμπουν σε μουσική ταινιών, είναι διαφορετικά από τα προηγούμενα τραγούδια των Coldplay και έχουν χαρακτηριστικά τη σφραγίδα του Brian Eno. Και σε αυτά τα τραγούδια και στα “Lovers in JapanReign of Love” , “Strawberry Swing” μου θύμισαν κάπως τους U2. Το “Yes” έχει ένα δικό του πειραματισμό, ο οποίος περνάει από τις παρυφές των Radiohead, αλλά θεωρώ ότι κρατάει το δικό του «χαρακτήρα», με τα βιολιά και τις κιθάρες του. Το 1o singleViolet Hill”, όπως έχω ξαναγράψει, είναι ένα σχετικά καλό τραγούδι, σε σύγκριση με το super (!!!) “Viva la Vida”, το οποίο θα γίνει μεγάλη επιτυχία.

Συνοψίζοντας, το “Viva la Vida or death and all his friends” είναι ίσως μια νέα πολύ καλή αρχή για τους Coldplay. Προσωπικά, με κέρδισε ο δίσκος και χαίρομαι που το συγκρότημα δε δημιούργησε ένα γλυκανάλατο album, βασισμένο στη φόρμα των επιτυχιών των προηγούμενων δίσκων τους. Ίσα, ίσα ψάχτηκε με τον μετρ του είδους “Brian Eno” και μπαίνει αντικειμενικά στη Λίστα με τους 20 καλύτερους δίσκους της χρονιάς.

Κριτικές Δίσκου : NME (8/10)The Guardian (3/5), The Independent (3/5), The Times (3/5).

Επίσημο site των Coldplay
Οι
Coldplay στο MySpace (Ακούστε όλο το δίσκο εδώ)

2 σχόλια:

Eugenia είπε...

Γιώργο μου, σ' αγαπάω σ' εκτιμάω, αλλά... ο Eugene Delacroix δεν είναι Γαλλίδα, χαρά μου, αλλά ο ελληνιστί λεγόμενος Ευγένιος Ντελακρουά, πασίγνωστος κλασσικός ζωγράφος που έχει απεικονίσει και ελληνικές στιγμές όπως στον πίνακά, που αν δεν κάνω λάθος-αν κάνω διορθώστε με κάποιος- " η σφαγή της Χίου".Ring any bells?

gbal είπε...

Έχεις δίκιο Ευγενία. Δικό μου λάθος.